W procesie debugowania i stosowania szkliwa, oprócz spełniania określonych efektów dekoracyjnych i wskaźników wydajności, muszą one również spełniać najbardziej podstawowe wymagania procesowe. Wymieniamy i omawiamy dwa najczęstsze problemy w procesie stosowania szkliwa.
1. Wydajność zawiesiny glazury nie jest dobra
Ponieważ produkcja fabryki ceramiki jest ciągła, jeśli wystąpi problem z wydajnością zawiesiny szkliwa, w procesie szkliwienia pojawią się różne wady, które bezpośrednio wpłyną na doskonałą wydajność produktów producenta. Ważne i najbardziej podstawowe parametry. Weźmy na przykład wymagania dotyczące wydajności szkliwa w kształcie dzwonu na zawiesinie szkliwa. Dobra zawiesina szkliwa powinna mieć: dobrą płynność, brak tiksotropii, brak wytrącania, brak pęcherzyków w zawiesinie szkliwa, odpowiednie zatrzymywanie wilgoci i pewną wytrzymałość po wyschnięciu itp. Wydajność procesu. Następnie przeanalizujmy czynniki, które wpływają na wydajność zawiesiny szkliwa.
1) Jakość wody
Twardość i pH wody wpływają na wydajność zawiesiny glazury. Ogólnie rzecz biorąc, wpływ jakości wody jest regionalny. Woda z kranu w pewnym obszarze jest ogólnie stosunkowo stabilna po uzdatnieniu, ale woda gruntowa jest ogólnie niestabilna z powodu takich czynników, jak zawartość soli rozpuszczalnej w warstwach skalnych i zanieczyszczenie. Stabilność, więc zawiesina glazury młyna kulowego producenta najlepiej jest używać wody z kranu, która będzie stosunkowo stabilna.
2) Zawartość soli rozpuszczalnej w surowcach
Ogólnie rzecz biorąc, wytrącanie jonów metali alkalicznych i metali ziem alkalicznych w wodzie wpłynie na pH i równowagę potencjału w zawiesinie szkliwa. Dlatego przy wyborze surowców mineralnych staramy się używać materiałów, które zostały przetworzone przez flotację, płukanie wodą i mielenie wodne. Będzie ich mniej, a zawartość rozpuszczalnej soli w surowcach jest również związana z ogólnym tworzeniem się żył rudnych i stopniem wietrzenia. Różne kopalnie mają różną zawartość rozpuszczalnej soli. Prostą metodą jest dodanie wody w określonej proporcji i przetestowanie szybkości przepływu zawiesiny szkliwa po mieleniu kulowym. Staramy się używać mniej lub wcale surowców o stosunkowo niskiej szybkości przepływu.
3) Sódkarboksymetylocelulozai trójpolifosforan sodu
Środek zawieszający stosowany w naszym architektonicznym szkliwie ceramicznym to karboksymetyloceluloza sodowa, ogólnie nazywana CMC, długość łańcucha cząsteczkowego CMC bezpośrednio wpływa na jego lepkość w zawiesinie szkliwa, jeśli łańcuch cząsteczkowy jest zbyt długi, lepkość jest dobra, ale w zawiesinie szkliwa łatwo pojawiają się pęcherzyki w medium i trudno je rozładować. Jeśli łańcuch cząsteczkowy jest zbyt krótki, lepkość jest ograniczona i nie można uzyskać efektu wiązania, a zawiesina szkliwa łatwo ulega pogorszeniu po umieszczeniu jej na pewien czas. Dlatego większość celulozy stosowanej w naszych fabrykach to celuloza o średniej i niskiej lepkości. . Jakość tripolifosforanu sodu jest bezpośrednio związana z kosztem. Obecnie wiele produktów na rynku jest poważnie zafałszowanych, co powoduje gwałtowny spadek wydajności odgumowania. Dlatego też zazwyczaj konieczne jest wybieranie regularnych producentów do zakupu, w przeciwnym razie strata przewyższa zysk!
4) Zanieczyszczenia obce
Ogólnie rzecz biorąc, pewne zanieczyszczenie olejem i chemiczne środki flotacyjne są nieuchronnie wprowadzane podczas wydobywania i przetwarzania surowców. Ponadto wiele sztucznych mułów wykorzystuje obecnie pewne dodatki organiczne o stosunkowo dużych łańcuchach cząsteczkowych. Zanieczyszczenie olejem bezpośrednio powoduje wklęsłe defekty szkliwa na powierzchni szkliwa. Środki flotacyjne wpłyną na równowagę kwasowo-zasadową i wpłyną na płynność zawiesiny szkliwa. Sztuczne dodatki do mułu mają zazwyczaj duże łańcuchy cząsteczkowe i są podatne na powstawanie pęcherzyków.
