Wraz z rozwojem i zastosowaniem farb lateksowych na bazie wody, wybór zagęszczacza do farb lateksowych jest zróżnicowany. Regulacja reologii i kontrola lepkości farb lateksowych przy wysokich, średnich i niskich szybkościach ścinania. Wybór i zastosowanie zagęszczaczy do farb lateksowych i farb lateksowych w różnych systemach emulsyjnych (czysty akryl, styren-akryl itp.).
Główną rolę zagęszczaczy w farbach lateksowych, w których reologia jest jednym z ważnych czynników, które stanowią o wyglądzie i wydajności powłok farby. Należy również wziąć pod uwagę wpływ lepkości na wytrącanie pigmentu, podatność na rozczesywanie, poziomowanie, pełność powłoki farby i uginanie się powłoki powierzchniowej podczas pionowego pędzlowania. Są to kwestie jakości, które producenci często biorą pod uwagę.
Skład powłoki wpływa na reologię farby lateksowej, a lepkość można regulować, zmieniając stężenie emulsji i stężenie innych substancji stałych rozproszonych w farbie lateksowej. Jednak zakres regulacji jest ograniczony, a koszt wysoki. Lepkość farby lateksowej jest regulowana głównie za pomocą zagęszczaczy. Powszechnie stosowanymi zagęszczaczami są: zagęszczacze eterowe celulozy, zagęszczacze emulsji kwasu poliakrylowego pęczniejące w środowisku alkalicznym, niejonowe asocjacyjne zagęszczacze poliuretanowe itp. Zagęszczacz eterowy hydroksyetylocelulozy głównie zwiększa średnią i niską lepkość ścinającą farby lateksowej i ma dużą tiksotropię. Wartość płynięcia jest duża. Hydrofobowy łańcuch główny zagęszczacza celulozowego jest związany z otaczającymi cząsteczkami wody poprzez wiązania wodorowe, co zwiększa objętość płynu samego polimeru. Przestrzeń do swobodnego przemieszczania się cząstek jest zmniejszona. Lepkość układu wzrasta, a między pigmentem a cząsteczkami emulsji tworzy się usieciowana struktura sieciowa. Aby oddzielić pigmenty od siebie, cząsteczki emulsji rzadko adsorbują.
Czas publikacji: 02-11-2022