پودر پلیمر پراکنده و سایر چسب های معدنی (مانند سیمان ، آهک بریده شده ، گچ ، خاک رس ، و غیره) و سنگدانه های مختلف ، پرکننده ها و سایر مواد افزودنی [مانند هیدروکسی پروپیل متیل سلولز ، پلی ساکارید (اتر نشاسته) ، فیبر فیبر و غیره] از نظر جسمی مخلوط شده برای خشک شدن مودار هستند. هنگامی که ملات پودر خشک به آب اضافه می شود و تحت عمل جراحی کلوئید محافظ آبگریز و برشی مکانیکی قرار می گیرد ، ذرات پودر لاتکس را می توان به سرعت در آب پراکنده کرد ، که این کافی است تا پودر لاتکس قابل استفاده مجدد را به طور کامل فیلم کند. ترکیب پودر لاستیکی متفاوت است ، که تأثیر آن بر رئولوژی ملات و خواص مختلف ساختمانی است: وابستگی پودر لاتکس برای آب در هنگام تغییر مجدد ، ویسکوزیته متفاوت پودر لاتکس پس از پراکندگی ، تأثیر بر میزان هوا در ملات و توزیع حباب ها ، تعامل بین پودر لاستیکی و سایر مواد افزودنی باعث افزایش عملکرد می شود. ویسکوزیته
به طور کلی اعتقاد بر این است که مکانیسمی که با استفاده از آن پودر لاتکس قابل تغییر ، عملکرد ملات تازه را بهبود می بخشد این است که پودر لاتکس ، به ویژه کلوئید محافظ ، هنگام پراکندگی ، میل به آب دارد که باعث افزایش ویسکوزیته دوغاب می شود و انسجام ملات ساختمانی را بهبود می بخشد.
پس از تشکیل ملات تازه حاوی پراکندگی پودر لاتکس ، با جذب آب توسط سطح پایه ، مصرف واکنش هیدراتاسیون و فرار از هوا ، آب به تدریج کاهش می یابد ، ذرات رزین به تدریج نزدیک می شوند ، رابط به تدریج تار می شود و به تدریج با یکدیگر فیوز می شود. سرانجام پلیمر شدن به یک فیلم. روند شکل گیری فیلم پلیمری به سه مرحله تقسیم می شود. در مرحله اول ، ذرات پلیمری آزادانه به شکل حرکت براون در امولسیون اولیه حرکت می کنند. با تبخیر آب ، حرکت ذرات به طور طبیعی بیشتر و بیشتر محدود می شود و تنش سطحی بین آب و هوا باعث می شود که آنها به تدریج به هم تراز شوند. در مرحله دوم ، هنگامی که ذرات شروع به تماس با یکدیگر می کنند ، آب موجود در شبکه از طریق مویرگی تبخیر می شود و تنش مویرگی بالا که بر روی سطح ذرات اعمال می شود باعث تغییر شکل کره های لاتکس می شود تا آنها را در کنار هم قرار دهد و آب باقی مانده منافذ را پر می کند و فیلم تقریباً شکل می گیرد. مرحله سوم و آخر امکان انتشار (که گاهی اوقات به خود چسبندگی می شود) مولکولهای پلیمری را قادر می سازد تا یک فیلم واقعاً مداوم را تشکیل دهند. در حین شکل گیری فیلم ، ذرات لاتکس موبایل جدا شده در یک مرحله فیلم نازک جدید با استرس کششی بالا ادغام می شوند. بدیهی است ، برای اینکه پودر پلیمری پراکنده بتواند فیلمی را در ملات بازسازی شده تشکیل دهد ، حداقل دمای تشکیل فیلم (MFT) باید تضمین شود که پایین تر از دمای پخت ملات باشد.
کلوئیدها - الکل پلی وینیل باید از سیستم غشای پلیمری جدا شوند. این یک مشکل در سیستم ملات سیمان قلیایی نیست ، زیرا الکل پلی وینیل توسط قلیایی تولید شده توسط هیدراتاسیون سیمان ساپون می شود و جذب مواد کوارتز به تدریج الکل پلی وینیل را از سیستم جدا می کند ، بدون کلوئید محافظ هیدروفیل. ، فیلم تشکیل شده با پراکندگی پودر لاتکس قابل تغییر ، که در آب نامحلول است ، نه تنها می تواند در شرایط خشک بلکه در شرایط غوطه وری طولانی مدت آب نیز کار کند. البته ، در سیستم های غیر الحس ، مانند گچ یا سیستم هایی با پرکننده ها ، از آنجا که الکل پلی وینیل هنوز هم تا حدی در فیلم پلیمری نهایی وجود دارد ، که بر مقاومت در برابر آب فیلم تأثیر می گذارد ، وقتی این سیستم ها برای غوطه وری طولانی مدت آب استفاده نمی شوند و پلیمر هنوز ویژگی های مکانیکی آن را دارد ، پودر پلیمر قابل استفاده هنوز هم در این سیستم ها قابل استفاده است.