5) Materia organiczna w surowcach
Surowce mineralne są nieuchronnie wprowadzane do materii organicznej ze względu na okres półtrwania, różnicowanie i inne czynniki. Niektóre z tych materii organicznych są stosunkowo trudne do rozpuszczenia w wodzie, a czasami występują pęcherzyki powietrza, przesiewanie i blokowanie.
2. Bazowa glazura nie jest dobrze dopasowana:
Dopasowanie korpusu i szkliwa można omówić z trzech punktów widzenia: dopasowanie zakresu wylotu wypalania, dopasowanie skurczu suszenia i wypalania oraz dopasowanie współczynnika rozszerzalności. Przeanalizujmy je po kolei:
1) Dopasowanie interwału wydechu
Podczas procesu ogrzewania ciała i szkliwa, wraz ze wzrostem temperatury, nastąpi szereg zmian fizycznych i chemicznych, takich jak: adsorpcja wody, uwalnianie wody krystalicznej, rozkład oksydacyjny materii organicznej i rozkład minerałów nieorganicznych itp., reakcje specyficzne i rozkład. Temperaturę zbadali doświadczeni naukowcy i jest ona kopiowana w następujący sposób w celach informacyjnych: ① Temperatura pokojowa -100 stopni Celsjusza, zaadsorbowana woda odparowuje;
② 200-118 stopni Celsjusza parowanie wody pomiędzy komorami ③ 350-650 stopni Celsjusza wypalanie materii organicznej, rozkład siarczanów i siarczków ④ 450-650 stopni Celsjusza rekombinacja kryształów, usuwanie wody krystalicznej ⑤ 573 stopnie Celsjusza konwersja kwarcu, zmiana objętości ⑥ 800-950 stopni Celsjusza rozkład kalcytu, dolomitu, wykluczenie gazu ⑦ 700 stopni Celsjusza w celu utworzenia nowych faz krzemianowych i złożonych faz krzemianowych.
Powyższa odpowiednia temperatura rozkładu może być używana wyłącznie jako punkt odniesienia w rzeczywistej produkcji, ponieważ jakość naszych surowców jest coraz niższa, a w celu obniżenia kosztów produkcji cykl wypalania w piecu staje się coraz krótszy. Dlatego w przypadku płytek ceramicznych odpowiednia temperatura reakcji rozkładu będzie również opóźniona w odpowiedzi na szybkie spalanie, a nawet skoncentrowane spaliny w strefie wysokiej temperatury spowodują różne wady. Aby ugotować pierogi, aby ugotowały się szybko, musimy ciężko pracować nad skórką i farszem, zrobić cieńszą skórkę, zrobić mniej farszu lub zdobyć farsz, który jest łatwy do ugotowania itp. To samo dotyczy płytek ceramicznych. Spalanie, rozrzedzanie ciała, poszerzanie zakresu wypalania szkliwa itd. Związek między ciałem a szkliwem jest taki sam jak w przypadku makijażu dziewcząt. Ci, którzy widzieli makijaż dziewcząt, nie powinni mieć trudności ze zrozumieniem, dlaczego na ciele są szkliwa dolne i górne. Podstawowym celem makijażu nie jest ukrywanie brzydoty, a jej upiększanie! Ale jeśli przypadkowo się trochę spocisz, twoja twarz będzie poplamiona i możesz mieć alergię. To samo dotyczy płytek ceramicznych. Pierwotnie były dobrze wypalone, ale przypadkowo pojawiły się dziurki, więc dlaczego kosmetyki zwracają uwagę na oddychalność i wybierają według różnych typów skóry? Różne kosmetyki, w rzeczywistości nasze szkliwa są takie same, dla różnych ciał, mamy również różne szkliwa, aby się do nich dostosować, płytki ceramiczne wypalane raz, wspomniałem w poprzednim artykule: Lepiej będzie użyć więcej surowców, jeśli powietrze jest późne i wprowadzić dwuwartościowe metale ziem alkalicznych z węglanem. Jeśli zielone ciało zostanie wyczerpane wcześniej, użyj więcej fryt lub wprowadź dwuwartościowe metale ziem alkalicznych z materiałami o mniejszej stracie zapłonu. Zasada wyczerpania jest taka: temperatura wyczerpania zielonego ciała jest ogólnie niższa niż szkliwa, tak że szkliwiona powierzchnia jest oczywiście piękna po uwolnieniu gazu poniżej, ale jest to trudne do osiągnięcia w rzeczywistej produkcji, a temperatura mięknienia szkliwa musi zostać odpowiednio cofnięta, aby ułatwić wyczerpanie ciała.
