W ramach zamienionej w gotowości ilość dodania eteru celulozy jest bardzo niska, ale może znacznie poprawić wydajność zaprawy mokrej i jest głównym dodatkiem, który wpływa na wydajność konstrukcji zaprawy. Rozsądny wybór eterów celulozy różnych odmian, różnych lepkości, różnych rozmiarów cząstek, różnych stopni lepkości i dodatkowych ilości będą miały pozytywny wpływ na poprawę wydajności suchego proszku. Obecnie wiele moździerzy murowanych i tynków ma słabe wyniki zatrzymywania wody, a zawiesina wody rozdzieli się po kilku minutach stania. Zatrzymanie wody jest ważnym wynikiem eteru metylocelulozowego, a także jest to także wydajność wielu producentów zaprawy suchej, zwłaszcza w regionach południowych o wysokich temperaturach, zwracają uwagę. Czynniki wpływające na efekt zatrzymywania wody w suchej moździerzu mieszanki obejmują ilość MC, lepkość MC, drobne cząstki i temperaturę środowiska użytkowania.
1. Koncepcja
Eter celulozy jest syntetycznym polimerem wykonanym z naturalnej celulozy poprzez modyfikację chemiczną. Eter celulozy jest pochodną naturalnej celulozy. Produkcja eteru celulozowego różni się od syntetycznych polimerów. Jego najbardziej podstawowym materiałem jest celuloza, naturalny związek polimerowy. Ze względu na szczególność naturalnej struktury celulozy sama celuloza nie ma zdolności reagowania z środkami eteryfikacyjnymi. Jednak po leczeniu środka pęcznienia silne wiązania wodorowe między łańcuchami molekularnymi i łańcuchami są niszczone, a aktywne uwalnianie grupy hydroksylowej staje się reaktywną alkalową celulozą. Uzyskaj eter celulozy.
Właściwości eterów celulozy zależą od rodzaju, liczby i rozkładu podstawników. Klasyfikacja eterów celulozy opiera się również na rodzaju podstawników, stopniu eteryfikacji, rozpuszczalności i powiązanych właściwościach zastosowania. Według rodzaju podstawników na łańcuchu molekularnym można go podzielić na monoeth i mieszany eter. MC, którego zwykle używamy, jest monoether, a HPMC to mieszany eter. MC MC eteru metylocelulozy jest produktem po tym, jak grupa hydroksylowa na jednostce glukozy naturalnej celulozy zastępuje metoksy. Jest to produkt uzyskany przez zastąpienie części grupy hydroksylowej na urządzeniu grupie metoksy i innej części z grupą hydroksypropylową. Wzór strukturalny to [C6H7O2 (OH) 3-mn (OCH3) M [OCH2CH (OH) CH3] N] x Hydroksyetyloceluloza Eterowa Eterowa, są to główne odmiany szeroko stosowane i sprzedawane na rynku.
Jeśli chodzi o rozpuszczalność, można go podzielić na jonowe i nie-jonowe. Rozpuszczalne w wodzie niejonowe etery celulozy składają się głównie z dwóch serii eterów alkilowych i eterów hydroksyalkilowych. Jonic CMC jest stosowany głównie w syntetycznych detergentach, drukowaniu i barwieniu tekstylnym, eksploracji żywności i oleju. Nie-jonowy MC, HPMC, HEMC itp. Są stosowane głównie w materiałach budowlanych, powłokach lateksowych, medycynie, codziennych chemikaliach itp. Stosowanych jako zagęszczaczy, środek zatrzymujący wodę, stabilizator, dyspergator i środek tworzący film.
Po drugie, zatrzymanie wody eteru celulozy
Zatrzymanie wody w eteru celulozy: W produkcji materiałów budowlanych, zwłaszcza suchego zaprawy proszku, eter celulozy odgrywa niezastąpioną rolę, szczególnie w produkcji specjalnej zaprawy (zmodyfikowana zaprawa), jest niezbędnym i ważnym elementem.
