هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) به طور عمده نقش احتباس آب ، ضخیم شدن و بهبود عملکرد ساخت و ساز را در سیمان ، گچ و سایر مواد پودری ایفا می کند. عملکرد عالی احتباس آب می تواند به طور موثری از خشک شدن و ترک خوردگی پودر به دلیل از بین رفتن بیش از حد آب جلوگیری کند و باعث شود که پودر زمان ساخت و ساز طولانی تری داشته باشد.
انتخاب مواد سیمانی ، سنگدانه ها ، مصالح ، مواد نگهدارنده آب ، اتصال دهنده ها ، اصلاح کننده های عملکرد ساخت و ساز و غیره را انجام دهید. به عنوان مثال ، ملات مبتنی بر گچ عملکرد اتصال بهتری نسبت به خمپاره مبتنی بر سیمان در حالت خشک دارد ، اما عملکرد پیوند آن کاهش می یابد به سرعت تحت شرایط جذب رطوبت و جذب آب. استحکام پیوند هدف ملات گچ کاری باید به صورت لایه ای از لایه کاهش یابد ، یعنی مقاومت پیوند بین لایه پایه و ماده درمان رابط - استحکام پیوند بین ملات لایه پایه و عامل درمان رابط - پیوند بین پایه ملات لایه و استحکام ملات لایه سطح ≥ استحکام پیوند بین ملات سطح و مواد بتونه.
هدف هیدراتاسیون ایده آل از ملات سیمان در پایه این است که محصول هیدراتاسیون سیمان آب را به همراه پایه جذب می کند ، به پایه نفوذ می کند و یک "اتصال کلیدی" مؤثر با پایه را تشکیل می دهد تا به قدرت پیوند مورد نیاز دست یابد. آبیاری مستقیم روی سطح پایه باعث پراکندگی جدی در جذب آب پایه به دلیل تفاوت در دما ، زمان آبیاری و یکنواختی آبیاری می شود. این پایه جذب آب کمتری دارد و به جذب آب در ملات ادامه خواهد داد. قبل از شروع هیدراتاسیون سیمان ، آب جذب می شود ، که بر هیدراتاسیون سیمان و نفوذ محصولات هیدراتاسیون به ماتریس تأثیر می گذارد. پایه دارای آب بزرگ است و آب در ملات به پایه می رود. سرعت متوسط مهاجرت کند است و حتی یک لایه غنی از آب بین ملات و ماتریس تشکیل می شود که این امر بر استحکام پیوند نیز تأثیر می گذارد. بنابراین ، استفاده از روش آبیاری پایه مشترک نه تنها در حل مؤثر مشکل جذب آب زیاد پایه دیواره ، بلکه بر استحکام پیوند بین ملات و پایه تأثیر می گذارد و منجر به توخالی و ترک خوردگی می شود.
تأثیر اتر سلولز بر استحکام فشاری و برشی ملات سیمان.
با افزودن اتر سلولز ، استحکام فشاری و برشی کاهش می یابد ، زیرا اتر سلولز آب را جذب می کند و تخلخل را افزایش می دهد.
عملکرد پیوند و قدرت پیوند بستگی به این دارد که آیا رابط بین ملات و ماده پایه می تواند به طور پایدار و مؤثر "اتصال کلیدی" برای مدت طولانی تحقق یابد.
عوامل مؤثر بر قدرت پیوند عبارتند از:
1. خصوصیات جذب آب و زبری رابط بستر.
2. ظرفیت احتباس آب ، ظرفیت نفوذ و استحکام ساختاری ملات.
3. ابزارهای ساخت و ساز ، روشهای ساخت و ساز و محیط ساخت و ساز.
از آنجا که لایه پایه برای ساخت ملات دارای جذب آب خاصی است ، پس از جذب لایه پایه آب در ملات ، ساختاری ملات وخیم تر می شود و در موارد شدید ، مواد سیمانی موجود در خمپاره کاملاً هیدراته نمی شوند و در نتیجه آن نتیجه می گیرد. از نظر قدرت ، دلیل ویژه این است که قدرت رابط بین ملات سخت شده و لایه پایه پایین تر می شود و باعث می شود ملات ترک شود و از بین برود. راه حل سنتی برای این مشکلات ، آب دادن به پایه است ، اما اطمینان از مرطوب شدن پایه به طور مساوی غیرممکن است.
زمان پست: مه -06-2023