Het onderscheid tussen organisch calcium en anorganisch calcium

Het onderscheid tussen organisch calcium en anorganisch calcium ligt in hun chemische aard, bron en biologische beschikbaarheid. Hieronder een overzicht van de verschillen tussen de twee:

Organisch calcium:

1. Chemische aard:
   • Organische calciumverbindingen bevatten koolstof-waterstofbruggen en zijn afkomstig van levende organismen of natuurlijke bronnen.
   • Voorbeelden hiervan zijn calciumcitraat, calciumlactaat en calciumgluconaat.
2. Bron:
   • Organisch calcium wordt doorgaans verkregen uit plantaardige voedingsmiddelen, zoals bladgroenten (boerenkool, spinazie), noten, zaden en bepaalde fruitsoorten.
   • Het kan ook verkregen worden uit dierlijke bronnen zoals zuivelproducten (melk, kaas, yoghurt) en vis met eetbare graten (sardines, zalm).
3. Biologische beschikbaarheid:
   • Organische calciumverbindingen hebben over het algemeen een hogere biologische beschikbaarheid vergeleken met anorganische bronnen. Dat wil zeggen dat ze gemakkelijker door het lichaam worden opgenomen en gebruikt.
   • De aanwezigheid van organische zuren (bijv. citroenzuur, melkzuur) in deze verbindingen kan de calciumopname in de darmen verbeteren.
4. Gezondheidsvoordelen:
   • Organisch calcium uit plantaardige bronnen levert vaak extra voedingsvoordelen, zoals vitaminen, mineralen, antioxidanten en voedingsvezels.
   • Het consumeren van biologische, calciumrijke voedingsmiddelen als onderdeel van een uitgebalanceerd dieet ondersteunt de algemene gezondheid van de botten, de spierfunctie, de zenuwoverdracht en andere fysiologische processen.

Anorganisch calcium:

1. Chemische aard:
   • Anorganische calciumverbindingen hebben geen koolstof-waterstofbindingen en worden doorgaans chemisch gesynthetiseerd of uit niet-levende bronnen gewonnen.
   • Voorbeelden hiervan zijn calciumcarbonaat, calciumfosfaat en calciumhydroxide.
2. Bron:
   • Anorganisch calcium komt vaak voor in mineraalafzettingen, rotsen, schelpen en geologische formaties.
   • Het wordt ook op grote schaal geproduceerd als voedingssupplement, additief in levensmiddelen of industrieel ingrediënt via chemische processen.
3. Biologische beschikbaarheid:
   • Anorganische calciumverbindingen hebben over het algemeen een lagere biologische beschikbaarheid vergeleken met organische bronnen. Dit betekent dat ze minder efficiënt door het lichaam worden opgenomen en gebruikt.
   • Factoren zoals oplosbaarheid, deeltjesgrootte en interacties met andere voedingscomponenten kunnen de absorptie van anorganisch calcium beïnvloeden.
4. Gezondheidsvoordelen:
   • Hoewel anorganische calciumsupplementen kunnen helpen om aan de dagelijkse calciumbehoefte te voldoen, bieden ze mogelijk niet dezelfde voedingsvoordelen als biologische bronnen.
   • Anorganisch calcium kan worden gebruikt in verschillende industriële toepassingen, zoals voedselverrijking, waterzuivering, farmaceutische producten en bouwmaterialen.

• Organisch calcium is afkomstig uit natuurlijke bronnen, bevat koolstof-waterstofverbindingen en is doorgaans beter biologisch beschikbaar en voedzamer dan anorganisch calcium.
• Anorganisch calcium wordt daarentegen chemisch gesynthetiseerd of gewonnen uit niet-levende bronnen, heeft geen koolstof-waterstofbindingen en kan een lagere biologische beschikbaarheid hebben.
• Zowel organisch als anorganisch calcium speelt een belangrijke rol bij het voldoen aan de calciumbehoefte van de voeding, het ondersteunen van de botgezondheid en het vervullen van diverse industriële toepassingen. Een uitgebalanceerd dieet rijk aan organische calciumbronnen wordt echter over het algemeen aanbevolen voor een optimale gezondheid en voeding.