1. Θερμότητα ενυδάτωσης
Σύμφωνα με την καμπύλη απελευθέρωσης της θερμότητας της ενυδάτωσης με την πάροδο του χρόνου, η διαδικασία ενυδάτωσης του τσιμέντου διαιρείται συνήθως σε πέντε στάδια, δηλαδή την αρχική περίοδο ενυδάτωσης (0 ~ 15min), την περίοδο επαγωγής (15 λεπτά ~ 4H), την περίοδο επιτάχυνσης και ρύθμισης (4Η ~ 8H), την περίοδο επιβράδυνσης και σκλήρυνσης (8Η ~ 24H) και την περίοδο καμπύλης (1D ~ 28D).
Τα αποτελέσματα των δοκιμών δείχνουν ότι στο αρχικό στάδιο της επαγωγής (δηλαδή, η αρχική περίοδος ενυδάτωσης), όταν η ποσότητα του HEMC είναι 0,1% σε σύγκριση με τον ιλύο κενού τσιμέντου, προχωράει σημαντικά η εξωθερμική κορυφή του πολτού και η κορυφή αυξάνεται σημαντικά. Όταν το ποσό τουΑιχμήαυξάνεται όταν είναι πάνω από 0,3%, η πρώτη εξωθερμική κορυφή του πολτού καθυστερεί και η τιμή αιχμής μειώνεται σταδιακά με την αύξηση της περιεκτικότητας σε HEMC. Η HEMC θα καθυστερήσει προφανώς την περίοδο επαγωγής και την περίοδο επιτάχυνσης του πολτού τσιμέντου, και όσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η περίοδος επαγωγής, τόσο πιο προς τα πίσω είναι η περίοδος επιτάχυνσης και όσο μικρότερη είναι η εξωθερμική κορυφή. Η μεταβολή της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα δεν έχει προφανή επίδραση στο μήκος της περιόδου επιβράδυνσης και στην περίοδο σταθερότητας του πολτού τσιμέντου, όπως φαίνεται στο σχήμα 3 (α), δείχνεται ότι η κυτταρίνη αιθέρα μπορεί επίσης να μειώσει τη θερμότητα της ενυδάτωσης του τσιμέντου εντός 72 ωρών, αλλά όταν η θερμότητα ενυδάτωσης είναι μεγαλύτερη από 36 ώρες, η μεταβολή της κυτταρίνης αιώνας έχει μικρή επίδραση στην θερμότητα της υδάτινας, όπως η θερμότητα 3 (B).
Εικ. 3 Τάση μεταβολής του ρυθμού απελευθέρωσης θερμότητας ενυδάτω
2. Mμηχανικές ιδιότητες：
Μελετώντας δύο είδη αιθέρων κυτταρίνης με ιξώδη των 60000pa και 100000pa · s, διαπιστώθηκε ότι η αντοχή σε συμπιεστική της τροποποιημένης κονιάματος αναμεμειγμένο με αιθέρα μεθυλο κυτταρίνης μειώθηκε σταδιακά με την αύξηση του περιεχομένου του. Η συμπιεστική ισχύς του τροποποιημένου κονιάματος αναμειγνύεται με ιξώδες 100000pa -ιξώδες υδροξυπροπυλ κυτταρίνης κυτταρίνης αυξάνεται πρώτα και στη συνέχεια μειώνεται με την αύξηση του περιεχομένου του (όπως φαίνεται στο σχήμα 4). Δείχνει ότι η ενσωμάτωση αιθέρα μεθυλο κυτταρίνης θα μειώσει σημαντικά τη συμπιεστική αντοχή του κονιάματος τσιμέντου. Όσο περισσότερο είναι το ποσό, τόσο μικρότερη θα είναι η δύναμη. Όσο μικρότερο είναι το ιξώδες, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση στην απώλεια της αντοχής του κονιάματος. Υδροξυπροπυτ κυτταρίνη μεθυλο κυτταρίνη Όταν η δοσολογία είναι μικρότερη από 0,1%, η αντοχή συμπίεσης του κονιάματος μπορεί να αυξηθεί κατάλληλα. Όταν η δοσολογία είναι μεγαλύτερη από 0,1%, η αντοχή σε θλίψη του κονιάματος θα μειωθεί με την αύξηση της δοσολογίας, οπότε η δοσολογία θα πρέπει να ελέγχεται στο 0,1%.
