Η κυτταρίνη αιθέρα είναι ένα συνθετικό πολυμερές από φυσική κυτταρίνη μέσω χημικής τροποποίησης. Η κυτταρίνη αιθέρα είναι ένα παράγωγο της φυσικής κυτταρίνης. Η παραγωγή κυτταρίνης αιθέρα είναι διαφορετική από τα συνθετικά πολυμερή. Το πιο βασικό υλικό του είναι η κυτταρίνη, μια φυσική πολυμερή ένωση. Λόγω της ιδιαιτερότητας της φυσικής δομής της κυτταρίνης, η ίδια η κυτταρίνη δεν έχει καμία ικανότητα να αντιδρά με τους παράγοντες αιθέαρης. Ωστόσο, μετά τη θεραπεία του διόγκωσης, οι ισχυροί δεσμοί υδρογόνου μεταξύ των μοριακών αλυσίδων και των αλυσίδων καταστρέφονται και η ενεργός απελευθέρωση της υδροξυλομάδας γίνεται αντιδραστική αλκαλική κυτταρίνη. Αποκτήστε αιθέρα κυτταρίνης.
Στο Ready Mix κονίαμα, η προσθήκη ποσότητας κυτταρινικού αιθέρα είναι πολύ χαμηλή, αλλά μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την απόδοση του υγρού κονιάματος και είναι ένα κύριο πρόσθετο που επηρεάζει την κατασκευαστική απόδοση του κονιάματος. Η λογική επιλογή των αιθέρων κυτταρίνης διαφόρων ποικιλιών, διαφορετικών ιξώδους, διαφορετικών μεγεθών σωματιδίων, διαφορετικών βαθμών ιξώδους και προστιθέμενων ποσοτήτων θα έχουν θετικό αντίκτυπο στη βελτίωση της απόδοσης του στεγνού κονιάματος σκόνης. Επί του παρόντος, πολλά κονιάματα τοιχοποιίας και σοβάδας έχουν κακή απόδοση κατακράτησης νερού και ο πολτός του νερού θα διαχωριστεί μετά από λίγα λεπτά.
Η κατακράτηση νερού είναι μια σημαντική απόδοση του αιθέρα μεθυλο κυτταρίνης και είναι επίσης μια απόδοση που πολλοί κατασκευαστές κονιάματος στεγνών μίγματος, ειδικά εκείνων των νότιων περιοχών με υψηλές θερμοκρασίες, δίνουν προσοχή. Παράγοντες που επηρεάζουν την επίδραση κατακράτησης νερού του ξηρού μίγματος κονιάματος περιλαμβάνουν την ποσότητα MC που προστέθηκε, το ιξώδες του MC, την λεπτότητα των σωματιδίων και τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος χρήσης.
Οι ιδιότητες των αιθέρων κυτταρίνης εξαρτώνται από τον τύπο, τον αριθμό και την κατανομή των υποκαταστάτη. Η ταξινόμηση των αιθέρων κυτταρίνης βασίζεται επίσης στον τύπο υποκαταστάτη, τον βαθμό αιθεροποίησης, τη διαλυτότητα και τις σχετικές ιδιότητες εφαρμογής. Σύμφωνα με τον τύπο των υποκαταστάτη της μοριακής αλυσίδας, μπορεί να χωριστεί σε μονοεθέρα και μικτό αιθέρα. Το MC που χρησιμοποιούμε συνήθως είναι μονοεθέρα και το HPMC είναι μικτό αιθέρα. Το MC της μεθυλο κυτταρίνης είναι το προϊόν μετά την υδροξυλική ομάδα στη μονάδα γλυκόζης της φυσικής κυτταρίνης αντικαθίσταται από μεθοξυ. Ο δομικός τύπος είναι [COH7O2 (OH) 3-H (OCH3) H] x. Ένα μέρος της υδροξυλομάδας στη μονάδα αντικαταστάθηκε από μεθοξυ ομάδα και το άλλο μέρος αντικαθίσταται από υδροξυπροπυλική ομάδα, ο δομικός τύπος είναι [C6H7O2 (OH) 3-MN (OCH3) M [OCH2CH (OH) CH3] n] x αιθυλο κυτταρίνης αιθέρα HEMC, αυτές είναι οι κύριες ποικιλίες που χρησιμοποιούνται ευρέως και πωλούνται στην αγορά.
