Problemy powodowane przez celulozę przy stosowaniu pudru szpachlowego i jego roztworów

1. Typowe problemy z proszkiem szpachlowym

Szybkie schnięcie: Wynika to głównie z ilości dodanego proszku wapniowego (jeśli jest zbyt duży, ilość proszku wapniowego użytego w formule szpachli można odpowiednio zmniejszyć), wiąże się ze stopniem retencji wody przez włókno, a także z suchością ściany.

Obierz i zroluj. Jest to związane ze współczynnikiem retencji wody, który łatwo występuje, gdy lepkość celulozy jest niska lub ilość dodatku jest niewielka.

Odpylanie proszku szpachlowego do ścian wewnętrznych: Jest to związane z ilością dodanego proszku popiołu wapniowego (ilość proszku popiołu wapniowego w formule szpachli jest zbyt mała lub czystość proszku popiołu wapniowego jest zbyt niska, a ilość proszku popiołu wapniowego w formule proszku szpachlowego powinna zostać odpowiednio zwiększona). Jednocześnie jest to również związane z ilością i jakością celulozy, co znajduje odzwierciedlenie w szybkości retencji wody w produkcie. Szybkość retencji wody jest niska, a czas na proszek popiołu wapniowego (tlenek wapnia w proszku popiołu wapniowego nie jest w pełni przekształcany w wodorotlenek wapnia) jest niewystarczający. ,spowodowane.

Pęcherze: Związane jest to z suchością, wilgotnością i płaskością ściany, a także z konstrukcją.

Pojawiają się punkciki. Jest to związane z celulozą, która ma słabe właściwości tworzenia filmu. Jednocześnie zanieczyszczenia w celulozie reagują nieznacznie z popiołem wapniowym. Jeśli reakcja jest silna, proszek szpachlowy pojawi się w stanie pozostałości tofu. Nie można go nałożyć na ścianę i jednocześnie nie ma siły kohezji. Ponadto sytuacja ta występuje również w przypadku produktów takich jak karboksymetylo zmieszany z celulozą.

Pojawienie się kraterów i dziurek: Jest to oczywiście związane z napięciem powierzchniowym wody w wodnym roztworze hydroksypropylometylocelulozy. Napięcie powierzchniowe wody w wodnym roztworze hydroksyetylu nie jest oczywiste. Dobrze byłoby wykonać obróbkę wykończeniową.

Po wyschnięciu szpachla łatwo pęka i żółknie: jest to związane z dodaniem dużej ilości proszku popiołu wapniowego. Jeśli ilość proszku popiołu wapniowego jest zbyt duża, twardość proszku szpachli wzrośnie po wyschnięciu. Tylko twardość bez elastyczności łatwo pęknie, zwłaszcza Łatwiej pęka, gdy jest poddawana działaniu siły zewnętrznej. Jest to również związane z wysoką zawartością tlenku wapnia w proszku popiołu wapniowego.

2. Dlaczego proszek szpachlowy staje się rzadszy po dodaniu wody?

Celuloza jest stosowana jako zagęszczacz i środek zatrzymujący wodę w szpachli. Ze względu na tiksotropię samej celulozy, dodanie celulozy do proszku szpachlowego również prowadzi do tiksotropii po dodaniu wody do szpachli. Ta tiksotropia jest spowodowana zniszczeniem luźno połączonej struktury składników w proszku szpachlowym. Struktura ta powstaje w stanie spoczynku i rozpada się pod wpływem naprężeń. Oznacza to, że lepkość maleje podczas mieszania, a lepkość odzyskuje się, gdy stoi w miejscu.

3. Dlaczego szpachla jest stosunkowo ciężka w procesie skrobania?

W tym przypadku lepkość celulozy, która jest zazwyczaj stosowana, jest zbyt wysoka. Niektórzy producenci używają 200 000 celulozy do produkcji szpachli. Szpachla produkowana w ten sposób ma wysoką lepkość, więc wydaje się ciężka podczas skrobania. Zalecana ilość szpachli do ścian wewnętrznych wynosi 3-5 kg, a lepkość wynosi 80 000-100 000.

4. Dlaczego ta sama lepkość celulozy wywołuje inne odczucia zimą i latem?

Ze względu na żelowanie termiczne produktu, lepkość szpachli i zaprawy będzie stopniowo spadać wraz ze wzrostem temperatury. Gdy temperatura przekroczy temperaturę żelowania produktu, produkt zostanie wytrącony z wody i straci swoją lepkość. Temperatura pokojowa latem jest zazwyczaj powyżej 30 stopni, co znacznie różni się od temperatury zimą, więc lepkość jest niższa. Zaleca się wybranie produktu o wyższej lepkości podczas stosowania produktu latem lub zwiększenie ilości celulozy i wybranie produktu o wyższej temperaturze żelowania. Staraj się nie używać metylocelulozy latem. Temperatura żelowania wynosi około 55 stopni, temperatura jest nieco wyższa, a jego lepkość będzie znacznie zmieniona


Czas publikacji: 13-kwi-2023