اتر

اتراز سلولز از طریق واکنش اتریکاسیون یک یا چند ماده اتریشناسیون و سنگ زنی خشک ساخته می شود. با توجه به ساختارهای شیمیایی مختلف جایگزین های اتر ، اترهای سلولز را می توان به اترهای آنیونی ، کاتیونی و غیر یونی تقسیم کرد. اترهای سلولز یونی به طور عمده شامل می شوندکربوکسی متیل سلولز اتر (CMC)؛ اترهای سلولز غیر یونی به طور عمده شامل می شوندمتیل سلولز اتر (MC),هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر (HPMC)و هیدروکسی اتیل سلولز اتر.کلر اتر (HC)و غیره اترهای غیر یونی به اترهای محلول در آب و اترهای محلول در روغن تقسیم می شوند و اترهای محلول در آب غیر یونی عمدتاً در محصولات ملات مورد استفاده قرار می گیرند. در حضور یون های کلسیم ، اتر سلولز یونی ناپایدار است ، بنابراین به ندرت در محصولات ملات مخلوط خشک که از سیمان ، آهک خرد شده و غیره استفاده می کنند به عنوان مواد سیمانی استفاده می شود. اترهای سلولز محلول در آب غیر یونی به دلیل ثبات سیستم تعلیق و احتباس آب به طور گسترده ای در صنعت مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند.

خصوصیات شیمیایی اتر سلولز

هر اتر سلولز دارای ساختار اصلی سلولز ساختار آنتروگلوکوز است. در فرآیند تولید اتر سلولز ، فیبر سلولز ابتدا در محلول قلیایی گرم می شود و سپس با یک ماده اتریک کننده درمان می شود. محصول واکنش فیبر خالص و پودر می شود تا یک پودر یکنواخت با ظرافت خاصی تشکیل شود.

در فرآیند تولید MC ، فقط متیل کلرید به عنوان یک عامل اتریکاسیون استفاده می شود. علاوه بر متیل کلرید ، از پروپیلن اکسید نیز برای به دست آوردن گروه های جایگزین هیدروکسی پروپیل در تولید HPMC استفاده می شود. اترهای مختلف سلولز دارای نسبت های مختلف تعویض متیل و هیدروکسی پروپیل هستند که بر سازگاری آلی و دمای ژل حرارتی محلول های اتر سلولز تأثیر می گذارد.