Eter celulozowyjest wytwarzany z celulozy poprzez reakcję eteryfikacji jednego lub kilku czynników eteryfikacji i mielenie na sucho. Zgodnie z różnymi strukturami chemicznymi podstawników eterowych, etery celulozy można podzielić na etery anionowe, kationowe i niejonowe. Jonowe etery celulozy obejmują głównieeter karboksymetylocelulozy (CMC); niejonowe etery celulozy obejmują głównieeter metylocelulozy (MC),eter hydroksypropylometylocelulozy (HPMC)i eter hydroksyetylocelulozy.Eter chlorowy (HC)i tak dalej. Niejonowe etery dzielą się na etery rozpuszczalne w wodzie i etery rozpuszczalne w oleju, a niejonowe rozpuszczalne w wodzie etery są głównie stosowane w produktach zaprawowych. W obecności jonów wapnia jonowy eter celulozy jest niestabilny, więc rzadko jest stosowany w suchych produktach zaprawowych, które wykorzystują cement, wapno gaszone itp. jako materiały cementujące. Niejonowe rozpuszczalne w wodzie etery celulozy są szeroko stosowane w przemyśle materiałów budowlanych ze względu na ich stabilność zawiesiny i zatrzymywanie wody.
Właściwości chemiczne eteru celulozy
Każdy eter celulozy ma podstawową strukturę celulozy — strukturę anhydroglukozy. W procesie produkcji eteru celulozy włókno celulozowe jest najpierw podgrzewane w roztworze alkalicznym, a następnie poddawane działaniu środka eteryfikującego. Włóknisty produkt reakcji jest oczyszczany i sproszkowany, aby utworzyć jednolity proszek o określonej drobności.
W procesie produkcji MC, jako środek eteryfikujący stosuje się wyłącznie chlorek metylu; oprócz chlorku metylu, tlenek propylenu stosuje się również do uzyskania grup podstawników hydroksypropylowych w produkcji HPMC. Różne etery celulozy mają różne stosunki podstawienia metylu i hydroksypropylu, co wpływa na zgodność organiczną i temperaturę żelowania termicznego roztworów eterów celulozy.
Czas publikacji: 25-kwi-2024