ویسکوزیته بالای اتر سلولز می تواند عملکرد احتباس آب ملات گچ را بهبود بخشد؟

ویسکوزیته یک پارامتر مهم عملکرد اتر سلولز است.

به طور کلی ، هرچه ویسکوزیته بیشتر باشد ، اثر احتباس آب ملات گچ بهتر می شود. با این حال ، هرچه ویسکوزیته بیشتر باشد ، وزن مولکولی اتر سلولز بیشتر می شود و کاهش مربوط به حلالیت آن تأثیر منفی بر قدرت و عملکرد ساخت و ساز ملات خواهد داشت. هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد ، اثر ضخیم کننده بر ملات آشکارتر است ، اما به طور مستقیم متناسب نیست.

هرچه ویسکوزیته بیشتر باشد ، خمپاره مرطوب چسبناک تر خواهد بود. در حین ساخت و ساز ، به عنوان چسبیدن به خراش و چسبندگی زیاد به بستر آشکار می شود. اما به افزایش استحکام ساختاری ملات مرطوب کمک نمی کند. علاوه بر این ، در طول ساخت و ساز ، عملکرد ضد SAG خمپاره مرطوب آشکار نیست. در مقابل ، برخی از ویسکوزیته متوسط ​​و کم اما اترهای متیل سلولز اصلاح شده عملکرد بسیار خوبی در بهبود استحکام ساختاری ملات مرطوب دارند.

مواد دیواری ساختمانی بیشتر سازه های متخلخل هستند و همه آنها جذب آب قوی دارند. با این حال ، مصالح ساختمانی گچ که برای ساخت دیواره مورد استفاده قرار می گیرد با اضافه کردن آب به دیوار تهیه می شود و آب به راحتی توسط دیوار جذب می شود و در نتیجه کمبود آب لازم برای هیدراتاسیون گچ ایجاد می شود و در نتیجه باعث ایجاد مشکل در ساخت گچ کاری و کاهش می شود. قدرت پیوند ، در نتیجه ترک ها ، مشکلات کیفیت مانند توخالی و لایه برداری. بهبود حفظ آب مصالح ساختمانی گچ می تواند کیفیت ساخت و ساز و نیروی پیوند با دیوار را بهبود بخشد. بنابراین ، ماده نگهدارنده آب به یکی از ترکیبات مهم مصالح ساختمانی گچ تبدیل شده است.

گچ گچ ، گچ پیوندی ، گچ کولکینگ ، بتونه گچ و سایر مواد پودر ساختمانی استفاده می شود. به منظور تسهیل در ساخت و ساز ، عقب ماندگی گچ در حین تولید اضافه می شود تا زمان ساخت و ساز دوغاب گچ را طولانی تر کند. از آنجا که گچ با عقب نگهدارنده مخلوط می شود ، که روند هیدراتاسیون گچ همی هیدرات را مهار می کند. این نوع دوغاب گچ قبل از تنظیم باید به مدت 1 ~ 2 ساعت روی دیوار نگه داشته شود. بیشتر دیوارها دارای خاصیت جذب آب ، به ویژه دیوارهای آجری و بتن هوادهی هستند. دیوار ، تخته عایق متخلخل و سایر مواد دیواری جدید سبک وزن ، بنابراین تصفیه آب احتباس آب باید بر روی دوغاب گچ انجام شود تا از انتقال بخشی از آب در دوغاب به دیوار جلوگیری شود و در نتیجه کمبود آب و هیدراتاسیون ناقص هنگام گچ انجام شود دوغاب سخت شده است. باعث جداسازی و لایه برداری مفصل بین گچ و سطح دیواره می شود. علاوه بر این از ماده نگهدارنده آب ، حفظ رطوبت موجود در دوغاب گچ ، برای اطمینان از واکنش هیدراتاسیون دوغاب گچ در رابط است ، تا از مقاومت پیوند اطمینان حاصل شود. مواد نگهدارنده آب که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند ، اترهای سلولز هستند ، مانند متیل سلولز (MC) ، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) ، هیدروکسی اتیل متیل سلولز (HEMC) و غیره. علاوه بر این ، پلی وینیل الکل ، آلژینات سدیم ، نشاسته اصلاح شده ، زمین دیاتومی ، زمین نادر زمین پودر و غیره نیز می تواند برای بهبود عملکرد حفظ آب استفاده شود.

مهم نیست که چه نوع ماده نگهدارنده آب می تواند میزان هیدراتاسیون گچ را تا درجات مختلف به تأخیر بیندازد ، هنگامی که دوز عقب مانده بدون تغییر باقی می ماند ، ماده نگهدارنده آب می تواند به طور کلی تنظیم را به مدت 15-30 دقیقه عقب بیندازد. بنابراین ، می توان میزان عقب ماندگی را به طور مناسب کاهش داد.