ملات های تعمیری

دستورالعمل ساخت و ساز

1. منطقه تعمیر را تعیین کنید. محدوده درمان تعمیر باید 100 میلی متر بزرگتر از ناحیه آسیب واقعی باشد. لبه عمودی منطقه تعمیر بتن را با عمق ≥5 میلی متر برش دهید یا اسکنه کنید تا از نازک شدن لبه منطقه تعمیر جلوگیری کنید.
2. گرد و غبار و روغن شناور سطح لایه پایه بتنی در محل تعمیر را تمیز کرده و قطعات شل را جدا کنید.
3. زنگ زدگی و زباله های سطح میله های فولادی در معرض دید در منطقه تعمیر را تمیز کنید.
4. لایه پایه بتنی در منطقه تعمیر تمیز شده باید برش خورده یا با یک عامل درمان رابط بتن درمان شود.
5. از پمپ هوا یا آب برای تمیز کردن سطح پایه بتنی در ناحیه تعمیر شده استفاده کنید و در مراحل بعدی نباید آب شفافی باقی بماند.
6. ملات تعمیری با مقاومت بالا را با توجه به نسبت اختلاط توصیه شده 10-20 درصد (نسبت وزنی) آب هم بزنید. اختلاط مکانیکی برای 2-3 نقطه کافی است و به کیفیت و سرعت اختلاط کمک می کند. اختلاط دستی باید در 5 نقطه باشد تا از اختلاط یکنواخت اطمینان حاصل شود.
7. ملات تعمیری با مقاومت بالا که مخلوط شده است را می توان گچ کاری کرد و ضخامت یک گچ نباید بیش از 10 میلی متر باشد. در صورت ضخیم بودن لایه گچ بری باید از روش ساخت گچ کاری لایه ای و چندگانه استفاده کرد.