Από την άποψη της διαλυτότητας, μπορεί να χωριστεί σε ιοντικό και μη-ιονικό. Οι υδατοδιαλυτές μη ιοντικές κυτταρινικές αιθέρες αποτελούνται κυρίως από δύο σειρές αλκυλιθέρων και υδροξυαλυλίου. Το ιοντικό CMC χρησιμοποιείται κυρίως σε συνθετικά απορρυπαντικά, εκτύπωση και βαφή κλωστοϋφαντουργίας, εξερεύνηση τροφίμων και πετρελαίου. Τα μη ιονικά MC, HPMC, HEMC κ.λπ. χρησιμοποιούνται κυρίως σε δομικά υλικά, επικαλύψεις από λατέξ, ιατρική, καθημερινά χημικά κ.λπ. που χρησιμοποιούνται ως πυκνωτής, παράγοντας συγκράτησης νερού, σταθεροποιητής, διασκορπισμός και παράγοντας σχηματισμού ταινιών.
Η κατακράτηση νερού του κυτταρινικού αιθέρα: Στην παραγωγή δομικών υλικών, ειδικά σε ξηρό κονίαμα σκόνης, ο κυτταρινικός αιθέρας παίζει αναντικατάστατο ρόλο, ειδικά στην παραγωγή ειδικού κονιάματος (τροποποιημένο κονίαμα), είναι ένα απαραίτητο και σημαντικό συστατικό. Ο σημαντικός ρόλος της υδατοδιαλυτής κυτταρίνης αιθέρα στο κονίαμα έχει κυρίως τρεις πτυχές:
1. Εξαιρετική χωρητικότητα συγκράτησης νερού
2. Επίδραση στη συνέπεια του κονιάματος και την θιξοτροπία
3. Αλληλεπίδραση με τσιμέντο.
Η επίδραση κατακράτησης νερού του κυτταρινικού αιθέρα εξαρτάται από την απορρόφηση του νερού του στρώματος βάσης, τη σύνθεση του κονιάματος, το πάχος του στρώματος του κονιάματος, τη ζήτηση νερού του κονιάματος και τον χρόνο ρύθμισης του υλικού ρύθμισης. Η κατακράτηση νερού του ίδιου του κυτταρινικού αιθέρα προέρχεται από τη διαλυτότητα και την αφυδάτωση του ίδιου του κυτταρινικού αιθέρα. Όπως όλοι γνωρίζουμε, αν και η μοριακή αλυσίδα κυτταρίνης περιέχει μεγάλο αριθμό υψηλών υδραυλών ΟΗ ομάδων, δεν είναι διαλυτό στο νερό, επειδή η δομή της κυτταρίνης έχει υψηλό βαθμό κρυσταλλικότητας. Η ικανότητα ενυδάτωσης των υδροξυλομάδων από μόνη της δεν αρκεί για να καλύψει τους ισχυρούς δεσμούς υδρογόνου και τις δυνάμεις van der Waals μεταξύ των μορίων. Ως εκ τούτου, διογκώνεται μόνο, αλλά δεν διαλύεται στο νερό. Όταν ένας υποκαταστάτης εισάγεται στη μοριακή αλυσίδα, όχι μόνο ο υποκαταστάτης καταστρέφει την αλυσίδα υδρογόνου, αλλά και ο δεσμός υδρογόνου ανταλλαγής καταστρέφεται λόγω της σφήνας του υποκαταστάτη μεταξύ παρακείμενων αλυσίδων. Όσο μεγαλύτερος είναι ο υποκαταστάτης, τόσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση μεταξύ των μορίων. Όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση. Όσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση της καταστροφής των δεσμών υδρογόνου, ο κυτταρίνης αιθέρας γίνεται υδατοδιαλυτός μετά την επεκτατική του πλέγματος κυτταρίνης και το διάλυμα εισέρχεται, σχηματίζοντας ένα διάλυμα υψηλής ιξώδους. Όταν η θερμοκρασία αυξάνεται, η ενυδάτωση του πολυμερούς εξασθενεί και το νερό μεταξύ των αλυσίδων εκτοξεύεται. Όταν η επίδραση αφυδάτωσης είναι επαρκής, τα μόρια αρχίζουν να συσσωματώνονται, σχηματίζοντας ένα τρισδιάστατο πήκτωμα δομής δικτύου και διπλωμένο.
Χρόνος δημοσίευσης: Δεκ-06-2022