Ιδιότητες της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης

Η HPMC υδροξυπροπυλλυκυτταρίνης είναι ένα είδος μη ιοντικής κυτταρίνης μικτός αιθέρα. Σε αντίθεση με τον ιονικό αιθέρα με μεθυλ καρβοξυμεθυλ κυτταρίνη, δεν αντιδρά με βαριά μέταλλα. Λόγω των διαφορετικών αναλογιών της περιεκτικότητας σε μεθοξυλικό και της περιεκτικότητας σε υδροξυπροπυλικό σε υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη και διαφορετικά ιξώδη, υπάρχουν πολλές ποικιλίες με διαφορετικές ιδιότητες, για παράδειγμα, υψηλή περιεκτικότητα σε μεθοξυλικό και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδροξυπροπυλικό Η περιεκτικότητα σε μεθοξυλικό και η υψηλή περιεκτικότητα σε υδροξυπροπύλιο είναι κοντά σε εκείνη της υδροξυπροπυτ κυτταρίνης μεθυλ κυτταρίνης. Ωστόσο, σε κάθε ποικιλία, αν και περιέχεται μόνο μια μικρή ποσότητα υδροξυπροπυλικής ομάδας ή μια μικρή ποσότητα μεθοξυλομάδας, υπάρχουν μεγάλες διαφορές στη διαλυτότητα σε οργανικούς διαλύτες ή στη θερμοκρασία κροκίδωσης σε υδατικά διαλύματα.

(1) Ιδιότητες διαλυτότητας της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης

Η διαλυτότητα της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης σε υδροξυπροπυλοκυτταρίνη υδροξυπροπυλίου νερού είναι στην πραγματικότητα ένα είδος μεθυλοκυτταρίνης που τροποποιείται με προπυλενογαλένιο (μεθοξυπροπυλενίου), έτσι ώστε να έχει τις ίδιες ιδιότητες με την κυτταρίνη μεθυλο κυτταρίνη έχει παρόμοια χαρακτηριστικά της ολότητας του ψυχρού νερού και της υδατοδιαλυτότητας. Ωστόσο, λόγω της τροποποιημένης υδροξυπροπυλικής ομάδας, η θερμοκρασία πηκτωτικής της σε ζεστό νερό είναι πολύ υψηλότερη από αυτή της μεθυλο κυτταρίνης. Για παράδειγμα, το ιξώδες του υδατικού διαλύματος υδροξυπροπυτ μεθυλοκυτταρίνης με 2% μεθοξυ περιεχομένου βαθμού DS = 0,73 και περιεκτικότητα σε υδροξυπροπυλικό ms = 0,46 είναι 500 MPa · s στους 20 ° C και η θερμοκρασία του πηκτώματος μπορεί να φτάσει κοντά στους 100 ° C, ενώ Η μεθυλο κυτταρίνη στην ίδια θερμοκρασία είναι μόνο περίπου 55 ° C. Όσο για τη διαλυτότητα του στο νερό, έχει επίσης βελτιωθεί σημαντικά. Για παράδειγμα, η κονσερβοποιημένη υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη (κοκκώδη σχήμα 0,2 ~ 0,5mm στους 20 ° C με ιξώδες υδατικού διαλύματος 4% του 2ρΑ • S μπορεί να αγοραστεί σε θερμοκρασία δωματίου, είναι εύκολα διαλυτό σε νερό χωρίς ψύξη.

Η διαλυτότητα της υδροξυπροπυλλυκυτταρίνης σε οργανικούς διαλύτες η διαλυτότητα της υδροξυπροπυλλυκυτταρίνης σε οργανικούς διαλύτες είναι επίσης καλύτερη από αυτή της μεθυλοκυτταρίνης. Για τα προϊόντα άνω των 2.1, η υδροξυπροπυπροπυλική μεθυλοκυτταρίνη υψηλής ιξώδους που περιέχει υδροξυπροπυλική MS = 1,5 ~ 1,8 και μεθοξυ DS = 0,2 ~ 1,0, με συνολικό βαθμό υποκατάστασης άνω του 1,8, είναι διαλυτό σε άνυδρο μεθανόλη και διαλύματα αιθανόλης και θερμοπλαστικό και υδατό . Είναι επίσης διαλυτή σε χλωριωμένους υδρογονάνθρακες όπως το χλωριούχο μεθυλενο και το χλωροφόρμιο και οι οργανικοί διαλύτες όπως η ακετόνη, η ισοπροπανόλη και η αλκοόλη διακετόνης. Η διαλυτότητα του σε οργανικούς διαλύτες είναι καλύτερη από την υδατοδιαλυτότητα.

