ویژگی های کاربردی پودر لاتکس پلیمری

افزودن پلیمرها می تواند نفوذپذیری ، چقرمگی ، مقاومت در برابر ترک و مقاومت در برابر ضربه ملات و بتن را بهبود بخشد. نفوذپذیری و جنبه های دیگر تأثیر خوبی دارد. در مقایسه با بهبود استحکام خمشی و استحکام پیوند ملات و کاهش شکنندگی آن ، تأثیر پودر لاتکس قابل تغییر در بهبود احتباس آب ملات و تقویت انسجام آن محدود است.

پودر پلیمری قابل تغییر به طور کلی با استفاده از برخی امولسیون های موجود با خشک کردن اسپری پردازش می شود. روش این است که ابتدا امولسیون پلیمری را از طریق پلیمریزاسیون امولسیون بدست آورید و سپس آن را از طریق خشک کردن اسپری بدست آورید. به منظور جلوگیری از تجمع پودر لاتکس و بهبود عملکرد قبل از خشک شدن اسپری ، برخی از مواد افزودنی اغلب مانند باکتری کش ها ، مواد افزودنی خشک کردن اسپری ، پلاستیک سازها ، دفع کننده ها و غیره در طی فرآیند خشک کردن اسپری یا درست بعد از خشک کردن اضافه می شوند. برای جلوگیری از جمع شدن پودر در هنگام ذخیره ، یک ماده آزاد اضافه می شود.

با افزایش محتوای پودر لاتکس قابل استفاده ، کل سیستم به سمت پلاستیک توسعه می یابد. در مورد محتوای پودر لاتکس بالا ، فاز پلیمر در ملات درمان شده به تدریج از محصول هیدراتاسیون معدنی فراتر می رود ، ملات تحت یک تغییر کیفی قرار می گیرد و به یک بدن الاستیک تبدیل می شود و محصول هیدراتاسیون سیمان "پرکننده" می شود. بشر فیلمی که توسط پودر لاتکس قابل استفاده مجدد در رابط توزیع شده است ، نقش کلیدی دیگری را برای تقویت چسبندگی به مواد تماس گرفته شده ، که برای برخی از سطوح دشوار است ، مانند جذب آب بسیار کم یا غیر کم آب یا غیر کم است ، بازی می کند. سطوح جاذب (مانند سطوح بتونی صاف و سیمان ، صفحات فولادی ، آجرهای همگن ، سطوح آجری و غیره) و سطوح مواد آلی (مانند تابلوهای EPS ، پلاستیک و غیره) از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. از آنجا که پیوند چسب های معدنی به مواد از طریق اصل تعبیه مکانیکی حاصل می شود ، یعنی دوغاب هیدرولیک به شکاف سایر مواد نفوذ می کند ، به تدریج محکم می شود و در نهایت مانند یک کلید تعبیه شده در قفل ، به آن وصل می شود. سطح ماده ، برای سطح دشوار پیوند فوق ، نمی تواند به طور موثری به قسمت داخلی مواد نفوذ کند تا یک تعبیه مکانیکی خوب تشکیل شود ، به طوری که ملات با چسب های معدنی به طور موثری به آن پیوند نمی یابد و پیوند مکانیسم پلیمر متفاوت است. ، پلیمر با نیروی بین مولکولی به سطح سایر مواد پیوند می یابد و به تخلخل سطح بستگی ندارد (البته سطح خشن و افزایش سطح تماس باعث افزایش چسبندگی می شود).