Natriumcarboxymethylcelluloseviscositeit

De viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose is ook verdeeld in vele graden volgens verschillende toepassingen. De viscositeit van het wastype is 10 ~ 70 (onder de 100), de bovengrens van viscositeit is van 200 ~ 1200 voor bouwdecoratie en andere industrieën, en de viscositeit van voedselkwaliteit is nog hoger. Ze zijn allemaal boven 1000 en de viscositeit van verschillende industrieën is niet hetzelfde.

Vanwege het brede scala aan gebruik.
The viscosity of sodium carboxymethyl cellulose is affected by its relative molecular mass, concentration, temperature and pH value, and it is mixed with ethyl or carboxypropyl cellulose, gelatin, xanthan gum, carrageenan, locust bean gum, guar gum , agar, sodium alginate, Pectine, tandvlees Arabisch en zetmeel en zijn derivaten hebben een goede compatibiliteit (dwz synergetisch effect).

Wanneer de pH -waarde 7 is, is de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose -oplossing het hoogst en wanneer de pH -waarde 4 ~ 11 is, is deze relatief stabiel. Carboxymethylcellulose in de vorm van alkalimetaal en ammoniumzouten is oplosbaar in water. Divalente metaalionen Ca2+, Mg2+, Fe2+kan de viscositeit beïnvloeden. Zware metalen zoals zilver, barium, chroom of Fe3+ kunnen het uit de oplossing laten neerslaan. Als de concentratie van ionen wordt geregeld, zoals de toevoeging van het chelatiemiddel citroenzuur, kan een meer viskeuze oplossing worden gevormd, wat resulteert in een zachte of harde kauwgom.

Natriumcarboxymethylcellulose is een soort natuurlijke cellulose, die in het algemeen is gemaakt van katoenen liner of houtpulp als grondstoffen en wordt onderworpen aan ethergie -reactie met monochloorazijnzuur onder alkalische omstandigheden.

Volgens de specificaties van de grondstoffen en de substitutie van de hydroxylwaterstof in de cellulose D-glucose-eenheid door de carboxymethylgroep, worden in water oplosbare polymeerverbindingen met verschillende graden van substitutie en verschillende molecuulgewichtverdelingen verkregen.

Omdat natriumcarboxymethylcellulose veel unieke en uitstekende kenmerken heeft, wordt het veel gebruikt in de dagelijkse chemische industrie, voedsel en geneeskunde en andere industriële productie.

Een van de belangrijkste indicatoren van natriumcarboxymethylcellulose is de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose. De waarde van viscositeit is gerelateerd aan verschillende factoren zoals concentratie, temperatuur en afschuifsnelheid. Factoren zoals concentratie, temperatuur en afschuifsnelheid zijn echter de externe factoren die de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose beïnvloeden.

Het molecuulgewicht en de moleculaire verdeling zijn de interne factoren die de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose -oplossing beïnvloeden. Voor de productiecontrole en productprestaties van natriumcarboxymethylcellulose heeft het onderzoeken van het molecuulgewicht en de verdeling van het molecuulgewicht een uiterst belangrijke referentiewaarde, terwijl de viscositeit de meting alleen een bepaalde referentierol kan spelen.

De wetten van Newton in de reologie, lees de relevante inhoud van "reologie" in de fysische chemie, het is moeilijk in een of twee zinnen uit te leggen. Als u het moet zeggen: voor een verdunde oplossing van CMC dicht bij een Newtoniaanse vloeistof, is de schuifspanning evenredig met de snijrandsnelheid en wordt de proportionele coëfficiënt daartussen de viscositeitscoëfficiënt of kinematische viscositeit genoemd.

Viscositeit is afgeleid van de krachten tussen cellulosemoleculaire ketens, waaronder dispersiekrachten en waterstofbruggen. In het bijzonder is de polymerisatie van cellulosedivaten geen lineaire structuur maar een multi-gebroken structuur. In de oplossing zijn veel multi-banched cellulose met elkaar verweven om een ​​ruimtelijke netwerkstructuur te vormen. Hoe strakker de structuur, hoe groter de krachten tussen de moleculaire ketens in de resulterende oplossing.

Om stroom te genereren in een verdunde oplossing van cellulosedivaten, moet de kracht tussen de moleculaire ketens worden overwonnen, dus een oplossing met een hoge mate van polymerisatie vereist een grotere kracht om stroming te genereren. Voor viscositeitsmeting is de kracht op de CMC -oplossing zwaartekracht. Onder de toestand van constante zwaartekracht heeft de kettingstructuur van de CMC -oplossing met een grote mate van polymerisatie een grote kracht en de stroom is langzaam. De langzame stroom weerspiegelt de viscositeit.

De viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose is voornamelijk gerelateerd aan het molecuulgewicht en heeft weinig te maken met de mate van substitutie. Hoe groter de mate van substitutie, hoe groter het molecuulgewicht, omdat het molecuulgewicht van de gesubstitueerde carboxymethylgroep groter is dan de vorige hydroxylgroep.

Het natriumzout van cellulose carboxymethylether, een anionische cellulose-ether, is een wit of melkachtig wit vezelachtig poeder of korrel, met een dichtheid van 0,5-0,7 g/cm3, bijna reukloos, smakeloos en hygroscopisch. Het is gemakkelijk om zich in water te verspreiden om een ​​transparante colloïdale oplossing te vormen en is onoplosbaar in organische oplosmiddelen zoals ethanol. De pH van 1% waterige oplossing is 6,5 tot 8,5. Wanneer pH> 10 of <5, wordt de viscositeit van natriumcarboxymethylcellulose aanzienlijk verminderd en is de prestaties de beste wanneer pH = 7.

Het is thermisch stabiel. De viscositeit stijgt snel onder de 20 ℃ en verandert langzaam bij 45 ℃. Langdurige verwarming boven 80 ℃ kan de colloïde ontkennen en de viscositeit en prestaties aanzienlijk verminderen. Het is gemakkelijk oplosbaar in water en de oplossing is transparant; Het is zeer stabiel in alkalische oplossing en het is gemakkelijk om te hydrolyseren in aanwezigheid van zuur. Wanneer de pH-waarde 2-3 is, zal deze neerslaan.


Posttijd: nov-07-2022