برای داشتن عملکرد خوب ملات گچ ، این ترکیبات ضروری است!

یک ترکیب واحد محدودیت هایی در بهبود عملکرد دوغاب گچ دارد. اگر عملکرد ملات گچ برای دستیابی به نتایج رضایت بخش و برآورده کردن الزامات مختلف کاربردی باشد ، مواد افزودنی شیمیایی ، مواد افزودنی ، پرکننده ها و مواد مختلف لازم است که به صورت علمی و معقول پیچیده و تکمیل شوند.

01 تنظیم کننده انعقادی

تنظیم کننده های انعقادی عمدتاً به عقب ماندگی و شتاب دهنده ها تقسیم می شوند. در خمپاره های خشک شده در گچ ، از ریزگردها برای محصولات تهیه شده با گچ پاریس استفاده می شود و شتاب دهنده ها برای محصولات تهیه شده با گچ بی آب یا مستقیم با استفاده از گچ دی هیدرات مورد نیاز هستند.

02. عقب مانده

افزودن عقب ماندگی به مصالح ساختمانی خشک شده با گچ ، روند هیدراتاسیون گچ همی هیدرات را مهار می کند و زمان تنظیم را طولانی می کند. شرایط زیادی برای هیدراتاسیون گچ وجود دارد ، از جمله ترکیب فاز گچ ، دمای مواد گچ هنگام تهیه محصولات ، ظرافت ذرات ، تعیین زمان و مقدار pH محصولات آماده و غیره. ، بنابراین تفاوت زیادی در میزان عقب ماندگی در موقعیت های مختلف وجود دارد. در حال حاضر ، عقب ماندگی بهتر برای گچ در چین ، عقب مانده پروتئین اصلاح شده (پروتئین بالا) است که دارای مزایای کم هزینه ، زمان عقب ماندگی طولانی ، از دست دادن استحکام کوچک ، ساخت محصول خوب و زمان طولانی است. مقدار مورد استفاده در تهیه گچ گچ گچ پایین به طور کلی 0.06 ٪ تا 0.15 ٪ است.

03.

تسریع در زمان هم زدن دوغاب و طولانی شدن سرعت همزن دوغاب یکی از روشهای شتاب انعقادی فیزیکی است. انعقاد دهنده های شیمیایی که معمولاً در مصالح ساختمانی پودر آنهیدریت استفاده می شوند شامل کلرید پتاسیم ، سیلیکات پتاسیم ، سولفات و سایر مواد اسید هستند. دوز به طور کلی 0.2 ٪ تا 0.4 ٪ است.

04. عامل نگهدارنده آب

مصالح ساختمانی خشک گچ از مواد تولید کننده آب جدا از مواد مخدر جدا هستند. بهبود میزان احتباس آب دوغاب محصول گچ ، اطمینان از وجود آب در دوغاب گچ برای مدت طولانی است ، به طوری که می توان اثر سخت شدن هیدراتاسیون خوبی به دست آورد. برای بهبود ساخت مصالح ساختمانی پودر گچ ، کاهش و جلوگیری از تفکیک و خونریزی دوغاب گچ ، بهبود ضعف دوغاب ، طولانی شدن زمان افتتاح و حل مشکلات کیفیت مهندسی مانند ترک خوردگی و توخالی همه از مواد نگهدارنده آب جدا نیستند. این که آیا ماده نگهدارنده آب ایده آل است ، عمدتاً به پراکندگی آن ، حلالیت فوری ، قالب گیری ، پایداری حرارتی و خاصیت ضخیم کننده بستگی دارد ، که از جمله مهمترین شاخص آن احتباس آب است.

چهار نوع عامل نگهدارنده آب وجود دارد:

عامل نگهدارنده آب سلولزیک

در حال حاضر ، بیشترین استفاده در بازار هیدروکسی پروپیل متیل سلولز است و پس از آن متیل سلولز و سلولز کربوکسی متیل سلولز و سلولز کربوکسی متیل است. عملکرد کلی هیدروکسی پروپیل متیل سلولز بهتر از متیل سلولز است ، و احتباس آب این دو بسیار بالاتر از کربوکسی متیل سلولز است ، اما اثر ضخیم کننده و اثر پیوند از آن بدتر از موارد کربوکسی متیل سلولز است. در مصالح ساختمانی خشک شده با گچ ، میزان هیدروکسی پروپیل و متیل سلولز به طور کلی 0.1 ٪ تا 0.3 ٪ و میزان کربوکسی متیل سلولز 0.5 ٪ تا 1.0 ٪ است. تعداد زیادی از نمونه های کاربردی ثابت می کنند که استفاده ترکیبی از این دو بهتر است.

