Το φαινόμενο της πτώσης του ιξώδους κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης βαφής είναι ένα κοινό πρόβλημα, ειδικά μετά από μακροπρόθεσμη αποθήκευση, το ιξώδες του χρώματος μειώνεται σημαντικά, επηρεάζοντας την απόδοση των κατασκευών και την ποιότητα του προϊόντος. Η μείωση του ιξώδους σχετίζεται με πολλούς παράγοντες, όπως η θερμοκρασία, η υγρασία, η πτητικοποίηση του διαλύτη, η αποικοδόμηση πολυμερούς κ.λπ., αλλά η αλληλεπίδραση με τον αιθέρα κυτταρίνης πυκνότητας είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.
1. Βασικός ρόλος της κυτταρίνης αιθέρα
Η κυτταρίνη αιθέρα είναι ένας κοινός πυκνωτής που χρησιμοποιείται ευρέως σε χρώματα με βάση το νερό. Οι κύριες λειτουργίες τους περιλαμβάνουν:
Εφέ πάχυνσης: Η κυτταρίνη αιθέρα μπορεί να σχηματίσει μια διογκωμένη τρισδιάστατη δομή δικτύου, απορροφώντας το νερό, αυξάνοντας έτσι το ιξώδες του συστήματος και βελτιώνοντας την θιξοτροπία και την απόδοση της κατασκευής του χρώματος.
Επίδραση σταθεροποίησης εναιώρησης: Ο κυτταρίνης αιθέρα μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά την καθίζηση στερεών σωματιδίων όπως χρωστικές και πληρωτικά στο χρώμα και διατηρεί την ομοιομορφία του χρώματος.
Ιδιότητα σχηματισμού φιλμ: Η κυτταρίνη αιθέρα μπορεί επίσης να επηρεάσει την ιδιότητα που σχηματίζει φιλμ του χρώματος, καθιστώντας την επικάλυψη να έχει κάποια ανθεκτικότητα και ανθεκτικότητα.
Υπάρχουν πολλοί τύποι αιθέρων κυτταρίνης, συμπεριλαμβανομένης της μεθυλ κυτταρίνης (MC), της υδροξυαιθυλο κυτταρίνης (HEC), της υδροξυπροπυλ κυτταρίνης (HPMC) κλπ. Αυτά τα υλικά έχουν διαφορετική διαλυτότητα, ικανότητα πάχυνσης και αντοχή στην αποθήκευση σε επικαλύψεις.
2. Κύριοι λόγοι για τη μείωση του ιξώδους
Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης των επικαλύψεων, η μείωση του ιξώδους προκαλείται κυρίως από τους ακόλουθους λόγους:
(1) Αποικοδόμηση κυτταρίνης αιθέρων
Η επίδραση πάχυνσης των αιθέρων κυτταρίνης σε επικαλύψεις εξαρτάται από το μέγεθος του μοριακού τους βάρους και την ακεραιότητα της μοριακής δομής τους. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, παράγοντες όπως η θερμοκρασία, η οξύτητα και η αλκαλικότητα και οι μικροοργανισμοί μπορεί να προκαλέσουν την υποβάθμιση των αιθέρων κυτταρίνης. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας αποθήκευσης, τα όξινα ή αλκαλικά συστατικά στην επικάλυψη μπορεί να υδρολύουν τη μοριακή αλυσίδα κυτταρίνης αιθέρα, να μειώσουν το μοριακό του βάρος και έτσι να αποδυναμώσουν το φαινόμενο πάχυνσης, με αποτέλεσμα τη μείωση του ιξώδους.
(2) Διαλύτης πτητικοποίησης και μετανάστευση υγρασίας
Η μετατόπιση του διαλύτη ή η μετανάστευση υγρασίας στην επικάλυψη μπορεί να επηρεάσουν την κατάσταση διαλυτότητας κυτταρίνης. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, μέρος του νερού μπορεί να εξατμιστεί ή να μεταναστεύσει στην επιφάνεια της επικάλυψης, καθιστώντας την κατανομή του νερού στην επικάλυψη ανομοιογενή, επηρεάζοντας έτσι τον πτυχίο διόγκωσης κυτταρίνης και προκαλώντας μείωση του ιξώδους στις τοπικές περιοχές.
(3) μικροβιακή επίθεση
Η μικροβιακή ανάπτυξη μπορεί να εμφανιστεί στην επικάλυψη όταν αποθηκεύεται ακατάλληλα ή τα συντηρητικά γίνονται αναποτελεσματικά. Οι μικροοργανισμοί μπορούν να αποσυμπιέσει τους αιθέρους κυτταρίνης και άλλα οργανικά πυκνωτικά, αποδυναμώνοντας το φαινόμενο πάχυνσης τους και προκαλώντας μείωση του ιξώδους της επικάλυψης. Οι επικαλύψεις με βάση το νερό, ειδικότερα, αποτελούν ένα καλό περιβάλλον για την ανάπτυξη των μικροβίων επειδή περιέχουν μεγάλη ποσότητα νερού.
(4) γήρανση υψηλής θερμοκρασίας
Υπό συνθήκες αποθήκευσης υψηλής θερμοκρασίας, η φυσική ή χημική δομή της μοριακής αλυσίδας κυτταρίνης μπορεί να αλλάξει. Για παράδειγμα, οι αιθέρες της κυτταρίνης είναι επιρρεπείς σε οξείδωση ή πυρόλυση σε υψηλότερες θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του αποτελέσματος πάχυνσης. Οι υψηλές θερμοκρασίες επιταχύνουν επίσης την πτητική διάλυση του διαλύτη και την εξάτμιση του νερού, επηρεάζοντας περαιτέρω τη σταθερότητα του ιξώδους.
