ملات پودر خشک و مواد افزودنی آن

ملات پودر خشک ملات مخلوط پلیمری یا پودر خشک ملات پیش ساخته است. این نوعی سیمان و گچ به عنوان ماده اصلی پایه است. با توجه به نیازهای مختلف عملکرد ساختمان ، سنگدانه های ساختمان پودر خشک و مواد افزودنی به نسبت خاصی اضافه می شوند. این یک ماده ساختمانی ملات است که می تواند به طور مساوی مخلوط شود ، به کیسه ها یا به صورت عمده به محل ساخت و ساز منتقل شود و پس از افزودن آب مستقیماً قابل استفاده است.

محصولات ملات پودر خشک رایج شامل چسب کاشی پودر خشک ، پوشش دیواره پودر خشک ، ملات دیواره پودر خشک ، بتن پودر خشک و غیره.

ملات پودر خشک به طور کلی حداقل سه مؤلفه دارد: چسب ، کل و مواد افزودنی ملات.

ترکیب مواد اولیه ملات پودر خشک:

1. ماده پیوند ملات

(1) چسب معدنی:
چسب های معدنی شامل سیمان معمولی پورتلند ، سیمان آلومینا بالا ، سیمان ویژه ، گچ ، آنهیدریت و غیره است.
(2) چسب های آلی:
چسب آلی عمدتاً به پودر لاتکس قابل استفاده مجدد اشاره دارد ، که یک پلیمر پودری است که با خشک کردن اسپری صحیح (و انتخاب مواد افزودنی مناسب) امولسیون پلیمری تشکیل می شود. پودر پلیمر خشک و آب امولسیون می شود. می توان آن را دوباره کم آب کرد ، به طوری که ذرات پلیمری یک ساختار بدن پلیمری را در ملات سیمان تشکیل می دهند ، که مشابه فرآیند امولسیون پلیمر است و در اصلاح ملات سیمان نقش دارد.
با توجه به نسبت های مختلف ، اصلاح ملات پودر خشک با پودر پلیمری قابل بازگرداندن می تواند استحکام پیوند را با بسترهای مختلف بهبود بخشد و انعطاف پذیری ، تغییر شکل پذیری ، استحکام خمش و مقاومت در برابر سایش ملات ، چقرمگی ، انسجام و چگالی و همچنین احتباس آب را بهبود بخشد. ظرفیت و ساخت و ساز.
پودر لاتکس قابل تغییر برای ملات مخلوط خشک عمدتا شامل انواع زیر است: ① کوپلیمر استایرن-بوتادین ؛ ② کوپلیمر اسید استایرن-آکریلیک ؛ ③ کوپلیمر وینیل استات ؛ ④ هموپلیمر پلی آکریلت ؛ ⑤ استایرن استات کوپلیمر ؛ ⑥ کوپلیمر وینیل استات-اتیلن.

2. جمع:

کل به کل درشت و کل تقسیم می شود. یکی از مواد تشکیل دهنده اصلی بتن. این امر به طور عمده به عنوان یک اسکلت عمل می کند و تغییر حجم ناشی از انقباض و تورم مواد سیمانی را در طی فرآیند تنظیم و سخت شدن کاهش می دهد و همچنین به عنوان یک پرکننده ارزان برای مواد سیمانی استفاده می شود. سنگدانه های طبیعی و مصالح مصنوعی وجود دارد ، اولی مانند شن ، سنگریزه ، قشر ، ماسه طبیعی و غیره. دومی مانند Cinder ، Slag ، CeramSite ، Perlite گسترش یافته و غیره.