(2) Παράγοντες που επηρεάζουν το ιξώδες της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης Ο τυπικός προσδιορισμός του ιξώδους της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης είναι ο ίδιος με τους άλλους αιθέρες κυτταρίνης και μετράται στους 20 ° C με ένα υδατικό διάλυμα 2% ως πρότυπο. Το ιξώδες του ίδιου προϊόντος αυξάνεται με την αύξηση της συγκέντρωσης. Για προϊόντα με διαφορετικά μοριακά βάρη στην ίδια συγκέντρωση, το προϊόν με μεγαλύτερο μοριακό βάρος έχει υψηλότερο ιξώδες. Η σχέση του με τη θερμοκρασία είναι παρόμοια με αυτή της μεθυλ κυτταρίνης. Όταν η θερμοκρασία αυξάνεται, το ιξώδες αρχίζει να μειώνεται, αλλά όταν φτάσει σε μια ορισμένη θερμοκρασία,

Το ιξώδες αυξάνεται ξαφνικά και εμφανίζεται η ζελατινοποίηση. Η θερμοκρασία πηκτώματος των προϊόντων χαμηλού ιξώδους είναι υψηλότερη. είναι υψηλό. Το σημείο πηκτής του δεν σχετίζεται μόνο με το ιξώδες του αιθέρα, αλλά και σχετίζεται με τον λόγο σύνθεσης της μεθοξυλομάδας και της υδροξυπροπυλικής ομάδας στον αιθέρα και του μεγέθους του συνολικού πτυχίου υποκατάστασης. Πρέπει να σημειωθεί ότι η υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη είναι επίσης ψευδοπλαστική και το διάλυμα της είναι σταθερό σε θερμοκρασία δωματίου χωρίς καμία υποβάθμιση στο ιξώδες εκτός από τη δυνατότητα ενζυματικής αποικοδόμησης.

(3) Η ανοχή άλατος της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης, δεδομένου ότι η υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη είναι ένας μη ιοντικός αιθέρας, δεν ιονίζει σε υδατικά μέσα, σε αντίθεση με άλλους ιοντικούς αιθέρους κυτταρίνης, για παράδειγμα, η καρβοξυμεθυλ κυτταρίνη αντιδρά με βαριά μέταλλα και κατακρημνίζει στο διάλυμα. Γενικά άλατα όπως χλωριούχο, βρωμιούχο, φωσφορικό, νιτρικό κλπ. Δεν θα κατακρημνούν όταν προστίθενται στο υδατικό διάλυμα του. Ωστόσο, η προσθήκη αλατιού έχει κάποια επίδραση στη θερμοκρασία κροκίδωσης του υδατικού διαλύματος του. Όταν η συγκέντρωση άλατος αυξάνεται, η θερμοκρασία του πηκτώματος μειώνεται. Όταν η συγκέντρωση άλατος είναι κάτω από το σημείο κροκίδωσης, το ιξώδες του διαλύματος τείνει να αυξάνεται. Επομένως, προστίθεται μια ορισμένη ποσότητα αλατιού. , σε εφαρμογή, μπορεί να επιτύχει το πάχος του αποτελέσματος πιο οικονομικά. Ως εκ τούτου, σε ορισμένες εφαρμογές, είναι καλύτερο να χρησιμοποιηθεί ένα μείγμα κυτταρίνης αιθέρα και αλατιού από μια υψηλότερη συγκέντρωση διαλύματος αιθέρα για να επιτευχθεί το φαινόμενο πάχυνσης.

(4) Η υδροξυπροπυπροπυλ μεθυλοκυτταρίνη και η αντίσταση αλκαλικής ανθεκτικότητας στην υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη είναι γενικά σταθερή σε οξέα και αλκαλικά και δεν επηρεάζεται στην περιοχή του ρΗ 2 ~ 12. Μπορεί να αντέξει μια ορισμένη ποσότητα φωτεινών οξέων, όπως το μυρμηκικό οξύ, το οξικό οξύ, το κιτρικό οξύ, το ηλεκτρικό οξύ, το φωσφορικό οξύ, το βορικό οξύ κ.λπ. Αλλά το συμπυκνωμένο οξύ έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ιξώδους. Τα αλκάλια όπως η καυστική σόδα, το καυστικό ποτάσα και το νερό ασβέστη δεν έχουν καμία επίδραση σε αυτό, αλλά μπορούν ελαφρώς να αυξήσουν το ιξώδες του διαλύματος και στη συνέχεια να το μειώνουν αργά.

