Welke additieven versterken mortel?

Portland Cement: Als een fundamentele component van mortel draagt ​​Portland -cement bij aan zijn kracht. Het hydrateert om cementachtige verbindingen te vormen en de aggregaten aan elkaar te binden.
Lime: traditionele mortel omvat vaak kalk, wat de verwerkbaarheid en plasticiteit verbetert. Kalk draagt ​​ook bij aan de zelfherstellende eigenschappen van mortier en verhoogt zijn weerstand tegen verwering.

Siliciumdamp: dit ultrafijne materiaal, een bijproduct van de productie van siliciummetaal, is zeer reactief en verbetert de sterkte en duurzaamheid van mortier door het vullen van leegte en het verbeteren van de cementachtige matrix.
Vliegas: een bijproduct van kolenverbranding, vliegas verbetert de werkbaarheid, vermindert het genereren van warmte en verbetert de langdurige sterkte en duurzaamheid door te reageren met calciumhydroxide om extra cementachtige verbindingen te vormen.

Metakaolin: geproduceerd door kaolineklei bij hoge temperaturen te berekenen, is metakaoline een pozzolan die de mortelsterkte verbetert, de permeabiliteit vermindert en de duurzaamheid verbetert door te reageren met calciumhydroxide om aanvullende cementachtige verbindingen te vormen.
Polymeeradditieven: verschillende polymeren, zoals latex, acryls en styreen-butadieenrubber, kunnen worden toegevoegd aan mortel om de hechting, flexibiliteit, taaiheid en weerstand tegen water en chemicaliën te verbeteren.

Cellulose ether: Deze additieven verbeteren de werkbaarheid, waterbehoud en hechting van mortel. Ze verminderen ook krimp en kraken en het verbeteren van de duurzaamheid en weerstand tegen vries-dooi cycli.
Superplasticizers: deze additieven verbeteren de mortelstroom zonder het watergehalte te vergroten, de werkbaarheid te verbeteren en de behoefte aan extra water te verminderen, wat de sterkte in gevaar kan brengen.
Air-meeslepende: door kleine luchtbellen in mortel op te nemen, verbeteren lucht tegenkomers de werkbaarheid, de weerstand van het invriezen en duwen en duurzaamheid door volumeveranderingen veroorzaakt door temperatuurfluctuaties.
Calciumchloride: in kleine hoeveelheden versnelt calciumchloride de hydratatie van cement, waardoor de instellingstijd wordt verkort en de ontwikkeling van vroege sterkte wordt verbeterd. Overmatig gebruik kan echter leiden tot corrosie van versterking.

Op sulfaat gebaseerde additieven: verbindingen zoals gips of calciumsulfaat kunnen de weerstand van mortel tegen sulfaataanval verbeteren en expansie verminderen veroorzaakt door de reactie tussen sulfaationen en aluminaatfasen in cement.
Corrosieremmers: deze additieven beschermen ingebedstalen versterking tegen corrosie, waardoor de structurele integriteit en een lange levensduur van mortelelementen worden gehandhaafd.
Gekleurde pigmenten: hoewel niet direct versterken van mortel, kunnen gekleurde pigmenten worden toegevoegd om esthetiek en UV -weerstand te verbeteren, vooral in architecturale toepassingen.
Krimp verminderende additieven: deze additieven verminderen krimpscheuren door het watergehalte te verminderen, de bindingssterkte te verbeteren en de verdampingssnelheid tijdens het uitharden te regelen.
Microvezels: het opnemen van microvezels, zoals polypropyleen of glasvezels, verbetert de treksterkte en de buigsterkte van de mortier, het verminderen van barsten en het verbeteren van de duurzaamheid, met name in dunne secties.

Additieven spelen een cruciale rol bij het verbeteren van morteleigenschappen, en hun oordeelkundige selectie en gebruik zijn essentieel voor het bereiken van de gewenste sterkte, duurzaamheid en prestatiekenmerken in verschillende toepassingen.