Chińska nazwa HPMC to hydroksypropylometyloceluloza. Jest niejonowa i często stosowana jako środek zatrzymujący wodę w suchych zaprawach. Jest to najczęściej stosowany materiał zatrzymujący wodę w zaprawach. Produkt eterowy na bazie polisacharydu, wytwarzany przez alkalizację i eteryfikację. Sam w sobie nie ma ładunku, nie reaguje z naładowanymi jonami w materiale żelującym i ma stabilne działanie. Jego cena jest również niższa niż innych rodzajów eterów celulozy, dlatego jest szeroko stosowany w suchych zaprawach.
Funkcja hydroksypropylometylocelulozy: Może zagęścić świeżo zmieszaną zaprawę, aby miała określoną lepkość na mokro i zapobiegała segregacji. (Zagęszczanie) Zatrzymywanie wody jest również najważniejszą cechą, która pomaga utrzymać ilość wolnej wody w zaprawie, tak aby po wykonaniu zaprawy materiał cementowy miał więcej czasu na uwodnienie. (Zatrzymywanie wody) Ma właściwości napowietrzające, które mogą wprowadzać jednolite i drobne pęcherzyki powietrza w celu poprawy konstrukcji zaprawy.
Im wyższa lepkość eteru hydroksypropylometylocelulozy, tym lepsze właściwości retencji wody. Dla tego samego produktu wyniki lepkości mierzone różnymi metodami są bardzo różne, a niektóre nawet mają podwójne różnice. Dlatego porównując lepkość, należy ją przeprowadzać między tymi samymi metodami testowymi, w tym temperaturą, wirnikiem itp.
Jeśli chodzi o wielkość cząstek, im drobniejsza cząstka, tym lepsze zatrzymywanie wody. Po zetknięciu się dużych cząstek eteru celulozy z wodą powierzchnia natychmiast rozpuszcza się i tworzy żel, który owija materiał, aby zapobiec dalszej infiltracji cząsteczek wody. Czasami nie można go równomiernie rozproszyć i rozpuścić nawet po długotrwałym mieszaniu, tworząc mętny, kłaczkowaty roztwór lub aglomerację. Ma to duży wpływ na zatrzymywanie wody przez eter celulozy, a rozpuszczalność jest jednym z czynników przy wyborze eteru celulozy. Drobność jest również ważnym wskaźnikiem wydajności eteru metylocelulozy. MC stosowany w suchej zaprawie proszkowej musi być proszkiem o niskiej zawartości wody, a drobnoziarnistość wymaga również, aby 20%-60% wielkości cząstek było mniejsze niż 63um. Drobność wpływa na rozpuszczalność eteru hydroksypropylometylocelulozy. Gruby MC jest zazwyczaj granulowany i łatwo rozpuszcza się w wodzie bez aglomeracji, ale szybkość rozpuszczania jest bardzo wolna, więc nie nadaje się do stosowania w suchej zaprawie proszkowej. W suchej zaprawie proszkowej MC jest rozproszony pomiędzy materiałami cementu, takimi jak kruszywo, drobny wypełniacz i cement, a tylko wystarczająco drobny proszek może zapobiec aglomeracji eteru metylocelulozy podczas mieszania z wodą.
Mówiąc ogólnie, im wyższa lepkość, tym lepszy efekt retencji wody. Jednak im wyższa lepkość i wyższa masa cząsteczkowa MC, tym odpowiadający temu spadek jego rozpuszczalności będzie miał negatywny wpływ na wytrzymałość i właściwości konstrukcyjne zaprawy. Im wyższa lepkość, tym bardziej widoczny jest efekt zagęszczania zaprawy, ale nie jest on wprost proporcjonalny. Im wyższa lepkość, tym bardziej lepka będzie mokra zaprawa, to znaczy, że podczas budowy objawia się to przywieraniem do skrobaka i wysoką przyczepnością do podłoża. Ale nie jest pomocne zwiększenie wytrzymałości strukturalnej samej mokrej zaprawy. To znaczy, że podczas budowy działanie przeciwosiadające nie jest oczywiste. Wręcz przeciwnie, niektóre etery metylocelulozy o średniej i niskiej lepkości, ale modyfikowane, mają doskonałe działanie w poprawie wytrzymałości strukturalnej mokrej zaprawy.
Retencja wody HPMC jest również związana z zastosowaną temperaturą, a retencja wody eteru metylocelulozy zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury. Jednak w rzeczywistym zastosowaniu materiału zaprawa proszkowa jest często stosowana na gorące podłoża w wysokich temperaturach (powyżej 40 stopni) w wielu środowiskach, takich jak tynkowanie szpachli zewnętrznej na słońcu latem, co często przyspiesza utwardzanie cementu i utwardzanie zaprawy proszkowej. Spadek szybkości retencji wody prowadzi do oczywistego odczucia, że zarówno urabialność, jak i odporność na pękanie są zagrożone, a szczególnie ważne jest zmniejszenie wpływu czynników temperaturowych w tych warunkach. W związku z tym dodatki eteru metylohydroksyetylocelulozy są obecnie uważane za czołowe w rozwoju technologicznym. Chociaż ilość metylohydroksyetylocelulozy jest zwiększona (formuła letnia), urabialność i odporność na pękanie nadal nie mogą sprostać potrzebom użytkowania. Dzięki specjalnemu sposobowi obróbki MC, np. zwiększeniu stopnia eteryfikacji itp., efekt zatrzymywania wody można utrzymać w wyższej temperaturze, dzięki czemu może on zapewnić lepszą wydajność w trudnych warunkach.
Ogólnie rzecz biorąc, HPMC ma temperaturę żelowania, którą można podzielić na 60 typów, 65 typów i 75 typów. W przypadku przedsiębiorstw, które wykorzystują piasek rzeczny do zwykłej gotowej zaprawy, najlepiej jest używać HPMC typu 75 o wysokiej temperaturze żelowania. Dawka HPMC nie powinna być zbyt wysoka, w przeciwnym razie zwiększy to zapotrzebowanie zaprawy na wodę, będzie ona przywierać do kielni, a czas wiązania będzie zbyt długi, co wpłynie na wykonalność konstrukcji. Różne produkty zaprawowe wykorzystują HPMC o różnych lepkościach i nie należy używać HPMC o wysokiej lepkości przypadkowo. Dlatego, chociaż produkty hydroksypropylometylocelulozy są dobre, są chwalone, gdy są dobrze stosowane. Wybór odpowiedniego HPMC jest podstawową odpowiedzialnością personelu laboratorium przedsiębiorstwa.
Czas publikacji: 12-kwi-2023