2) Dopasowanie skurczu podczas suszenia i wypalania
Każdy nosi ubrania i muszą być one stosunkowo wygodne, w przeciwnym razie, jeśli będzie trochę niedbałości, szwy zostaną otwarte, a szkliwo na ciele jest takie samo jak ubrania, które nosimy, i musi dobrze pasować! Dlatego skurcz szkliwa podczas suszenia powinien również pasować do zielonego ciała i nie powinien być zbyt duży ani zbyt mały, w przeciwnym razie podczas suszenia pojawią się pęknięcia, a gotowa cegła będzie miała wady. Oczywiście, na podstawie doświadczenia i poziomu technicznego obecnych pracowników szkliwa, mówi się, że nie jest to już trudny problem, a ogólni debuggerzy są również bardzo dobrzy w chwytaniu gliny, więc powyższa sytuacja nie pojawia się często, chyba że powyższe problemy występują w niektórych fabrykach o wyjątkowo trudnych warunkach produkcji.
3) Dopasowanie współczynnika rozszerzalności
Ogólnie rzecz biorąc, współczynnik rozszerzalności zielonego ciała jest nieco większy niż szkliwa, a szkliwo jest poddawane naprężeniom ściskającym po wypaleniu na zielonym ciele, dzięki czemu stabilność termiczna szkliwa jest lepsza i nie pęka łatwo. To jest również teoria, której musimy się nauczyć, gdy badamy krzemiany. Kilka dni temu przyjaciel zapytał mnie: dlaczego współczynnik rozszerzalności szkliwa jest większy niż ciała, więc kształt cegły będzie wypaczony, ale współczynnik rozszerzalności szkliwa jest mniejszy niż ciała, więc kształt cegły jest wygięty? Można rozsądnie powiedzieć, że po podgrzaniu i rozszerzeniu szkliwo jest większe niż podstawa i jest wygięte, a szkliwo jest mniejsze niż podstawa i jest wypaczone…
Nie spieszę się z odpowiedzią, przyjrzyjmy się, czym jest współczynnik rozszerzalności cieplnej. Przede wszystkim musi to być wartość. Jakiego rodzaju jest to wartość? Jest to wartość objętości substancji, która zmienia się wraz z temperaturą. Cóż, ponieważ zmienia się wraz z „temperaturą”, będzie się zmieniać, gdy temperatura rośnie i spada. Współczynnik rozszerzalności cieplnej, który zwykle nazywamy ceramiką, jest w rzeczywistości współczynnikiem rozszerzalności objętościowej. Współczynnik rozszerzalności objętościowej jest ogólnie powiązany ze współczynnikiem rozszerzalności liniowej, który jest około 3 razy większy od rozszerzalności liniowej. Zmierzony współczynnik rozszerzalności ma zwykle przesłankę, czyli „w pewnym zakresie temperatur”. Na przykład, jaki rodzaj krzywej ma wartość 20-400 stopni Celsjusza w ogóle? Jeśli upierasz się przy porównywaniu wartości 400 stopni do 600 stopni Oczywiście, z porównania nie można wyciągnąć żadnych obiektywnych wniosków.
Po zrozumieniu koncepcji współczynnika rozszerzalności, wróćmy do pierwotnego tematu. Po podgrzaniu płytek w piecu, mają one zarówno etapy rozszerzania, jak i kurczenia. Nie rozważajmy wcześniej zmian w strefie wysokiej temperatury spowodowanych rozszerzalnością cieplną i kurczeniem. Dlaczego? Ponieważ w wysokiej temperaturze zarówno zielone ciało, jak i szkliwo są plastyczne. Mówiąc wprost, są miękkie, a wpływ grawitacji jest większy niż ich własne napięcie. W idealnym przypadku zielone ciało jest proste i proste, a współczynnik rozszerzalności ma niewielki wpływ. Po przejściu płytki ceramicznej przez sekcję o wysokiej temperaturze, ulega ona szybkiemu chłodzeniu i powolnemu chłodzeniu, a płytka ceramiczna staje się twarda z plastikowego ciała. Wraz ze spadkiem temperatury, objętość się kurczy. Oczywiście, im większy współczynnik rozszerzalności, tym większy skurcz, a im mniejszy współczynnik rozszerzalności, tym mniejszy odpowiadający mu skurcz. Gdy współczynnik rozszerzalności ciała jest większy niż współczynnik rozszerzalności szkliwa, ciało kurczy się bardziej niż szkliwo podczas procesu chłodzenia, a cegła jest wygięta; jeśli współczynnik rozszerzalności ciała jest mniejszy niż współczynnik rozszerzalności szkliwa, ciało kurczy się bez szkliwa podczas procesu chłodzenia. Jeśli jest za dużo cegieł, cegły będą odwrócone, więc nie jest trudno wyjaśnić powyższe pytania!
Czas publikacji: 25-kwi-2024