Εικ.4 3D, 7D και 28D Η αντοχή συμπιεστικής των MC1, MC2 και MC3 τροποποιημένο κονίαμα τσιμέντου
(Αιθέρα μεθυλο κυτταρίνης, ιξώδες 60000pa · s, που στη συνέχεια αναφέρεται ως MC1, αιθέρα μεθυλ κυτταρίνης, ιξώδες 100000pa · s, που αναφέρεται ως MC2, υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνη αιθέρα, ιξώδες 100000pa · s, που αναφέρεται ως MC3).
3. Γχρόνος διάταξης：
Με τη μέτρηση του χρόνου ρύθμισης της υδροξυπροπυλο μεθυλοκυτταρίνης αιθέρα με ιξώδες 100000pa σε διαφορετικές δοσολογίες τσιμέντου, διαπιστώθηκε ότι με την αύξηση της δοσολογίας HPMC, ο αρχικός χρόνος ρύθμισης και ο τελικός χρόνος ρύθμισης του τσιμέντου κονίαμα. Όταν η συγκέντρωση είναι 1%, ο αρχικός χρόνος ρύθμισης φτάνει τα 510 λεπτά και ο τελικός χρόνος ρύθμισης φτάνει τα 850 λεπτά. Σε σύγκριση με το κενό δείγμα, ο αρχικός χρόνος ρύθμισης επεκτείνεται κατά 210 λεπτά και ο τελικός χρόνος ρύθμισης επεκτείνεται κατά 470 λεπτά (όπως φαίνεται στο σχήμα 5). Είτε πρόκειται για HPMC με ιξώδες 50000PA S, 100000pa S ή 200000pa S, μπορεί να καθυστερήσει τη ρύθμιση του τσιμέντου, αλλά σε σύγκριση με τους τρεις αιθέρες κυτταρίνης, ο αρχικός χρόνος ρύθμισης και ο τελικός χρόνος ρύθμισης παρατείνονται με την αύξηση του ιξώδους, όπως φαίνεται στο σχήμα 6 που φαίνεται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο κυτταρίνης αιθέρα προσροφάται στην επιφάνεια των σωματιδίων τσιμέντου, γεγονός που εμποδίζει την επαφή του νερού με σωματίδια τσιμέντου, καθυστερώντας έτσι την ενυδάτωση του τσιμέντου. Όσο μεγαλύτερο είναι το ιξώδες του κυτταρινικού αιθέρα, τόσο παχύτερο είναι το στρώμα προσρόφησης στην επιφάνεια των σωματιδίων τσιμέντου και τόσο πιο σημαντικό είναι το αποτέλεσμα επιβράδυνσης.
Εικ.5 Επίδραση του περιεχομένου κυτταρίνης αιθέρα στον χρόνο ρύθμισης του κονιάματος
Εικ.6 Επίδραση διαφορετικών ιξώδους της HPMC στον χρόνο ρύθμισης του τσιμέντου πάστα
(MC-5 (50000pa · s), MC-10 (100000pa · s) και MC-20 (200000pa · s)))
Ο αιθέρα της μεθυλ κυτταρίνης και ο αιθέρας υδροξυπροπυλ κυτταρίνης μεθυλο κυτταρίνης θα παρατείνει σημαντικά τον χρόνο ρύθμισης του πολτού τσιμέντου, ο οποίος μπορεί να εξασφαλίσει ότι ο ιλύος τσιμέντου έχει αρκετό χρόνο και νερό για αντίδραση ενυδάτω πρόβλημα ρωγμών.
4. Διατήρηση νερού:
Μελετήθηκε η επίδραση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα στην κατακράτηση νερού. Διαπιστώνεται ότι με την αύξηση της περιεκτικότητας σε κυτταρίνη αιθέρα, ο ρυθμός συγκράτησης νερού αυξάνεται και όταν το περιεχόμενο του κυτταρίνης αιθέρα είναι μεγαλύτερη από 0,6%, ο ρυθμός συγκράτησης του νερού τείνει να είναι σταθερό. Ωστόσο, όταν συγκρίνουμε τρία είδη αιθέρων κυτταρίνης (HPMC με ιξώδες 50000pa S (MC-5), 100000pa S (MC-10) και 200000pa S (MC-20)), η επίδραση του ιξώδους στην κατακράτηση νερού είναι διαφορετική. Η σχέση μεταξύ του ποσοστού διατήρησης του νερού είναι: MC-5.
Χρόνος δημοσίευσης: Απριλίου-28-2024