با شکل گیری نهایی فیلم پلیمر ، سیستمی متشکل از اتصال دهنده های معدنی و آلی در ملات درمان شده تشکیل می شود ، یعنی یک اسکلت شکننده و سخت متشکل از مواد هیدرولیکی ، و پودر پلیمری قابل تغییر در شکاف و سطح جامد شکل می گیرد. شبکه انعطاف پذیر. استحکام کششی و انسجام فیلم رزین پلیمری که توسط پودر لاتکس تشکیل شده است افزایش می یابد. با توجه به انعطاف پذیری پلیمر ، ظرفیت تغییر شکل بسیار بالاتر از ساختار سفت و سخت سنگ سیمان است ، عملکرد تغییر شکل ملات بهبود می یابد و تأثیر استرس پراکندگی بسیار بهبود می یابد و از این طریق مقاومت به ترک خمپاره بهبود می یابد.
با افزایش محتوای پودر پلیمری پراکنده ، کل سیستم به سمت پلاستیک توسعه می یابد. در مورد محتوای بالای پودر لاتکس ، فاز پلیمر در ملات درمان شده به تدریج از فاز محصول هیدراتاسیون معدنی فراتر می رود ، ملات تحت تغییرات کیفی قرار می گیرد و به الاستومر تبدیل می شود و محصول هیدراتاسیون سیمان به "پر کننده" تبدیل می شود. قدرت کشش ، الاستیک ، انعطاف پذیری و پودری پودری اصلاح شده با پودری اصلاح شده از ملات اصلاح شده از ملات اصلاح شده از ملات اصلاح شده از میهن اصلاح شده ماتریس اصلاح شده از پودر اصلاح شده ماتریس اصلاح شده از میهن اصلاح شده ماتریس اصلاح شده با پودری اصلاح شده با پودری اصلاح شده از پودر اصلاح شده پودری اصلاح شده یک فیلم پلیمر (Latex) اجازه می دهد تا بخشی از دیوارهای منافذ را تشکیل دهد و از این طریق غشای بسیار متخلخل ملات را آب کند. ملات مکانیسم افزایش استرس عملکرد و قدرت شکست به شرح زیر است. علاوه بر این ، دامنه های پلیمری در هم تنیده نیز مانع ادغام ریزگردها در شکاف های مختلف می شوند. بنابراین ، پودر پلیمر پراکنده باعث افزایش تنش و فشار خرابی مواد می شود.
فیلم پلیمری در ملات اصلاح شده پلیمر تأثیر بسیار مهمی در سخت شدن ملات دارد. پودر پلیمری قابل تغییر در رابط بعد از پراکندگی و تشکیل در یک فیلم ، نقش اصلی دیگری را ایفا می کند ، یعنی افزایش چسبندگی به مواد در تماس. در ریزساختار ناحیه رابط بین ملات پیوند سرامیکی پودر اصلاح شده با کاشی و کاشی سرامیکی ، فیلم تشکیل شده توسط پلیمر پلی بین کاشی سرامیکی گلدان با جذب آب بسیار کم و ماتریس ملات سیمان تشکیل می دهد. ناحیه تماس بین دو ماده متفاوت یک منطقه پرخطر خاص است که در آن ترک های انقباض شکل می گیرد و منجر به از بین رفتن چسبندگی می شود. بنابراین ، توانایی فیلم های لاتکس در بهبود ترک های انقباض نقش مهمی در چسب کاشی دارد.
در همین زمان ، پودر پلیمری قابل تغییر حاوی اتیلن دارای چسبندگی برجسته تری به بسترهای آلی ، به ویژه مواد مشابه مانند پلی وینیل کلرید و پلی استایرن است. یک مثال خوب از
زمان پست: اکتبر -31-2022