3. مواد افزودنی ملات

(1) اتر سلولز:
در ملات خشک ، مقدار اضافی اتر سلولز بسیار کم است (به طور کلی 0.02 ٪ -0.7 ٪) ، اما می تواند عملکرد ملات مرطوب را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و این یک افزودنی اصلی است که بر عملکرد ساخت و ساز ملات تأثیر می گذارد.
در ملات پودر خشک ، از آنجا که سلولز یونی در حضور یون های کلسیم ناپایدار است ، به ندرت در محصولات پودر خشک استفاده می شود که از سیمان ، آهک برش خورده و غیره به عنوان مواد سیمانی استفاده می کنند. هیدروکسی اتیل سلولز نیز در برخی از محصولات پودر خشک استفاده می شود ، اما این سهم بسیار اندک است.
اترهای سلولز مورد استفاده در ملات پودر خشک ، عمدتا هیدروکسی اتیل متیل سلولز (همکسی) و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اتر (HPMC) است که به آن MC گفته می شود.
ویژگی های MC: چسبندگی و ساخت و ساز دو عامل بر یکدیگر هستند. احتباس آب ، برای جلوگیری از تبخیر سریع آب ، به طوری که می توان ضخامت لایه ملات را به میزان قابل توجهی کاهش داد.

(2) فیبر ضد قطره
این یک اختراع افراد مدرن نیست که الیاف را به عنوان مواد تقویت کننده ضد کراس مخلوط کنند. در زمان های قدیم ، اجداد ما از الیاف طبیعی به عنوان مواد تقویت کننده برای برخی از اتصال دهنده های معدنی ، مانند مخلوط کردن الیاف گیاهی و ملات آهک برای ساخت معابد و سالن ها ، استفاده از ابریشم کنف و گل برای شکل دادن به مجسمه های بودا ، استفاده از اتصالات کوتاه کاه گندم و گل زرد رنگ استفاده کرده اند. برای ساخت خانه ها ، از موهای انسانی و حیوانات برای ترمیم تپه ها ، استفاده از الیاف خمیر ، آهک و گچ برای رنگ آمیزی دیوارها و تهیه محصولات مختلف گچ و غیره استفاده کنید. اضافه کردن الیاف به مواد پایه سیمانی برای ساخت کامپوزیت های مبتنی بر سیمان تقویت شده با فیبر ، تنها موضوع دهه های اخیر است.
محصولات سیمانی ، قطعات یا ساختمانها به دلیل تغییر ریزساختار و حجم در طی فرآیند سخت شدن سیمان ، به ناچار میکروکراک ها را به ناچار تولید می کنند و با تغییر در خشک شدن انقباض ، تغییرات دما و بارهای خارجی گسترش می یابد. در صورت قرار گرفتن در معرض نیروی خارجی ، الیاف در محدود کردن و مانع گسترش میکرو تکه های کوچک نقش دارند. الیاف متقاطع و ایزوتروپیک هستند ، استرس را مصرف می کنند و از بین می روند ، از رشد بیشتر ترک ها جلوگیری می کنند و در مسدود کردن ترک ها نقش دارند.
علاوه بر این از الیاف می تواند باعث شود ملات های خشک شده دارای کیفیت بالا ، عملکرد بالا ، مقاومت بالا ، مقاومت در برابر ترک ، مقاومت در برابر پشت سر هم ، مقاومت در برابر ضربه ، مقاومت در برابر ضربه ، مقاومت به یخ زدگی ، مقاومت در برابر سایش ، مقاومت در برابر پیری و سایر کارکردها باشند.

