Dodanie polimerów może poprawić nieprzepuszczalność, wytrzymałość, odporność na pękanie i odporność na uderzenia zaprawy i betonu. Przepuszczalność i inne aspekty mają dobry wpływ. W porównaniu z poprawą wytrzymałości na zginanie i wytrzymałości wiązania zaprawy oraz zmniejszeniem jej kruchości, wpływ redyspergowalnego proszku lateksowego na poprawę retencji wody w zaprawie i zwiększenie jej spójności jest ograniczony.
Proszek polimeru redyspergowalnego jest zazwyczaj przetwarzany przez suszenie rozpyłowe przy użyciu niektórych istniejących emulsji. Procedura polega na tym, aby najpierw uzyskać emulsję polimeru poprzez polimeryzację emulsyjną, a następnie uzyskać ją poprzez suszenie rozpyłowe. Aby zapobiec aglomeracji proszku lateksowego i poprawić wydajność przed suszeniem rozpyłowym, często dodaje się pewne dodatki, takie jak środki bakteriobójcze, dodatki do suszenia rozpyłowego, plastyfikatory, środki przeciwpieniące itp. podczas procesu suszenia rozpyłowego lub tuż po suszeniu. Dodawany jest środek uwalniający, aby zapobiec zbrylaniu się proszku podczas przechowywania.
Wraz ze wzrostem zawartości redyspergowalnego proszku lateksowego cały układ rozwija się w kierunku plastyczności. W przypadku wysokiej zawartości proszku lateksowego faza polimerowa w utwardzonej zaprawie stopniowo przewyższa nieorganiczny produkt hydratacji, zaprawa ulega jakościowej zmianie i staje się ciałem elastycznym, a produkt hydratacji cementu staje się „wypełniaczem”. . Film utworzony przez redyspergowalny proszek lateksowy rozprowadzony na granicy faz odgrywa inną kluczową rolę, a mianowicie zwiększa przyczepność do stykających się materiałów, co jest odpowiednie dla niektórych trudnych do przyklejenia powierzchni, takich jak wyjątkowo niska absorpcja wody lub powierzchnie nieabsorbujące (takie jak gładkie powierzchnie betonu i materiałów cementowych, płyty stalowe, jednorodne cegły, powierzchnie cegieł szkliwionych itp.) i powierzchnie materiałów organicznych (takich jak płyty EPS, tworzywa sztuczne itp.) są szczególnie ważne. Ponieważ wiązanie klejów nieorganicznych z materiałami odbywa się poprzez zasadę mechanicznego osadzania, to znaczy, że zawiesina hydrauliczna wnika w szczeliny innych materiałów, stopniowo twardnieje i ostatecznie mocuje do nich zaprawę jak klucz osadzony w zamku. Powierzchnia materiału, dla powyższej trudnej do wiązania powierzchni, nie może skutecznie wniknąć do wnętrza materiału, aby utworzyć dobre osadzenie mechaniczne, tak że zaprawa z samymi klejami nieorganicznymi nie jest z nią skutecznie związana, a mechanizm wiązania polimeru jest inny. Polimer jest wiązany z powierzchnią innych materiałów przez siły międzycząsteczkowe i nie zależy od porowatości powierzchni (oczywiście szorstka powierzchnia i zwiększona powierzchnia styku poprawią przyczepność).
Czas publikacji: 07-03-2023