Abstract:In dit artikel worden de invloed en de wetmatigheid van cellulose-ether op de belangrijkste eigenschappen van tegellijmen onderzocht door middel van orthogonale experimenten. De belangrijkste aspecten van de optimalisatie ervan zijn van belang voor het aanpassen van bepaalde eigenschappen van tegellijmen.
Tegenwoordig zijn de productie, verwerking en consumptie van cellulose-ether in mijn land wereldwijd toonaangevend. De verdere ontwikkeling en het gebruik van cellulose-ether vormen de sleutel tot de ontwikkeling van nieuwe bouwmaterialen in mijn land. Met de continue ontwikkeling van tegellijmen en de continue optimalisatie en verbetering van hun prestaties is de selectie van morteltoepassingstypen op de markt voor nieuwe bouwmaterialen verrijkt. De ontwikkeling van de tegellijmmarkt heeft echter een nieuwe richting ingeslagen, met name hoe de belangrijkste prestaties van tegellijmen verder kunnen worden geoptimaliseerd.
1. Test grondstoffen
Cement: In dit experiment werd het gewone Portlandcement PO 42,5 van Changchun Yatai gebruikt.
Kwartszand: 50-100 mesh werd in deze test gebruikt en geproduceerd in Dalin, Binnen-Mongolië.
In deze test werd gebruikgemaakt van herdispergeerbaar latexpoeder: SWF-04, geproduceerd door Shanxi Sanwei.
Houtvezels: De vezels die in deze test worden gebruikt, worden geproduceerd door Changchun Huihuang Building Materials.
Cellulose-ether: Deze test gebruikt methylcellulose-ether met een viscositeit van 40.000, geproduceerd door Shandong Ruitai.
2. Testmethode en resultaatanalyse
De testmethode voor de treksterkte verwijst naar de norm JC/T547-2005. De afmetingen van het proefstuk zijn 40 mm x 40 mm x 160 mm. Laat het na het vormen 1 dag staan en verwijder de bekisting. Na 27 dagen uitharden in een box met constante luchtvochtigheid, verlijmt u de trekkop met epoxyhars aan het proefstuk en plaatst u het vervolgens in een box met constante temperatuur en luchtvochtigheid bij een temperatuur van (23 ± 2) °C en een relatieve luchtvochtigheid van (50 ± 5)%. Controleer het proefstuk vóór de test op scheuren. Installeer de houder op de universele elektronische trekbank om te controleren of de verbinding tussen de houder en de testmachine niet verbogen is. Trek het proefstuk met een snelheid van (250 ± 50) N/s en noteer de testgegevens. De hoeveelheid cement die in deze test wordt gebruikt, is 400 g, het totale gewicht van de andere materialen is 600 g, de water-bindmiddelverhouding is vastgesteld op 0,42 en er wordt een orthogonaal ontwerp (3 factoren, 3 niveaus) gehanteerd. De factoren zijn het gehalte aan cellulose-ether, het gehalte aan rubberpoeder en de verhouding van cement tot zand, op basis van eerdere onderzoekservaring om de specifieke dosering van elke factor te bepalen.
2.1 Testresultaten en analyse
Over het algemeen verliest tegellijm zijn treksterkte na onderdompeling in water.
Uit de testresultaten van de orthogonale test blijkt dat het verhogen van de hoeveelheid cellulose-ether en rubberpoeder de treksterkte van de tegellijm tot op zekere hoogte kan verbeteren, en het verminderen van de verhouding mortel/zand de treksterkte kan verminderen. Het testresultaat 2 van de orthogonale test kan echter niet intuïtiever de impact van de drie factoren op de treksterkte van de keramische tegellijm na onderdompeling in water en de treksterkte na 20 minuten drogen weergeven. Daarom kan het bespreken van de relatieve waarde van de afname van de treksterkte na onderdompeling in water de invloed van de drie factoren hierop beter weergeven. De relatieve waarde van de afname in sterkte wordt bepaald door de oorspronkelijke treksterkte en de treksterkte na onderdompeling in water. De verhouding van het verschil in hechtsterkte tot de oorspronkelijke treksterkte werd berekend.
