مقایسه CMC و HPMC در برنامه های دارویی

در میدان دارویی ، کربوکسی متیل سلولز سدیم (CMC) و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) دو ماده دارویی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند با خاصیت و عملکردهای شیمیایی مختلف هستند.

ساختار و خواص شیمیایی
CMC یک مشتق سلولز محلول در آب است که با تبدیل بخشی از گروه های هیدروکسیل سلولز به گروه های کربوکسی متیل بدست می آید. حلالیت آب و ویسکوزیته CMC به میزان تعویض و وزن مولکولی آن بستگی دارد و معمولاً به عنوان یک ضخیم کننده خوب و عامل تعلیق رفتار می کند.

HPMC با جایگزینی بخشی از گروه های هیدروکسیل سلولز با گروه های متیل و هیدروکسی پروپیل بدست می آید. در مقایسه با CMC ، HPMC حلالیت گسترده تری دارد ، می تواند در آب سرد و گرم حل شود و ویسکوزیته پایدار را در مقادیر مختلف pH نشان می دهد. HPMC اغلب به عنوان فیلمی سابق ، چسب ، ضخیم کننده و عامل آزاد کننده کنترل شده در داروسازی استفاده می شود.

قسمت کاربردی

قرص
در تولید قرص ها ، CMC عمدتاً به عنوان تجزیه کننده و چسب استفاده می شود. به عنوان یک تجزیه کننده ، CMC می تواند آب و تورم را جذب کند ، در نتیجه تجزیه قرص ها و افزایش میزان انتشار داروها را ترویج می کند. به عنوان یک اتصال دهنده ، CMC می تواند قدرت مکانیکی قرص ها را تقویت کند.

HPMC عمدتاً به عنوان فیلمی که پیشین و عامل انتشار کنترل شده در قرص ها استفاده می شود ، استفاده می شود. فیلم تشکیل شده توسط HPMC دارای قدرت مکانیکی عالی و مقاومت در برابر سایش است که می تواند دارو را از تأثیر محیط خارجی محافظت کند. در عین حال ، از خواص فیلم سازی HPMC نیز می توان برای کنترل میزان انتشار دارو نیز استفاده کرد. با تنظیم نوع و دوز HPMC ، می توان اثر انتشار پایدار یا انتشار کنترل شده را بدست آورد.

کپسول
در تهیه کپسول ، CMC کمتر مورد استفاده قرار می گیرد ، در حالی که HPMC به ویژه در تولید کپسول های گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. پوسته های کپسول سنتی بیشتر از ژلاتین ساخته شده اند ، اما به دلیل مشکل منابع حیوانی ، HPMC به یک ماده جایگزین ایده آل تبدیل شده است. پوسته کپسول ساخته شده از HPMC نه تنها زیست سازگاری خوبی دارد بلکه نیازهای گیاهخواران را نیز برآورده می کند.

آماده سازی مایع
با توجه به ضخیم شدن و خاصیت تعلیق عالی ، CMC به طور گسترده ای در آماده سازی مایع مانند محلول های دهان ، قطره چشم و آماده سازی موضعی مورد استفاده قرار می گیرد. CMC می تواند ویسکوزیته آماده سازی مایع را افزایش داده و از این طریق تعلیق و پایداری داروها را بهبود بخشد و از رسوبات دارویی جلوگیری کند.

استفاده از HPMC در آماده سازی مایع عمدتاً در ضخیم کننده ها و امولسیفرها متمرکز است. HPMC می تواند در یک محدوده pH گسترده پایدار بماند و می تواند با انواع داروها بدون تأثیر در اثربخشی داروها سازگار باشد. علاوه بر این ، از خواص فیلم سازی HPMC نیز در آماده سازی های موضعی استفاده می شود ، مانند اثر محافظ فیلم در قطره های چشم.

آماده سازی انتشار کنترل شده
در آماده سازی انتشار کنترل شده ، کاربرد HPMC به ویژه برجسته است. HPMC قادر به تشکیل شبکه ژل است و با تنظیم غلظت و ساختار HPMC می توان میزان انتشار دارو را کنترل کرد. این خاصیت به طور گسترده ای در قرص ها و کاشت های پایدار خوراکی مورد استفاده قرار گرفته است. در مقابل ، CMC کمتر در آماده سازی های کنترل کنترل شده استفاده می شود ، عمدتاً به این دلیل که ساختار ژل شکل آن به اندازه HPMC پایدار نیست.

ثبات و سازگاری
CMC در مقادیر pH مختلف ثبات ضعیفی دارد و به راحتی تحت تأثیر محیط های اسید پایه قرار می گیرد. علاوه بر این ، CMC سازگاری ضعیفی با مواد مخدر خاص دارد که ممکن است باعث بارش یا نارسایی دارو شود.

HPMC ثبات خوبی را در محدوده pH گسترده نشان می دهد ، به راحتی تحت تأثیر اسید پایه قرار نمی گیرد و سازگاری عالی دارد. HPMC می تواند با بیشتر مواد مخدر بدون تأثیر بر ثبات و اثربخشی دارو سازگار باشد.

ایمنی و مقررات
هر دو CMC و HPMC مواد مخدر ایمن در نظر گرفته می شوند و برای استفاده در تهیه داروهای دارویی توسط داروسازی و آژانس های نظارتی در کشورهای مختلف تأیید شده اند. با این حال ، در حین استفاده ، CMC ممکن است باعث برخی واکنشهای آلرژیک یا ناراحتی دستگاه گوارش شود ، در حالی که HPMC به ندرت باعث ایجاد عوارض جانبی می شود.

CMC و HPMC مزایای خاص خود را در برنامه های دارویی دارند. CMC به دلیل ضخیم شدن و خاصیت تعلیق عالی ، موقعیت مهمی را در آماده سازی مایع اشغال می کند ، در حالی که HPMC به دلیل خاصیت عالی فیلم و کنترل کنترل شده ، به طور گسترده ای در قرص ها ، کپسول ها و آماده سازی های کنترل شده مورد استفاده قرار گرفته است. انتخاب آماده سازی های دارویی باید بر اساس خصوصیات دارویی خاص و الزامات آماده سازی ، با توجه به مزایا و مضرات هر دو و انتخاب مناسب ترین بخش باشد.