(5) Η αναμειξιμότητα του υδροξυπροπυτ μεθυλοκυτταρίνης υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης μπορεί να αναμιχθεί με υδατοδιαλυτές πολυμερές ενώσεις για να γίνει ομοιόμορφο και διαφανές διάλυμα με υψηλότερο ιξώδες. Αυτές οι πολυμερές ενώσεις περιλαμβάνουν πολυαιθυλενογλυκόλη, οξικό πολυβινύλιο, πολυσυρικόνη, πολυμμεθυλβινυλολοξανό, υδροξυαιθυλο κυτταρίνη και μεθυλοκυτταρίνη. Οι φυσικές υψηλές μοριακές ενώσεις όπως η αραβική κόμμι, η τσίχλα φασολιών, η καράγια, κλπ. Έχουν επίσης καλή συμβατότητα με τη λύση της. Η υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη μπορεί επίσης να αναμιχθεί με εστέρα μαννιτόλης ή εστέρα σορβιτόλης του στεατικού οξέος ή του παλμιτικού οξέος και μπορεί επίσης να αναμιχθεί με γλυκερίνη, σορβιτόλη και μαννιτόλη και αυτές οι ενώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πλαστικοποιητής υδροξυπροπυλθυλοκυτταρίνης για κυτταρίνη.

(6) Αδιάλυτοι υδατοδιαλυτές κυτταρίνες αιθέρων υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης μπορούν να συνδεθούν διασταυρωμένα με αλδεΰδες στην επιφάνεια, έτσι ώστε αυτοί οι υδατοδιαλυτές αιθέρες να κατακρημνίζονται στο διάλυμα και να γίνονται αδιάλυτοι στο νερό. Οι αλδεϋδές που καθιστούν αδιάλυτες υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη περιλαμβάνουν φορμαλδεΰδη, γλυοξάλη, ηλεκτρική αλδεΰδη, αδιπεταλάδα, κλπ. πράκτορας στη βιομηχανική παραγωγή. Η ποσότητα αυτού του είδους διασταυρούμενης σύνδεσης στο διάλυμα είναι 0,2%~ 10%της μάζας του αιθέρα, κατά προτίμηση 7%~ 10%, για παράδειγμα, το 3,3%~ 6%του γλυοξάλου είναι το πιο κατάλληλο. Γενικά, η θεραπεία

Η θερμοκρασία είναι 0 ~ 30 ℃, και ο χρόνος είναι 1 ~ 120 λεπτά. Η αντίδραση σταυρωτής σύνδεσης πρέπει να πραγματοποιηθεί υπό όξινες συνθήκες. Γενικά, το διάλυμα προστίθεται πρώτα με ανόργανο ισχυρό οξύ ή οργανικό καρβοξυλικό οξύ για να ρυθμίσει το ρΗ του διαλύματος σε περίπου 2 ~ 6, κατά προτίμηση μεταξύ 4 ~ 6, και στη συνέχεια προσθέτει αλδεΰδες για να πραγματοποιήσει την αντίδραση σταυρωτής σύνδεσης. Το χρησιμοποιούμενο οξύ έχει υδροχλωρικό οξύ, θειικό οξύ, φωσφορικό οξύ, μυρμηκικό οξύ, οξικό οξύ, υδροξυοξικό οξύ, ηλεκτρικό οξύ ή κιτρικό οξύ κλπ. Το οξύ και η αλδεΰδη μπορούν επίσης να προστεθούν ταυτόχρονα για να επιτρέψει στη λύση να υποβληθεί σε μια αντίδραση σταυρωτής σύνδεσης εντός της επιθυμητής περιοχής ρΗ. Αυτή η αντίδραση χρησιμοποιείται συχνά στη διαδικασία τελικής θεραπείας στη διαδικασία παρασκευής των αιθέρων κυτταρίνης. Αφού ο αιθέρας κυτταρίνης είναι αδιάλυτος, είναι βολικό στη χρήση

20 ~ 25 ℃ νερό για πλύσιμο και καθαρισμό. Όταν χρησιμοποιείται το προϊόν, μπορούν να προστεθούν αλκαλικές ουσίες στο διάλυμα του προϊόντος για να ρυθμίσετε το ρΗ του διαλύματος να είναι αλκαλικό και το προϊόν θα διαλύεται γρήγορα στο διάλυμα. Αυτή η μέθοδος ισχύει επίσης για τη θεραπεία της μεμβράνης μετά τη διάλυση της κυτταρίνης αιθέρα σε μια μεμβράνη για να γίνει μια αδιάλυτη μεμβράνη.

