Ο γύψος αποταμίευσης είναι το καυσαερίδες που παράγεται από την καύση των καυσίμων που περιέχουν θείο (άνθρακα, πετρελαίου), τα βιομηχανικά στερεά απόβλητα που παράγονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθαρισμού αποταμίευσης και ο ημιϋδρυτικός γύψος (χημικός τύπος Caso4 · 0.5H2O), η απόδοση είναι συγκρίσιμη με αυτά που παράγονται με αυτά που παράγονται με την αιμαδιδική. του φυσικού κτιρίου γύψου. Ως εκ τούτου, υπάρχουν όλο και περισσότερες έρευνες και εφαρμογές χρήσης του αποκεφαλιδιασμένου γύψου αντί του φυσικού γύψου για την παραγωγή αυτοεπιπεδωτών υλικών. Οι οργανικές πολυμερές προσμίξεις όπως ο παράγοντας αναγωγής νερού, ο παράγοντας συγκράτησης νερού και ο επιβραδυντή είναι βασικά λειτουργικά συστατικά στη σύνθεση των αυτοεπιπεδωτών υλικών κονιάματος. Η αλληλεπίδραση και ο μηχανισμός των δύο με τσιμεντοειδή υλικά είναι θέματα που αξίζουν την προσοχή. Λόγω των χαρακτηριστικών της διαδικασίας σχηματισμού, η λεπτότητα του αποσπλαμικοποιημένου γύψου είναι μικρή (το μέγεθος των σωματιδίων κατανέμεται κυρίως μεταξύ 40 και 60 μm) και η διαβάθμιση της σκόνης είναι παράλογη, έτσι οι ρεολογικές ιδιότητες του αποσπλαμικοποιημένου γύψου είναι φτωχοί και το κονίαμα είναι παράλογο και το κονίαμα είναι παράλογο και το κονίαμα είναι παράλογο, έτσι οι ρεολογικές ιδιότητες του αποσπλαμικοποιημένου γύψου είναι φτωχοί και το κονίαμα και το κονίαμα Ο πολτός που παρασκευάζεται από αυτό είναι συχνά ευκολότερο διαχωρισμό, διαστρωμάτωση και αιμορραγία. Η κυτταρίνη αιθέρα είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ανάμιξη στο κονίαμα και η συνδυασμένη χρήση του με τον παράγοντα αναγωγής νερού αποτελεί σημαντική εγγύηση για την πραγματοποίηση της ολοκληρωμένης απόδοσης των αυτοεπιστημονικών υλικών που βασίζονται σε γύψο, όπως η απόδοση κατασκευής και η μεταγενέστερη μηχανική και ανθεκτικότητα.
Σε αυτή την εργασία, η τιμή ρευστότητας χρησιμοποιείται ως δείκτης ελέγχου (βαθμός εξάπλωσης 145 mm ± 5 mm), εστιάζοντας στην επίδραση του περιεχομένου του κυτταρίνης αιθέρα και του μοριακού βάρους (τιμή ιξώδους) στην κατανάλωση νερού του εαυτού που βασίζεται στον εαυτό του. -Υλικά, η απώλεια ρευστότητας με την πάροδο του χρόνου και η πήξη του νόμου επιρροής των βασικών ιδιοτήτων όπως ο χρόνος και οι πρώιμες μηχανικές ιδιότητες. Ταυτόχρονα, δοκιμάστε τον νόμο επιρροής του κυτταρινικού αιθέρα στον ρυθμό απελευθέρωσης θερμότητας και της απελευθέρωσης θερμότητας της ενυδάτωσης του αποσπασμένου γύψου, αναλύστε την επιρροή του στη διαδικασία ενυδάτωσης του αποσπασμένου γύψου και αρχικά συζητήστε αυτό το είδος συμβατότητας με το σύστημα Gypsum Gypsum Gypsum, .
1. Πρώτες ύλες και μεθόδους δοκιμής
1.1 Πρώτες ύλες
Σκόνη γύψου: σκόνη από γυψοσανίδα που παράγεται από μια εταιρεία στο Tangshan, η κύρια ορυκτών σύνθεσης είναι η ημιένυδρη γύψος, η χημική του σύνθεση παρουσιάζεται στον Πίνακα 1 και οι φυσικές του ιδιότητες παρουσιάζονται στον Πίνακα 2.
