گچ چسب ، که معمولاً به عنوان نوار چسب پزشکی یا نوار جراحی شناخته می شود ، یک ماده انعطاف پذیر و چسب است که برای تأمین پانسمان زخم ، بانداژ یا وسایل پزشکی به پوست استفاده می شود. ترکیب گچ چسب بسته به استفاده در نظر گرفته شده می تواند متفاوت باشد ، اما مواد اولیه اصلی به طور معمول عبارتند از:

1. مطالب پشتیبان:
   • ماده پشتیبان به عنوان پایه یا حامل گچ چسب عمل می کند و استحکام ، دوام و انعطاف پذیری را فراهم می کند. مواد متداول مورد استفاده برای پشتوانه عبارتند از:
     • پارچه غیر بافته: پارچه نرم ، متخلخل و تنفس که به خوبی با کانتورهای بدن مطابقت دارد.
     • فیلم پلاستیکی: فیلم نازک ، شفاف و مقاوم در برابر آب که مانعی در برابر رطوبت و آلاینده ها ایجاد می کند.
     • مقاله: مواد سبک و اقتصادی که اغلب برای نوارهای چسبنده یکبار مصرف استفاده می شود.
2. چسب:
   • چسب مؤلفه اصلی گچ چسب است که وظیفه چسبیدن نوار به پوست یا سایر سطوح را دارد. چسب های مورد استفاده در نوارهای پزشکی به طور معمول hypoallergenic ، ملایم بر روی پوست هستند و برای چسبندگی ایمن و در عین حال ملایم طراحی شده اند. انواع چسب مشترک شامل موارد زیر است:
     • چسب اکریلیک: برش اولیه خوب ، چسبندگی طولانی مدت و مقاومت در برابر رطوبت را ارائه می دهد.
     • چسب لاستیکی مصنوعی: چسبندگی عالی به پوست و وسایل پزشکی ، با حداقل باقی مانده در هنگام برداشتن ، فراهم می کند.
     • چسب سیلیکون: چسب ملایم و غیر تحریک کننده مناسب برای پوست های حساس ، با برداشتن آسان و تغییر مکان مجدد.
3. آستر آزاد:
   • برخی از گچ های چسب ممکن است دارای یک آستر رها یا کاغذ پشتی باشند که قسمت چسب نوار را تا زمانی که آماده استفاده شود ، پوشانده است. آستر رهاسازی از چسب در برابر آلودگی محافظت می کند و کار و کاربرد آسان را تضمین می کند. به طور معمول قبل از استفاده از نوار روی پوست برداشته می شود.
4. مواد تقویت کننده (اختیاری):
   • در برخی موارد ، گچ چسب ممکن است شامل یک ماده تقویت کننده برای تأمین استحکام ، پشتیبانی یا ثبات اضافی باشد. مواد تقویت کننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
     • پارچه مش: قدرت و دوام اضافه شده ، به ویژه در کاربردهای استرس بالا یا مناطقی که نیاز به پشتیبانی اضافی دارند ، فراهم می کند.
     • پشتیبان فوم: کوسن و بالشتک ، کاهش فشار و اصطکاک روی پوست و تقویت راحتی پوشنده را ارائه می دهد.
5. عوامل ضد میکروبی (اختیاری):
   • برخی از گچ های چسب ممکن است مواد ضد میکروبی یا روکش ها را برای جلوگیری از عفونت و ترویج بهبود زخم در خود جای دهند. خواص ضد میکروبی ممکن است از طریق گنجاندن یون های نقره ، ید یا سایر ترکیبات ضد میکروبی منتقل شود.
6. عوامل رنگ آمیزی و مواد افزودنی:
   • عوامل رنگ آمیزی ، تثبیت کننده ها و سایر مواد افزودنی ممکن است در فرمولاسیون گچ چسب برای دستیابی به خواص مورد نظر مانند رنگ ، کدورت ، انعطاف پذیری یا مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش گنجانیده شوند. این مواد افزودنی به بهینه سازی عملکرد و ظاهر نوار کمک می کند.

مواد اولیه اصلی گچ چسب شامل مواد پشتیبان ، چسب ها ، آسترهای رهاسازی ، مواد تقویت کننده (در صورت کاربرد) ، عوامل ضد میکروبی (در صورت تمایل) و مواد افزودنی مختلفی برای دستیابی به خصوصیات مورد نظر و خصوصیات عملکرد است. تولید کنندگان این مواد را با دقت انتخاب و تدوین می کنند تا اطمینان حاصل کنند که گچ چسب مطابق با استانداردهای کیفیت ، الزامات نظارتی و نیازهای کاربر در برنامه های پزشکی و بهداشتی است.