Typowe problemy i rozwiązania w stosowaniu szpachli do ścian wewnętrznych

1 Typowe problemy związane z kitem ściennym:

(1) Szybko schnie.

Dzieje się tak głównie dlatego, że ilość dodanego pyłu wapniowego (jeśli jest zbyt duża, ilość pyłu wapniowego użytego w składzie szpachli można odpowiednio zmniejszyć) jest związana ze stopniem retencji wody przez włókno, a także z suchością ściany.

(2) Obierz i zroluj.

Ma to związek ze stopniem retencji wody, do którego łatwo dojść, gdy lepkość celulozy jest niska lub ilość dodanej substancji jest niewielka.

(3) Odpylanie proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych.

Jest to związane z ilością dodanego proszku popiołu wapniowego (ilość proszku popiołu wapniowego w formule szpachli jest zbyt mała lub czystość proszku popiołu wapniowego jest zbyt niska, a ilość proszku popiołu wapniowego w formule proszku szpachli powinna zostać odpowiednio zwiększona), a także jest związane z dodatkiem celulozy. Istnieje związek między ilością a jakością, co znajduje odzwierciedlenie w szybkości retencji wody w produkcie. Szybkość retencji wody jest niska, a czas proszku popiołu wapniowego (tlenek wapnia w proszku popiołu wapniowego nie jest w pełni przekształcany w wodorotlenek wapnia w celu uwodnienia) jest niewystarczający, co jest spowodowane.

(4) Pęcherze.

Jest to związane z suchością, wilgotnością i płaskością ściany, a także z konstrukcją.

(5) Pojawiają się punkty.

Jest to związane z celulozą, która ma słabe właściwości tworzenia filmu. Jednocześnie zanieczyszczenia w celulozie reagują nieznacznie z popiołem wapniowym. Jeśli reakcja jest silna, proszek szpachlowy pojawi się w stanie pozostałości tofu. Nie można go nałożyć na ścianę i nie ma jednocześnie siły kohezji. Ponadto sytuacja ta występuje również w przypadku produktów, takich jak grupy karboksylowe dodane do celulozy.

(6) Pojawiają się dziury wulkaniczne i otworki szpilkowe.

Jest to oczywiście związane z napięciem powierzchniowym wody w wodnym roztworze hydroksypropylometylocelulozy. Napięcie powierzchniowe wody w wodnym roztworze hydroksyetylu nie jest oczywiste. Dobrze byłoby wykonać obróbkę wykończeniową.

(7) Po wyschnięciu szpachla łatwo pęka i żółknie.

Jest to związane z dodaniem dużej ilości proszku popiołu i wapnia. Jeśli ilość proszku popiołu i wapnia zostanie dodana zbyt duża, twardość proszku szpachlowego wzrośnie po wyschnięciu. Jeśli proszek szpachlowy nie ma elastyczności, będzie łatwo pękał, szczególnie gdy zostanie poddany działaniu siły zewnętrznej. Jest to również związane z wysoką zawartością tlenku wapnia w proszku popiołu i wapnia, który został wprowadzony wcześniej.

 

2 Dlaczego proszek szpachlowy staje się rzadszy po dodaniu wody?

Celuloza jest stosowana jako zagęszczacz i środek zatrzymujący wodę w szpachli. Ze względu na tiksotropię samej celulozy, dodanie celulozy do proszku szpachlowego również prowadzi do tiksotropii po dodaniu wody do szpachli. Ta tiksotropia jest spowodowana zniszczeniem luźno połączonej struktury składników w proszku szpachlowym. Struktura ta powstaje w stanie spoczynku i rozpada się pod wpływem naprężeń. Oznacza to, że lepkość maleje podczas mieszania, a lepkość odzyskuje się, gdy stoi w miejscu.

 

3 Dlaczego szpachla jest stosunkowo ciężka w procesie skrobania?

W tym przypadku lepkość celulozy, która jest zazwyczaj stosowana, jest zbyt wysoka. Niektórzy producenci używają 200 000 celulozy do produkcji szpachli. Szpachla produkowana w ten sposób ma wysoką lepkość, więc wydaje się ciężka podczas skrobania. Zalecana ilość szpachli do ścian wewnętrznych wynosi 3-5 kg, a lepkość wynosi 80 000-100 000.

 

4 Dlaczego szpachla i zaprawa murarska z celulozy o tej samej lepkości sprawiają inne wrażenie zimą i latem?

Ze względu na żelowanie termiczne produktu, lepkość produktu będzie stopniowo spadać wraz ze wzrostem temperatury. Gdy temperatura przekroczy temperaturę żelowania produktu, produkt zostanie wytrącony z wody i straci swoją lepkość. Temperatura pokojowa latem jest zazwyczaj powyżej 30 stopni, co znacznie różni się od temperatury zimą, więc lepkość jest niższa. Zaleca się wybranie produktu o wyższej lepkości podczas stosowania produktu latem lub zwiększenie ilości celulozy i wybranie produktu o wyższej temperaturze żelowania. Staraj się nie używać metylocelulozy latem, jej temperatura żelowania wynosi około 55 stopni, jeśli temperatura jest nieco wyższa, jej lepkość będzie znacznie zmieniona.


Czas publikacji: 26-11-2022