εικόνα
εικόνα
Οι προσμείξεις περιλαμβάνουν: κυτταρίνη αιθέρα (υδροξυπροπυλθυλοκυτταρίνη, HPMC για σύντομο χρονικό διάστημα). Superplasticizer WR; DeSoamer B-1; Η EVA redispersible latex σκόνη S-05, τα οποία είναι διαθέσιμα στο εμπόριο.
Συγκεντρωτικό: Φυσική άμμο ποταμού, αυτο-κατασκευασμένη λεπτή άμμος κοσκινίστηκε μέσα από ένα κόσκινο 0,6 mm.
1.2 Μέθοδος δοκιμής
Σταθερός γύψος αποταμίευσης: άμμος: νερό = 1: 0.5: 0.45, κατάλληλη ποσότητα άλλων προσμίξεων, ρευστότητας ως δείκτη ελέγχου (επέκταση 145 mm ± 5 mm), ρυθμίζοντας την κατανάλωση νερού, αντίστοιχα αναμειγνύεται με τσιμεντοειδές υλικό. ) 0, 0,5 ‰, 1,0 ‰, 2,0 ‰, 3,0 ‰ αιθέρα κυτταρίνης (HPMC-20,000). Περαιτέρω σταθεροποίηση της δοσολογίας κυτταρίνης αιθέρα σε 1 ‰, επιλέξτε HPMC-20,000, HPMC-40,000, HPMC-75,000 και HPMC-100,000 υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης με διαφορετικά μοριακά βάρη (αντίστοιχες αριθμοί H2, H4, H7.5 και H10 αντίστοιχα ), για τη μελέτη της δοσολογίας και του μοριακού βάρους (τιμή ιξώδους) του κυτταρινικού αιθέρα, η επίδραση των αλλαγών στις ιδιότητες του κονιάματος που βασίζεται σε γύψο και η επίδραση των δύο στη ρευστότητα, τον χρόνο ρύθμισης και τις πρώιμες μηχανικές ιδιότητες του Αναλύονται το μίγμα του κονσέρβου που αυτο-λεκιασμένου γύψου. Η συγκεκριμένη μέθοδος δοκιμής πραγματοποιείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του GB/T 17669.3-1999 "Προσδιορισμός των μηχανικών ιδιοτήτων του κτιρίου Gypsum".
Η θερμότητα της δοκιμής ενυδάτωσης διεξάγεται χρησιμοποιώντας ένα κενό δείγμα αποσπλαμοποιημένου γύψου και δείγματα με περιεκτικότητα σε κυτταρίνη αιθέρα 0,5 ‰ και 3 ‰, αντίστοιχα και το χρησιμοποιούμενο όργανο είναι ένας τύπος TA-AIR θερμότητα του ενυδάτωση.
2. Αποτελέσματα και ανάλυση
2.1 Επίδραση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα στις βασικές ιδιότητες του κονιάματος
Με την αύξηση του περιεχομένου, η εργασιμότητα και η συνοχή του κονιάματος βελτιώνονται σημαντικά, η απώλεια της ρευστότητας με την πάροδο του χρόνου μειώνεται σημαντικά και η απόδοση της κατασκευής είναι πιο εξαιρετική και το σκληρό κονίαμα δεν έχει φαινόμενο αποκόλλησης και η ομαλότητα της επιφάνειας, Η ομαλότητα και η αισθητική έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Ταυτόχρονα, η κατανάλωση νερού του κονιάματος για την επίτευξη της ίδιας ρευστότητας αυξήθηκε σημαντικά. Στα 5 ‰, η κατανάλωση νερού αυξήθηκε κατά 102%και ο τελικός χρόνος ρύθμισης παρατάθηκε κατά 100 λεπτά, η οποία ήταν 2,5 φορές εκείνη του κενού δείγματος. Οι πρώιμες μηχανικές ιδιότητες του κονιάματος μειώθηκαν σημαντικά με την αύξηση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα. Όταν η περιεκτικότητα σε κυτταρίνη αιθέρα ήταν 5 ‰, η αντοχή στην κάμψη 24 ωρών και η αντοχή σε θλίψη μειώθηκαν σε 18,75% και 11,29% του κενού δείγματος αντίστοιχα. Η αντοχή σε θλίψη είναι 39,47% και 23,45% του κενού δείγματος αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί ότι με την αύξηση της ποσότητας του παράγοντα παραγωγής νερού, η πυκνότητα του κονιάματος μειώθηκε επίσης σημαντικά, από 2069 kg/m3 στα 0 έως 1747 kg/m3 στα 5 ‰, μείωση 15,56%. Η πυκνότητα του κονιάματος μειώνεται και το πορώδες αυξάνεται, η οποία είναι ένας από τους λόγους για την προφανή μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων του κονιάματος.
