تفاوت بین صمغ گوار و زانتان چیست

آدامس گوار و آدامس زانتان هر دو نوع هیدروکلوئیدها هستند که معمولاً به عنوان مواد افزودنی غذایی و مواد ضخیم کننده مورد استفاده قرار می گیرند. در حالی که آنها برخی از شباهت ها را در کارکردهای خود به اشتراک می گذارند ، تفاوت های اساسی بین این دو نیز وجود دارد:

منبع:

• صمغ گوار: آدامس گوار از دانه های گیاه گوار (Cyamopsis tetragonoloba) ، که بومی هند و پاکستان است ، گرفته شده است. دانه ها برای استخراج آدامس پردازش می شوند که سپس در کاربردهای مختلف خالص و استفاده می شود.
• آدامس زانتان: آدامس زانتان از طریق تخمیر توسط باکتری Xanthomonas campestris تولید می شود. کربوهیدرات های باکتری مانند گلوکز یا ساکارز برای تولید آدامس زانتان تخمیر می کنند. پس از تخمیر ، آدامس رسوب ، خشک و در یک پودر ریز قرار می گیرد.

2. ساختار شیمیایی:

• صمغ گوار: آدامس گوار یک گالاکتومنان است که یک پلی ساکارید است که از زنجیره ای خطی از واحدهای مانوز با شاخه های گالاکتوز گاه به گاه تشکیل شده است.
• آدامس زانتان: آدامس زانتان یک هترو پلی ساکارید است که از واحدهای تکراری گلوکز ، مانوز و اسید گلوکورونیک با زنجیره های جانبی استات و پیروات تشکیل شده است.

3. حلالیت:

• صمغ گوار: آدامس گوار در آب سرد محلول است اما محلول های بسیار چسبناک به خصوص در غلظت های بالاتر تشکیل می دهد. این ماده معمولاً به عنوان یک ماده ضخیم کننده در کاربردهای مختلف مواد غذایی و صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد.
• آدامس زانتان: آدامس زانتان در هر دو آب سرد و گرم محلول است و رفتار شبه پلاستیک را نشان می دهد ، به این معنی که ویسکوزیته آن با استرس برشی کاهش می یابد. این ژل ها را در حضور یون های خاص تشکیل می دهد و آن را برای طیف گسترده ای از برنامه ها مناسب می کند.

4. ویسکوزیته و بافت:

• آدامس گوار: آدامس گوار به طور معمول ویسکوزیته بالاتری را در مقایسه با آدامس زانتان به محلول ها منتقل می کند. این اغلب برای تهیه بافت صاف و خامه ای در محصولات غذایی مانند سس ، پانسمان و گزینه های لبنی استفاده می شود.
• آدامس زانتان: آدامس زانتان خصوصیات تعلیق و تثبیت عالی را ارائه می دهد و یک محلول چسبناک با بافت الاستیک تر ایجاد می کند. این ماده معمولاً در پخت بدون گلوتن ، سس سالاد و محصولات لبنی برای بهبود بافت و دهان دهان مورد استفاده قرار می گیرد.

5. ثبات:

• صمغ گوار: آدامس گوار به تغییرات pH و دما حساس است و ممکن است ویسکوزیته آن در شرایط اسیدی یا در دماهای بالا کاهش یابد.
• آدامس Xanthan: آدامس زانتان پایداری بهتری را در طیف گسترده ای از مقادیر pH و درجه حرارت نشان می دهد ، و این امر را برای برنامه های کاربردی که نیاز به ماندگاری طولانی مدت و شرایط پردازش دارند ، مناسب می کند.

6. اثرات هم افزایی:

• صمغ گوار: آدامس گوار می تواند در هنگام ترکیب با سایر هیدروکلئیدها مانند آدامس لوبیای ملخ یا آدامس زانتان ، اثرات هم افزایی را نشان دهد. این ترکیب ویسکوزیته و پایداری را تقویت می کند و امکان کنترل بیشتر بر روی بافت و دهان در فرمولاسیون مواد غذایی را فراهم می آورد.
• آدامس زانتان: آدامس زانتان اغلب در ترکیب با سایر هیدروکلئیدها یا ضخیم کننده ها برای دستیابی به بافت خاص و خاصیت رئولوژیکی در محصولات غذایی استفاده می شود.

به طور خلاصه ، در حالی که هر دو آدامس گوار و آدامس زانتان به عنوان عوامل ضخیم کننده مؤثر و تثبیت کننده در مواد غذایی و کاربردهای صنعتی عمل می کنند ، در منبع ، ساختار شیمیایی ، حلالیت ، ویسکوزیته ، پایداری و خاصیت اصلاح کننده متفاوت هستند. درک این تفاوت ها برای انتخاب آدامس مناسب برای فرمولاسیون های خاص و دستیابی به ویژگی های محصول مورد نظر ضروری است.