agent عامل نگهدارنده آب نشاسته

ماده نگهدارنده آب نشاسته عمدتاً برای گچ گچ و گچ گچ سطر استفاده می شود و می تواند بخشی یا تمام ماده نگهدارنده آب سلولز را جایگزین کند. افزودن ماده نگهدارنده آب مبتنی بر نشاسته به مصالح ساختمانی پودر خشک گچ می تواند عملکرد ، کارآیی و قوام دوغاب را بهبود بخشد. عوامل نگهدارنده آب مبتنی بر نشاسته معمولاً شامل نشاسته تاپیوکا ، نشاسته pregelatinized ، نشاسته کربوکسی متیل و نشاسته کربوکسی پروپیل است. مقدار ماده نگهدارنده آب مبتنی بر نشاسته به طور کلی 0.3 ٪ تا 1 ٪ است. اگر این مقدار بسیار بزرگ باشد ، باعث ایجاد کپک محصولات گچ در یک محیط مرطوب می شود که مستقیماً بر کیفیت پروژه تأثیر می گذارد.

عامل نگهدارنده آب چسب

برخی از چسب های فوری همچنین می توانند نقش حفظ آب بهتری داشته باشند. به عنوان مثال ، پودر الکل پلی وینیل 17-88 ، 24-88 ، آدامس Tianqing و آدامس گوار در مصالح ساختمانی خشک شده با گچ مانند گچ ، بتونه گچ و چسب عایق گچی استفاده می شود. می تواند مقدار ماده نگهدارنده آب سلولز را کاهش دهد. به خصوص در گچ سریع ، می تواند در بعضی موارد به طور کامل ماده نگهدارنده آب اتر سلولز را جایگزین کند.

مواد نگهدارنده آب معدنی

استفاده از ترکیب سایر مواد نگهدارنده آب در مصالح ساختمانی خشک شده با گچ می تواند میزان سایر مواد نگهدارنده آب را کاهش دهد ، هزینه های محصول را کاهش دهد و همچنین نقش خاصی در بهبود کارآیی و ساختار دوغاب گچ داشته باشد. مواد نگهدارنده آب معدنی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل بنتونیت ، کائولین ، زمین دیاتومه ، پودر زئولیت ، پودر پرلیت ، خاک رس آتاپولژیت و غیره است.

05.چسبنده

استفاده از چسب ها در مصالح ساختمانی خشک شده با گچ ، فقط در مورد مواد نگهدارنده آب و ریزگردها دوم است. خمپاره خود با سطح گچ ، گچ پیوندی ، گچ کولکینگ ، و چسب عایق حرارتی چسبنده همه از چسب جدا نیستند.

▲ پودر لاتکس قابل تغییر

پودر لاتکس قابل استفاده مجدد به طور گسترده ای در ملات خود تراز گچ ، ترکیب عایق گچ ، بتونه گچ و پتانسیل و غیره مورد استفاده قرار می گیرد. به ویژه در خمپاره خود با سطح گچ ، می تواند ویسکوزیته و سیالیت دومی را بهبود بخشد و همچنین در کاهش نقش بسیار خوبی داشته باشد. لایه لایه شدن ، جلوگیری از خونریزی و بهبود مقاومت در برابر ترک. دوز به طور کلی 1.2 ٪ تا 2.5 ٪ است.

▲ الکل پلی وینیل فوری

در حال حاضر ، الکل پلی وینیل فوری که در مقدار زیادی در بازار مورد استفاده قرار می گیرد 24-88 و 17-88 است. این ماده غالباً در محصولاتی مانند گچ باند ، بتونه گچ ، ترکیب عایق حرارتی کامپوزیت گچ و گچ گچ استفاده می شود. 0.4 ٪ تا 1.2 ٪.

آدامس گوار ، آدامس تیانقی ، سلولز کربوکسی متیل ، اتر نشاسته و غیره ، همه چسب هایی با عملکردهای مختلف پیوند در مصالح ساختمانی با رنگ خشک گچ هستند.

06 ضخیم کننده

ضخیم شدن عمدتاً برای بهبود کارآیی و ضعف دوغاب گچ است که شبیه چسب ها و مواد نگهدارنده آب است ، اما به طور کامل نیست. برخی از محصولات ضخیم کننده در ضخیم شدن مؤثر هستند ، اما از نظر نیروی منسجم و احتباس آب ایده آل نیستند. هنگام تدوین مصالح ساختمانی پودر خشک گچ ، باید نقش اصلی افزودنی ها را به طور کامل در نظر گرفته شود تا بتوانید از ترکیبات بهتر و منطقی تر استفاده کنید. محصولات ضخیم کننده معمولاً مورد استفاده شامل پلی آکریل آمید ، آدامس تیانق ، آدامس گوار ، سلولز کربوکسی متیل و غیره است.