Η κυτταρίνη αιθέρα είναι ένα μη ιονικό πολυμερές. Οι ομάδες υδροξυλίου στην αλυσίδα κυτταρίνης αιθέρα και τα άτομα οξυγόνου στον δεσμό του αιθέρα μπορούν να συνδυαστούν με μόρια νερού για να σχηματίσουν δεσμούς υδρογόνου, μετατρέποντας το ελεύθερο νερό σε δεσμευμένο νερό, παίζοντας έτσι ρόλο στην κατακράτηση νερού. Μακροσκοπικά εκδηλώνεται ως αύξηση της συνοχής του πολτού [5]. Η αύξηση του ιξώδους του ιλύος όχι μόνο θα αυξήσει την κατανάλωση νερού, αλλά και τον διαλελυμένο κυτταρινό αιθέρα θα προσροφηθεί στην επιφάνεια των σωματιδίων του γύψου, παρεμποδίζοντας την αντίδραση ενυδάτωσης και παρατείνοντας τον χρόνο ρύθμισης. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάδευσης, θα εισαχθεί επίσης μεγάλος αριθμός φυσαλίδων αέρα. Τα κενά θα διαμορφωθούν καθώς το κονίαμα σκληραίνει, μειώνοντας τελικά τη δύναμη του κονιάματος. Λαμβάνοντας υπόψη τη μονομερής κατανάλωση νερού του μείγματος κονιάματος, της απόδοσης της κατασκευής, του χρόνου ρύθμισης και των μηχανικών ιδιοτήτων και της μεταγενέστερης ανθεκτικότητας κ.λπ., η περιεκτικότητα σε κυτταρίνη αιθέρα σε αποταμιευμένο κονίαμα που βασίζεται σε γύψο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 ‰.
2.2 Η επίδραση του μοριακού βάρους κυτταρίνης αιθέρα στην απόδοση του κονιάματος
Συνήθως, όσο υψηλότερο είναι το ιξώδες και το λεπτότερο της λεπτότητας του κυτταρινικού αιθέρα, τόσο καλύτερη είναι η συγκράτηση του νερού και η αύξηση της αντοχής συγκόλλησης. Η απόδοση θα επηρεαστεί αρνητικά. Ως εκ τούτου, δοκιμάστηκε περαιτέρω η επίδραση των κυτταρίνης αιθέρων διαφόρων μοριακών βαρών στις βασικές ιδιότητες των υλικών αυτοεπιπεδημένης κονιάματος με βάση το γύψο. Η ζήτηση νερού του κονιάματος αυξήθηκε σε κάποιο βαθμό, αλλά δεν είχε προφανή επίδραση στον χρόνο ρύθμισης και τη ρευστότητα. Ταυτόχρονα, τα πλεονεκτήματα της κάμψης και των συμπιεστών κονιάματος σε διαφορετικές καταστάσεις έδειξαν πτωτική τάση, αλλά η πτώση ήταν πολύ μικρότερη από την επίδραση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα στις μηχανικές ιδιότητες. Συνοπτικά, η αύξηση του μοριακού βάρους του κυτταρινικού αιθέρα δεν έχει προφανή επίδραση στην απόδοση των μειγμάτων κονιαμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη την ευκολία της κατασκευής, χαμηλού ιξώδους και μικρού μοριακού βάρους κυτταρίνης αιθέρα θα πρέπει να επιλεγεί ως αποκεφαλιδωμένο γύψο που βασίζεται σε υλικά που βασίζονται σε υλικά.
