چگونه سلولز در ملات نقش خود را در احتباس آب ایفا می کند

در تولید مصالح ساختمانی ، به ویژه ملات پودر خشک ،اترنقش مهمی را ایفا می کند ، به خصوص در تولید ملات ویژه (ملات اصلاح شده) ، این یک مؤلفه مهم است. نقش مهم اتر سلولز محلول در آب در ملات عمدتاً ظرفیت حفظ آب عالی آن است. اثر احتباس آب اتر سلولز به جذب آب لایه پایه ، ترکیب ملات ، ضخامت لایه ملات ، تقاضای آب ملات و زمان تعیین مواد تنظیم بستگی دارد.

بسیاری از خمپارهای سنگ تراشی و گچ کاری آب را به خوبی نگه نمی دارند و آب و دوغاب پس از چند دقیقه ایستادن از هم جدا می شوند. احتباس آب عملکرد مهمی از اتر متیل سلولز است ، و همچنین عملکردی است که بسیاری از تولید کنندگان ملات مخلوط داخلی ، به ویژه در مناطق جنوبی با درجه حرارت بالا ، توجه می کنند. عواملی که بر اثر احتباس آب ملات پودر خشک تأثیر می گذارد شامل میزان افزودن ، ویسکوزیته ، ظرافت ذرات و دمای محیط استفاده است.

حفظ آب ازاترخود از حلالیت و کم آبی بدن خود اتر سلولز ناشی می شود. همانطور که همه ما می دانیم ، اگرچه زنجیره مولکولی سلولز حاوی تعداد زیادی از گروه های OH بسیار هیدراتراست است ، اما در آب محلول نیست ، زیرا ساختار سلولز دارای درجه بالایی از تبلور است. توانایی هیدراتاسیون گروههای هیدروکسیل به تنهایی برای پوشاندن پیوندهای هیدروژن قوی و نیروهای ون در والس بین مولکول ها کافی نیست. بنابراین ، فقط متورم می شود اما در آب حل نمی شود. هنگامی که یک جایگزین به زنجیره مولکولی وارد می شود ، نه تنها جایگزین زنجیره هیدروژن را از بین می برد ، بلکه پیوند هیدروژن بین کین به دلیل گود کردن جایگزین بین زنجیره های مجاور از بین می رود. هرچه جایگزین بزرگتر باشد ، فاصله بین مولکول ها بیشتر می شود. فاصله بیشتر اثر از بین بردن پیوندهای هیدروژن بیشتر ، اتر سلولز پس از گسترش شبکه سلولز و ورود محلول ، محلول در آب می شود و محلول را تشکیل می دهد. با افزایش دما ، هیدراتاسیون پلیمر ضعیف می شود و آب بین زنجیرها بیرون می رود. هنگامی که اثر کم آبی کافی است ، مولکول ها شروع به جمع می کنند و یک ژل ساختار شبکه سه بعدی تشکیل می دهند و به هم می ریزند.

به طور کلی ، هرچه ویسکوزیته بیشتر باشد ، اثر احتباس آب بهتر می شود. با این حال ، هرچه ویسکوزیته بیشتر و وزن مولکولی بالاتر باشد ، کاهش مربوط به حلالیت آن تأثیر منفی بر قدرت و عملکرد ساخت و ساز ملات خواهد داشت. هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد ، اثر ضخیم کننده بر ملات آشکارتر است ، اما به طور مستقیم متناسب نیست. هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد ، ملات مرطوب چسبناک تر خواهد بود ، یعنی در هنگام ساخت و ساز ، به عنوان چسبیدن به اسکرابر و چسبندگی زیاد به بستر آشکار می شود. اما افزایش استحکام ساختاری ملات مرطوب مفید نیست. در طول ساخت و ساز ، عملکرد ضد SAG آشکار نیست. در مقابل ، برخی از ویسکوزیته متوسط ​​و کم اما متیل اصلاح شدهاتیعملکرد بسیار خوبی در بهبود استحکام ساختاری ملات مرطوب دارند.