Ważna rola rozpuszczalnego w wodzie eteru celulozy w zaprawie ma głównie trzy aspekty, jeden to doskonała zdolność zatrzymywania wody, drugi to wpływ na spójność i tixotropię zaprawy, a trzecia to interakcja z cementem. Wpływ retencji wody eteru celulozy zależy od absorpcji wody warstwy podstawowej, składu zaprawy, grubości warstwy zaprawy, zapotrzebowania na wodę przez zaprawę i czasu ustalania materiału. Zatrzymywanie wody samego eteru celulozy wynika z rozpuszczalności i odwodnienia samego eteru celulozy. Jak wszyscy wiemy, chociaż łańcuch molekularny celulozy zawiera dużą liczbę wysoce hydratowalnych grup OH, nie jest rozpuszczalny w wodzie, ponieważ struktura celulozy ma wysoki stopień krystaliczności.
Zdolność hydratacji samych grup hydroksylowych nie wystarcza do pokrycia silnych wiązań wodorowych i siły van der Waalsa między cząsteczkami. Dlatego tylko puchnie, ale nie rozpuszcza się w wodzie. Gdy podstawnik jest wprowadzany do łańcucha molekularnego, nie tylko podstawnik niszczy łańcuch wodoru, ale także wiązanie wodorowe wymiany jest niszczone z powodu zaklinowania podstawnika między sąsiednimi łańcuchami. Im większy podstawnik, tym większa odległość między cząsteczkami. Tym większa odległość. Im większy wpływ niszczenia wiązań wodorowych, eter celulozy staje się rozpuszczalny w wodzie po rozszerzeniu sieci celulozy i wchodzi roztwór, tworząc roztwór o wysokiej pomiaru. Gdy temperatura rośnie, nawodnienie polimeru osłabia się, a woda między łańcuchami jest wypędzana. Gdy efekt odwodnienia jest wystarczający, cząsteczki zaczynają się agregować, tworząc trójwymiarowy żel struktury sieci i złożone.
Czynniki wpływające na zatrzymanie wody przez zaprawę obejmują lepkość eteru celulozy, ilość dodania, finał cząstek i temperaturę stosowania:
Im większa lepkość eteru celulozy, tym lepsza wydajność zatrzymywania wody. Lepkość jest ważnym parametrem wydajności MC. Obecnie różni producenci MC używają różnych metod i instrumentów do pomiaru lepkości MC. Głównymi metodami są Haake Rotovisko, Hoppler, Ubbelohde i Brookfield. W przypadku tego samego produktu wyniki lepkości mierzone różnymi metodami są bardzo różne, a niektóre nawet podwójne różnice. Dlatego przy porównywaniu lepkości należy ją przeprowadzić między tymi samymi metodami testowymi, w tym temperaturą, wirnikiem itp.
Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa lepkość, tym lepszy efekt zatrzymywania wody. Jednak im wyższa lepkość i wyższa masa cząsteczkowa MC, odpowiadający spadek jego rozpuszczalności będzie miał negatywny wpływ na wytrzymałość i wydajność konstrukcji zaprawy. Im wyższa lepkość, tym bardziej oczywisty efekt pogrubienia na zaprawę, ale nie jest on bezpośrednio proporcjonalny. Im wyższa lepkość, tym bardziej lepka będzie mokra moździerz, to znaczy podczas budowy objawia się ona jako przykleiła się do skrobaka i wysokiej przyczepności do podłoża. Ale nie jest pomocne zwiększenie siły strukturalnej samej mokrej zaprawy. Podczas budowy wydajność anty-SAG nie jest oczywista. Wręcz przeciwnie, niektóre pożywki i niską lepkość, ale zmodyfikowane etery metylocelulozy mają doskonałą wydajność w poprawie wytrzymałości strukturalnej mokrej zaprawy.
Im większa ilość eteru celulozy dodanego do zaprawy, tym lepsza wydajność zatrzymywania wody i im wyższa lepkość, tym lepsza wydajność zatrzymywania wody.
Jeśli chodzi o wielkość cząstek, im drobniejsza cząstka, tym lepsza retencja wody. Po zetknięciu dużych cząstek eteru celulozy, powierzchnia natychmiast rozpuszcza się i tworzy żel, aby owinąć materiał, aby zapobiec kontynuowaniu infiltracji cząsteczek wody. Czasami nie można go równomiernie rozproszyć i rozpuszczać nawet po długotrwałym mieszaniu, tworząc pochmurne roztwór flocuslentne lub aglomerację. Wpływa to znacznie na zatrzymanie wody eteru celulozy, a rozpuszczalność jest jednym z czynników wyboru eteru celulozy.