2.3 Επίδραση του κυτταρίνης αιθέρα στη θερμότητα της ενυδάτω
Με την αύξηση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα, η εξωθερμική κορυφή της ενυδάτωσης του αποθαρρυμένου γύψου μειώθηκε σταδιακά και ο χρόνος της θέσης της αιχμής καθυστέρησε ελαφρώς, ενώ η εξωθερμική θερμότητα της ενυδάτωσης μειώθηκε, αλλά όχι προφανώς. Αυτό δείχνει ότι η κυτταρίνη αιθέρα μπορεί να καθυστερήσει τον ρυθμό ενυδάτωσης και τον βαθμό ενυδάτωσης του αποεπικευμένου γύψου σε κάποιο βαθμό, οπότε η δοσολογία δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλη και πρέπει να ελέγχεται εντός 1 ‰. Μπορεί να φανεί ότι το κολλοειδές μεμβράνη που σχηματίζεται μετά την κυτταρίνη αιθέρα που συναντά το νερό προσροφάται στην επιφάνεια των αποκεφαλιδωμένων σωματιδίων γύψου, τα οποία μειώνουν τον ρυθμό ενυδάτωσης του γύψου πριν από 2 ώρες. Ταυτόχρονα, η μοναδική κατακράτηση νερού και τα αποτελέσματα πάχυνσης καθυστερούν την εξάτμιση του νερού και της απόρριψης του πολτού και της διάχυσης είναι ευεργετική για την περαιτέρω ενυδάτωση του αποσπασμένου γύψου στο μεταγενέστερο στάδιο. Συνοψίζοντας, όταν ελέγχεται η κατάλληλη δοσολογία, ο κυτταρίνης αιθέρα έχει περιορισμένη επίδραση στον ρυθμό ενυδάτωσης και στον βαθμό ενυδάτωσης του ίδιου του γύψου. Ταυτόχρονα, η αύξηση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα και του μοριακού βάρους θα αυξήσει σημαντικά το ιξώδες του πολτού και θα δείξει εξαιρετική απόδοση κατακράτησης νερού. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ρευστότητα του κονιάματος αυτοεπιπεδούμενου γύψου, η κατανάλωση νερού θα αυξηθεί σημαντικά, η οποία οφείλεται στον παρατεταμένο χρόνο ρύθμισης του κονιάματος. Ο κύριος λόγος για τη μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων.
3. Συμπέρασμα
(1) Όταν χρησιμοποιείται ρευστότητα ως δείκτης ελέγχου, με την αύξηση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα, ο χρόνος ρύθμισης του αποταμιευμένου κονιάματος που βασίζεται στο γύψο είναι σημαντικά παρατεταμένο και οι μηχανικές ιδιότητες μειώνονται σημαντικά. Σε σύγκριση με το περιεχόμενο, το μοριακό βάρος της κυτταρίνης αιθέρα Η αύξηση έχει ελάχιστη επίδραση στις παραπάνω ιδιότητες του κονιάματος. Λαμβάνοντας υπόψη διεξοδικά, η κυτταρίνη αιθέρα θα πρέπει να επιλεγεί με μικρό μοριακό βάρος (τιμή ιξώδους χαμηλότερη από 20 000 pa · s) και η δοσολογία πρέπει να ελέγχεται εντός 1 ‰ του τσιμεντοειδούς υλικού.
(2) Τα αποτελέσματα των δοκιμών της θερμότητας ενυδάτωσης του αποσπλαμοποιημένου γύψου δείχνουν ότι στο πλαίσιο αυτής της δοκιμής, ο κυτταρίνης αιθέρα έχει περιορισμένη επίδραση στον ρυθμό ενυδάτωσης και στη διαδικασία ενυδάτωσης του αποσπασμένου γύψου. Η αύξηση της κατανάλωσης νερού και η μείωση της πυκνότητας χύδην είναι οι κύριοι λόγοι για τη μείωση των μηχανικών ιδιοτήτων του κονιάματος που βασίζεται στον γύψο.
Χρόνος δημοσίευσης: Μάιος-08-2023