07. عامل ورودی هوا

ماده ورودی هوا ، همچنین به عنوان عامل کف سازی شناخته می شود ، عمدتاً در مصالح ساختمانی خشک شده با گچ مانند ترکیب عایق گچ و گچ گچ استفاده می شود. ماده ورودی هوا (عامل کف سازی) به بهبود ساخت و ساز ، مقاومت در برابر ترک ، مقاومت در برابر یخبندان ، کاهش خونریزی و تفکیک کمک می کند و دوز به طور کلی 0.01 ٪ تا 0.02 ٪ است.

08. defoamer

Defoamer اغلب در خمپاره خود با گچ و پتانسیل گچ مورد استفاده قرار می گیرد که می تواند چگالی ، استحکام ، مقاومت در برابر آب و انسجام دوز را بهبود بخشد و دوز به طور کلی 0.02 ٪ تا 0.04 ٪ است.

09. عامل کاهش آب

ماده کاهش آب می تواند سیالیت دوغاب گچ و استحکام بدن سخت شده گچ را بهبود بخشد و معمولاً در ملات و گچ های خود تراز گچ و گچ استفاده می شود. در حال حاضر ، کاهش دهنده های آب در داخل کشور با توجه به سیالیت و اثرات مقاومت در رتبه بندی قرار می گیرند: کاهش دهنده آب عقب مانده پلی کربوکسیلات ، کاهش دهنده آب با راندمان بالا ، ملامین ، کاهش دهنده های با راستی بالا مبتنی بر چای ، و کاهش دهنده آب لیگنوسولفون. در هنگام استفاده از عوامل کاهش آب در مصالح ساختمانی خشک گچ ، علاوه بر در نظر گرفتن مصرف آب و استحکام ، باید به زمان تنظیم و از بین رفتن سیالیت مصالح ساختمانی گچ نیز توجه شود.

10. ماده ضد آب

بزرگترین نقص محصولات گچ ، مقاومت در برابر آب ضعیف است. مناطقی که رطوبت هوای بالا دارند ، نیازهای بالاتری برای مقاومت در برابر آب ملات خشک شده با گچ دارند. به طور کلی ، مقاومت در برابر آب گچ سخت با افزودن ترکیبات هیدرولیک بهبود می یابد. در مورد آب مرطوب یا اشباع شده ، افزودن خارجی مواد افزودنی هیدرولیک می تواند ضریب نرم شدن بدن سخت شده گچ را به بیش از 0.7 برساند ، تا بتواند نیازهای قدرت محصول را برآورده کند. از افزونه های شیمیایی همچنین می توان برای کاهش حلالیت گچ استفاده کرد (یعنی افزایش ضریب نرم شدن) ، کاهش جذب گچ به آب (یعنی کاهش میزان جذب آب) و کاهش فرسایش بدن سخت شده گچ (یعنی ، جداسازی آب). عوامل ضد آب گچ شامل بورات آمونیوم ، سدیم متیل سیلیکونات ، رزین سیلیکون ، موم پارافین امولسیون شده و ماده ضد آب امولسیون سیلیکون با اثر بهتر است.

11. محرک فعال

فعال سازی آنهیدریت های طبیعی و شیمیایی باعث چسبندگی و استحکام برای تولید مصالح ساختمانی خشک گچ می شود. فعال کننده اسید می تواند سرعت هیدراتاسیون اولیه گچ بی آب را تسریع کند ، زمان تنظیم را کوتاه کند و استحکام اولیه بدن سخت شده گچ را بهبود بخشد. فعال کننده اصلی تأثیر کمی در میزان هیدراتاسیون زودهنگام گچ بی آب دارد ، اما می تواند قدرت بعدی بدن سخت شده گچ را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و می تواند بخشی از مواد ژل هیدرولیک در بدن سخت شده گچ را تشکیل دهد ، و به طور موثری مقاومت در برابر آب را بهبود بخشد. گچ ، جنس بدن را سخت کرده است. اثر استفاده از فعال کننده ترکیب اسید پایه بهتر از یک فعال کننده اسیدی یا اساسی است. محرک های اسید شامل آلوم پتاسیم ، سولفات سدیم ، سولفات پتاسیم و غیره است. فعال کننده های قلیایی شامل سریع ، سیمان ، کلینکر سیمان ، دولومیت کلسیم شده و غیره هستند.

12. روان کننده thixotropic

از روان کننده های تیکسوتروپیک در گچ های خود تراز یا گچ گچ استفاده می شود که می تواند مقاومت جریان ملات گچ را کاهش دهد ، زمان باز را طولانی کند ، از لایه بندی و حل و فصل دوغاب جلوگیری کند ، به طوری که دوغاب می تواند روانکاری و کارآیی خوبی داشته باشد. در عین حال ، ساختار بدن یکنواخت است و استحکام سطح آن افزایش می یابد.