Fineness jest również ważnym wskaźnikiem wydajności eteru metylocelulozy. MC stosowany do suchego zaprawy w proszku musi być proszkiem, o niskiej zawartości wody, a drobność wymaga również, aby 20% ~ 60% wielkości cząstek jest mniejsza niż 63um. Fineness wpływa na rozpuszczalność eteru metylocelulozy. Grube MC jest zwykle ziarniste i łatwo rozpuścić się w wodzie bez aglomeracji, ale szybkość rozpuszczania jest bardzo powolna, więc nie nadaje się do stosowania w suchym zaprawie proszku. W suchym zaprawie proszku MC jest rozproszony wśród materiałów cementowych, takich jak kruszywa, drobny wypełniacz i cement, a tylko wystarczająco drobne proszek może uniknąć aglomeracji eteru metylocelulozy podczas mieszania z wodą. Po dodaniu MC z wodą w celu rozpuszczenia aglomeratów, bardzo trudno jest rozproszyć i rozpuścić.
Grustka drobna mc jest nie tylko marnotrawna, ale także zmniejsza lokalną siłę zaprawy. Gdy w dużym obszarze nakłada się taka zaprawa suchego proszku, prędkość utwardzania lokalnego zaprawy suchego proszku zostanie znacznie zmniejszona, a pęknięcia pojawią się z powodu różnych czasów utwardzania. W przypadku rozpylonej zaprawy z mechaniczną konstrukcją wymóg drobnej jest wyższy ze względu na krótszy czas mieszania.
Fineness MC ma również pewien wpływ na jego zatrzymanie wody. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku eterów metylocelulozy o tej samej lepkości, ale innej finalności, w tej samej ilości dodania, im drobniejszy, tym lepszy efekt zatrzymywania wody.
Zatrzymanie wody MC jest również związane z zastosowaną temperaturą, a zatrzymanie wody eteru metylokwilozy maleje wraz ze wzrostem temperatury. Jednak w rzeczywistych zastosowaniach materiałów sucha zaprawa proszkowa jest często stosowana do gorących podłoża w wysokich temperaturach (wyższych niż 40 stopni) w wielu środowiskach, takich jak tynkowanie ze ściany zewnętrznej pod słońcem, co często przyspiesza utwardzanie cementu i utwardzania suchego zaprawy w proszku. Spadek wskaźnika zatrzymywania wody prowadzi do oczywistego uczucia, że wpływa to zarówno na urabialność, jak i odporność na pęknięcie, a szczególnie ważne jest zmniejszenie wpływu czynników temperatury w tym stanie.
Chociaż dodatki eterowe eteru hydroksyetylocelulozy metylu są obecnie uważane za na czele rozwoju technologicznego, ich zależność od temperatury nadal będzie prowadzić do osłabienia wydajności suchej zaprawy proszkowej. Chociaż ilość hydroksyetylocelulozy metylu jest zwiększona (formuła letnia), oporność na wykonalność i pęknięcia nadal nie mogą zaspokoić potrzeb użytkowania. Poprzez specjalne leczenie MC, takie jak zwiększenie stopnia etyfikacji itp., Efekt zatrzymywania wody można utrzymać w wyższej temperaturze, aby zapewnić lepszą wydajność w trudnych warunkach.
3. Grupienie i tixotropia eteru celulozy
Pogrubienie i tixotropia eteru celulozy: druga funkcja eteru celulozowego - efekt rytmowy zależy: stopień polimeryzacji eteru celulozy, stężenie roztworu, szybkość ścinania, temperatura i inne warunki. Właściwość żelująca roztworu jest unikalna dla alkilowej celulozy i jego zmodyfikowanych pochodnych. Właściwości żelowania są związane ze stopniem podstawienia, koncentracji roztworu i dodatkami. W przypadku pochodnych zmodyfikowanych hydroksyalkilu właściwości żelowe są również związane ze stopniem modyfikacji hydroksyalkilu. W przypadku MC i HPMC o niskiej lepkości można przygotować roztwór 10% -15%, MC i HPMC o średniej lepkości można przygotować 5% -10% roztworu, podczas gdy MC i HPMC o wysokiej lepkości mogą przygotować tylko 2% -3% roztwór, a zwykle klasyfikacja lepkości eteru celulozowego jest również oceniana o 1% -2% roztworu.