(7) Η αντίσταση του ενζύμου της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης είναι θεωρητικά παράγωγα κυτταρίνης, όπως κάθε ομάδα ανυδρογλυκόζης, εάν υπάρχει σταθερά δεσμευμένη υποκαταστατική ομάδα, δεν είναι εύκολο να μολυνθεί από μικροοργανισμούς, αλλά στην πραγματικότητα το τελικό προϊόν όταν υπερβαίνει την αξία υποκατάστασης 1, θα αποικοδομηθεί επίσης από ένζυμα, πράγμα που σημαίνει ότι ο βαθμός υποκατάστασης κάθε ομάδας στην αλυσίδα κυτταρίνης δεν είναι αρκετά ομοιόμορφος και οι μικροοργανισμοί μπορούν να διαβρωθούν στους μη υποκατεστημένους ανυδρογλυκόζης ομάδας για να σχηματίσουν σάκχαρα, όπως θρεπτικά συστατικά για μικροοργανισμούς για να απορροφήσουν. Επομένως, εάν αυξάνεται ο βαθμός υποκατάστασης της αιθέρα της κυτταρίνης, η αντίσταση στην ενζυματική διάβρωση κυτταρίνης αιθέρα θα αυξηθεί επίσης. Σύμφωνα με αναφορές, υπό ελεγχόμενες συνθήκες, τα αποτελέσματα υδρόλυσης των ενζύμων, το υπολειμματικό ιξώδες της υδροξυπροπυλθυλκυτταρίνης (DS = 1,9) είναι 13,2%, και η υδροξυαιθυλο κυτταρίνη είναι 1,7%. Μπορεί να φανεί ότι η υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη έχει ισχυρή ικανότητα κατά του ενζύμου. Ως εκ τούτου, η εξαιρετική αντίσταση των ενζύμων της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης, σε συνδυασμό με την καλή διασπορά της, την πάχυνση και τις ιδιότητες σχηματισμού μεμβράνης, χρησιμοποιείται σε επικαλύψεις νερού-γαλακτώματος κ.λπ. και γενικά δεν χρειάζεται να προσθέτει συντηρητικά. Ωστόσο, για τη μακροπρόθεσμη αποθήκευση της λύσης ή την πιθανή μόλυνση από το εξωτερικό, τα συντηρητικά μπορούν να προστεθούν ως προφύλαξη και η επιλογή μπορεί να προσδιοριστεί σύμφωνα με τις τελικές απαιτήσεις της λύσης. Το φαινυλομεγκακουρικό οξικό και το φθοριοπυριτικό μαγγάνιο είναι αποτελεσματικά συντηρητικά, αλλά όλοι έχουν τοξικότητα, πρέπει να δοθεί προσοχή στη λειτουργία. Γενικά, μπορεί να προστεθεί 1 ~ 5 mg οξικού φαινυλυμεργύρου στο διάλυμα ανά λίτρο της δοσολογίας.

(8) Η απόδοση της υδροξυπροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης υδροξυπροπυλλυκυτταρίνης έχει εξαιρετικές ιδιότητες σχηματισμού μεμβράνης. Το υδατικό διάλυμα ή το οργανικό διάλυμα διαλύτη είναι επικαλυμμένο σε γυάλινη πλάκα και γίνεται άχρωμο και διαφανές μετά την ξήρανση. Και σκληρή ταινία. Έχει καλή αντίσταση υγρασίας και παραμένει σταθερή σε υψηλές θερμοκρασίες. Εάν προστεθεί υγροσκοπικός πλαστικοποιητής, η επιμήκυνση και η ευελιξία του μπορούν να ενισχυθούν. Όσον αφορά τη βελτίωση της ευελιξίας, οι πλαστικοποιητές όπως η γλυκερίνη και η σορβιτόλη είναι οι πιο κατάλληλες. Γενικά, η συγκέντρωση διαλύματος είναι 2%~ 3%και η ποσότητα πλαστικοποιητή είναι 10%~ 20%κυτταρίνης αιθέρα. Εάν το περιεχόμενο του πλαστικοποιητή είναι πολύ υψηλή, η κολλοειδή αφυδάτωση θα συμβεί σε υψηλή υγρασία. Η αντοχή εφελκυσμού της ταινίας με

Το Plasticizer που προστίθεται είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό χωρίς πλαστικοποιητή και αυξάνεται με την αύξηση της προστιθέμενης ποσότητας. Όσο για την υγροσκοπικότητα της ταινίας, αυξάνεται επίσης με την αύξηση της ποσότητας πλαστικοποιητή.