3. Μέθοδοι βελτίωσης της σταθερότητας αποθήκευσης των επικαλύψεων
Προκειμένου να μειωθεί η μείωση του ιξώδους κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης και να επεκταθεί η διάρκεια ζωής της επικάλυψης, μπορούν να ληφθούν τα ακόλουθα μέτρα:
(1) Επιλέγοντας τον σωστό αιθέρα κυτταρίνης
Διαφορετικοί τύποι αιθέρων κυτταρίνης έχουν διαφορετικές επιδόσεις όσον αφορά τη σταθερότητα αποθήκευσης. Οι αιθέρες της κυτταρίνης με υψηλό μοριακό βάρος έχουν γενικά καλύτερα αποτελέσματα πάχυνσης, αλλά η σταθερότητα αποθήκευσης είναι σχετικά φτωχή, ενώ οι αιθέρες κυτταρίνης με χαμηλότερο μοριακό βάρος μπορεί να έχουν καλύτερη απόδοση αποθήκευσης. Επομένως, κατά το σχεδιασμό του τύπου, θα πρέπει να επιλεγούν οι αιθέρες κυτταρίνης με καλή σταθερότητα αποθήκευσης ή να επιδεινωθούν οι αιθέρες κυτταρίνης με άλλα πυκνότητα για να βελτιωθεί η αντοχή τους στην αποθήκευση.
(2) Ελέγξτε το pH της επικάλυψης
Η οξύτητα και η αλκαλικότητα του συστήματος επικάλυψης έχουν σημαντική επίδραση στη σταθερότητα των αιθέρων κυτταρίνης. Στον σχεδιασμό της διατύπωσης, η τιμή pH της επικάλυψης θα πρέπει να ελέγχεται για να αποφευχθεί ένα υπερβολικά όξινο ή αλκαλικό περιβάλλον για τη μείωση της αποικοδόμησης των αιθέρων κυτταρίνης. Ταυτόχρονα, η προσθήκη κατάλληλης ποσότητας ρυθμιστή ή ρυθμιστικού ρυθμού pH μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση του pH του συστήματος.
(3) Αυξήστε τη χρήση συντηρητικών
Προκειμένου να αποφευχθεί η μικροβιακή διάβρωση, θα πρέπει να προστεθεί μια κατάλληλη ποσότητα συντηρητικών στην επικάλυψη. Τα συντηρητικά μπορούν να αναστέλλουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών, αποτρέποντας έτσι τις οργανικές ουσίες όπως η κυτταρίνη αιθέρα να αποσυντεθεί και να διατηρήσει τη σταθερότητα της επικάλυψης. Τα κατάλληλα συντηρητικά θα πρέπει να επιλέγονται σύμφωνα με το περιβάλλον διατύπωσης και αποθήκευσης επικάλυψης και η αποτελεσματικότητά τους πρέπει να ελέγχεται τακτικά.
(4) Ελέγξτε το περιβάλλον αποθήκευσης
Η θερμοκρασία αποθήκευσης και η υγρασία της επικάλυψης έχουν άμεση επίδραση στη σταθερότητα του ιξώδους. Η επικάλυψη θα πρέπει να αποθηκεύεται σε ξηρό και δροσερό περιβάλλον, αποφεύγοντας τις συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας και υψηλής υγρασίας για τη μείωση της πτητικοποίησης του διαλύτη και της αποικοδόμησης κυτταρίνης. Επιπλέον, η καλά σφραγισμένη συσκευασία μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη μετανάστευση και την εξάτμιση του νερού και να καθυστερήσει τη μείωση του ιξώδους.
4. Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το ιξώδες
Εκτός από τους αιθέρους κυτταρίνης, άλλα συστατικά στο σύστημα επικάλυψης μπορούν επίσης να επηρεάσουν την αλλαγή στο ιξώδες. Για παράδειγμα, ο τύπος και η συγκέντρωση των χρωστικών ουσιών, ο ρυθμός πτητικοποίησης των διαλυτών και η συμβατότητα άλλων πυκνών ή διασκορπιστών μπορεί να επηρεάσουν τη σταθερότητα του ιξώδους της επικάλυψης. Ως εκ τούτου, ο συνολικός σχεδιασμός του τύπου επικάλυψης και η αλληλεπίδραση μεταξύ των εξαρτημάτων είναι επίσης βασικά σημεία που πρέπει να δοθούν προσοχή.
Η μείωση του ιξώδους κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης της επικάλυψης σχετίζεται στενά με παράγοντες όπως η αποικοδόμηση των αιθέρων κυτταρίνης, της πτητικοποίησης διαλύτη και της μετανάστευσης του νερού. Προκειμένου να βελτιωθεί η σταθερότητα αποθήκευσης της επικάλυψης, θα πρέπει να επιλεγεί κατάλληλες ποικιλίες κυτταρίνης αιθέρα, θα πρέπει να ενισχυθεί το ρΗ της επικάλυψης, θα πρέπει να βελτιστοποιηθεί το περιβάλλον αποθήκευσης. Μέσω του λογικού σχεδιασμού του τύπου και της καλής διαχείρισης αποθήκευσης, το πρόβλημα της μείωσης του ιξώδους κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης της επικάλυψης μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά και η απόδοση του προϊόντος και η ανταγωνιστικότητα της αγοράς μπορούν να βελτιωθούν.
Χρόνος δημοσίευσης: Σεπ-27-2024