(3) ماده کاهش دهنده آب
کاهش دهنده آب یک ترکیب بتونی است که می تواند ضمن حفظ رکود بتن اساساً بدون تغییر ، میزان آب مخلوط کردن را کاهش دهد. بسیاری از آنها سورفاکتانت های آنیونی هستند ، مانند لیگنوسولفونات ، پلیمر فرمالدئید نفتالن سولفونات و غیره. پس از اضافه شدن به مخلوط بتونی ، می تواند ذرات سیمان را پراکنده کند ، عملکرد آن را بهبود ببخشد ، مصرف آب واحد را کاهش دهد ، سیالیت مخلوط بتن را بهبود بخشد. یا مصرف سیمان واحد را کاهش داده و سیمان را ذخیره کنید.
با توجه به کاهش و تقویت آب ماده کاهش دهنده آب ، آن را به ماده کاهش دهنده آب معمولی تقسیم می شود (همچنین به عنوان پلاستیک ساز شناخته می شود ، میزان کاهش آب کمتر از 8 ٪ نیست ، که توسط لیگونوسولفونات نشان داده شده است) ، ماده کاهش دهنده با راندمان بالا (همچنین به عنوان Superplasticizer شناخته می شود) پلاستیک ساز ، میزان کاهش آب کمتر از 14 ٪ نیست ، از جمله نفتالین ، ملامین ، سولفامات ، آلیفاتیک و غیره) و ماده کاهش دهنده آب با کارایی بالا (میزان کاهش آب کمتر از 25 ٪ نیست ، پلی کربوکسیلیک اسید آن توسط Superplasticizer نشان داده شده است) ، و به نوع استحکام اولیه ، نوع استاندارد و نوع عقب مانده تقسیم می شود.
با توجه به ترکیب شیمیایی ، معمولاً به این موارد تقسیم می شود: ابررسانهای مبتنی بر لیگنوسولفونات ، ابررسانهای مبتنی بر نفتالین ، ابررسانهای مبتنی بر ملامین ، ابررسانهای مبتنی بر سولفامات و ابر پلاستیک سازهای مبتنی بر اسیدهای چرب. عوامل آب ، ابررسانهای مبتنی بر پلی کربوکسیلات.
استفاده از ماده کاهش دهنده آب در ملات پودر خشک دارای جنبه های زیر است: سیمان خود تراز ، خودکشی گچ ، ملات برای گچ کاری ، ملات ضد آب ، بتونه و غیره.
انتخاب ماده کاهش آب باید با توجه به مواد اولیه مختلف و خاصیت متابار شده مختلف انتخاب شود.

(4) اتر نشاسته
اتر نشاسته عمدتاً در خمپاره های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد ، که می تواند بر قوام ملات بر اساس گچ ، سیمان و آهک تأثیر بگذارد و ساخت و مقاومت در برابر ملات را تغییر دهد. اترهای نشاسته معمولاً در رابطه با اترهای سلولز غیر اصلاح شده و اصلاح شده استفاده می شوند. این برای هر دو سیستم خنثی و قلیایی مناسب است و با بیشتر مواد افزودنی در محصولات گچ و سیمان سازگار است (مانند سورفاکتانت ها ، MC ، نشاسته و پلی وینیل استات و سایر پلیمرهای محلول در آب).
خصوصیات اتر نشاسته عمدتاً در این موارد نهفته است: بهبود مقاومت SAG ؛ بهبود ساخت و ساز ؛ بهبود عملکرد ملات ، که عمدتاً برای: ملات دست ساز یا ماشین اسپری مبتنی بر سیمان و گچ ، گلدان و چسب استفاده می شود. چسب کاشی ؛ ماسونری خمپاره ساخت.

توجه: دوز معمول اتر نشاسته در ملات 0.01-0.1 ٪ است.

(5) مواد افزودنی دیگر:
ماده ورودی هوا تعداد زیادی از میکرو حباب های توزیع شده به طور یکنواخت را در طی فرآیند اختلاط ملات معرفی می کند ، که باعث کاهش فشار سطح آب مخلوط ملات می شود و از این طریق منجر به پراکندگی بهتر و کاهش خونریزی و تفکیک ملات-محوطه می شود. مخلوط مواد افزودنی ، عمدتا چربی سولفونات سدیم و سولفات سدیم ، دوز 0.005-0.02 ٪ است.
عقب ماندگی ها عمدتاً در خمپاره های گچ و پرکننده های مشترک مبتنی بر گچ استفاده می شوند. این عمدتا نمک اسید میوه است که معمولاً به مقدار 0.05 ٪ -0.25 ٪ اضافه می شود.
عوامل آبگریز (دافع آب) از نفوذ آب به ملات جلوگیری می کنند ، در حالی که ملات برای انتشار بخار آب باز است. پودرهای قابل تغییر پلیمری آبگریز عمدتاً مورد استفاده قرار می گیرند.
Defoamer ، برای کمک به آزادسازی حباب های هوا که در طول اختلاط و ساخت ملات ایجاد می شود ، باعث بهبود استحکام فشاری ، بهبود وضعیت سطح ، دوز 0.02-0.5 ٪ می شود.