Uit de analyse van de testgegevens blijkt dat door het gehalte aan cellulose-ether en rubberpoeder te verhogen, de treksterkte na onderdompeling in water licht kan worden verbeterd. De hechtsterkte van 0,3% is 16,0% hoger dan die van 0,1%, en de verbetering is duidelijker wanneer de hoeveelheid rubberpoeder wordt verhoogd; Wanneer de hoeveelheid 3% is, neemt de hechtsterkte toe met 46,5%; door de verhouding mortel tot zand te verminderen, kan de treksterkte bij onderdompeling in water sterk worden verminderd. De hechtsterkte nam af met 61,2%. Intuïtief kan uit figuur 1 worden gezien dat wanneer de hoeveelheid rubberpoeder toeneemt van 3% tot 5%, de relatieve waarde van de afname in hechtsterkte toeneemt met 23,4%; de hoeveelheid cellulose-ether neemt toe van 0,1% tot In het proces van 0,3%, nam de relatieve waarde van de afname in hechtsterkte toe met 7,6%; Terwijl de relatieve waarde van de afname van de bindingssterkte met 12,7% toenam bij een verhouding mortel/zand van 1:2 vergeleken met 1:1. Na vergelijking in de figuur is gemakkelijk te zien dat van de drie factoren de hoeveelheid rubberpoeder en de verhouding mortel/zand een duidelijkere invloed hebben op de treksterkte van de binding bij onderdompeling in water.
Volgens JC/T 547-2005 is de droogtijd van tegellijm groter dan of gelijk aan 20 minuten. Door het cellulose-ethergehalte te verhogen, kan de treksterkte geleidelijk toenemen na 20 minuten luchten. Het cellulose-ethergehalte is 0,2%, 0,3% vergeleken met 0,1%. De cohesiesterkte nam toe met respectievelijk 48,1% en 59,6%. Door de hoeveelheid rubberpoeder te verhogen, kan de treksterkte ook geleidelijk toenemen na 20 minuten luchten. De hoeveelheid rubberpoeder is 4%, 5% vergeleken met 3%. De hechtsterkte nam toe met respectievelijk 19,0% en 41,4%. Door de verhouding mortel tot zand te verminderen, nam de treksterkte na 20 minuten beluchten geleidelijk af en bedroeg de verhouding mortel tot zand 1:2. Vergeleken met de mortelverhouding van 1:1, nam de treksterkte met 47,4% af. Gezien de relatieve waarde van de afname van de hechtsterkte kan de invloed van verschillende factoren duidelijk worden weerspiegeld, door de drie factoren, kan duidelijk worden vastgesteld dat de relatieve waarde van de afname van de treksterkte na 20 minuten drogen, na 20 minuten drogen, de impact van de mortelverhouding op de treksterkte niet langer zo significant is als voorheen, maar het effect van het cellulose-ethergehalte is op dit moment duidelijker. Met de toename van het cellulose-ethergehalte neemt de relatieve waarde van de sterkteafname geleidelijk af en neigt de curve naar een flauwe curve. Het is te zien dat cellulose-ether een goed effect heeft op het verbeteren van de hechtsterkte van de tegellijm na 20 minuten drogen.
2.2 Formulebepaling
Door middel van bovenstaande experimenten werd een samenvatting van de resultaten van het orthogonale experimentele ontwerp verkregen.
Uit de samenvatting van de ontwerpresultaten van het orthogonale experiment kan een groep combinaties A3 B1 C2 met uitstekende prestaties worden geselecteerd, dat wil zeggen dat het gehalte aan cellulose-ether en rubberpoeder respectievelijk 0,3% en 3% bedraagt en de verhouding mortel tot zand 1:1,5 is.
3. Conclusie
(1) Door de hoeveelheid cellulose-ether en rubberpoeder te verhogen, kan de treksterkte van de tegellijm in zekere mate worden vergroot, terwijl door de verhouding mortel tot zand te verkleinen de treksterkte afneemt en de verhouding mortel tot zand afneemt. Het effect van de hoeveelheid cellulose-ether op de treksterkte van de keramische tegellijm na onderdompeling in water is aanzienlijker dan het effect van de hoeveelheid cellulose-ether hierop;
(2) De hoeveelheid cellulose-ether heeft de grootste invloed op de treksterkte van de tegellijm na 20 minuten drogen, wat aangeeft dat door aanpassing van de hoeveelheid cellulose-ether de tegellijm na 20 minuten drogen aanzienlijk kan worden verbeterd. Na treksterkte;
(3) Wanneer de hoeveelheid rubberpoeder 3% is, de hoeveelheid cellulose-ether 0,3% en de verhouding mortel/zand 1:1,5, presteert de tegellijm beter, wat het beste resultaat oplevert in deze test. Goede, gelijkmatige combinatie.
Geplaatst op: 23-02-2023