Eter celulozy o wysokiej masie cząsteczkowej ma wysoką wydajność pogrubienia. W tym samym roztworze stężenia polimery o różnych masach cząsteczkowych mają różne lepkości. Wysoki stopień. Lepkość docelową można osiągnąć jedynie poprzez dodanie dużej ilości eteru celulozy o niskiej masie cząsteczkowej. Jego lepkość ma niewielką zależność od szybkości ścinania, a wysoka lepkość osiąga lepkość docelową, a wymagana ilość dodania jest niewielka, a lepkość zależy od wydajności pogrubienia. Dlatego, aby osiągnąć pewną spójność, należy zagwarantować pewną ilość eteru celulozy (stężenie roztworu) i lepkość roztworu. Temperatura żelu roztworu również zmniejsza się liniowo wraz ze wzrostem stężenia roztworu i żele w temperaturze pokojowej po osiągnięciu określonego stężenia. Stężenie żeluj HPMC jest stosunkowo wysokie w temperaturze pokojowej.
Spójność można również dostosować, wybierając wielkość cząstek i wybierając etyki celulozy o różnym stopniu modyfikacji. Tak zwana modyfikacja polega na wprowadzeniu pewnego stopnia podstawienia grup hydroksyalkilowych na strukturę szkieletu MC. Zmieniając względne wartości zastępcze dwóch podstawników, to znaczy względne wartości zastępcze DS i MS grup metoksy i hydroksyalkilowych, które często mówimy. Różne wymagania dotyczące wydajności eteru celulozy można uzyskać, zmieniając względne wartości podstawienia dwóch podstawników.
Związek między spójnością a modyfikacją: dodanie eteru celulozy wpływa na zużycie wody przez zaprawę, zmiana stosunku wody wody i cementu jest efektem pogrubienia, im wyższa dawka, tym większe zużycie wody.
Etery celulozy stosowane w sproszkowanych materiałach budowlanych muszą szybko rozpuścić się w zimnej wodzie i zapewniają odpowiednią konsystencję dla systemu. Jeśli otrzyma pewną szybkość ścinania, nadal staje się floccylentny i koloidalny blok, który jest produktem niespełniającym norm lub niskiej jakości.
Istnieje również dobra liniowa zależność między spójnością pasty cementowej a dawką eteru celulozowego. Eter celulozy może znacznie zwiększyć lepkość zaprawy. Im większa dawka, tym bardziej oczywisty efekt. W wodnym roztworze eteru celulozy o wysokiej wartości ma wysoką tixotropię, która jest również główną cechą eteru celulozowego. Wodne roztwory polimerów MC zwykle mają płynność pseudoplastyczną i nietymotropową poniżej temperatury żelu, ale właściwości przepływu Newtonian przy niskich szybkościach ścinania. Pseudoplastyczność wzrasta wraz z masą cząsteczkową lub stężeniem eteru celulozy, niezależnie od rodzaju podstawnika i stopnia podstawienia. Dlatego etyki celulozy o tym samym stopniu lepkości, bez względu na MC, HPMC, HEMC, zawsze będą wykazywać te same właściwości reologiczne, o ile stężenie i temperatura są utrzymywane na stałym poziomie.
Po żele strukturalne powstają w momencie podniesienia temperatury i występują wysoce tixotropowe przepływy. Wysokie stężenie i efekty celulozy o niskiej lepkości wykazują tixotropię nawet poniżej temperatury żelu. Ta nieruchomość jest bardzo korzystna dla dostosowania wyrównania i opadania w budowie zaprawy budowlanej. Należy tutaj wyjaśnić, że im wyższa lepkość eteru celulozowego, tym lepsza retencja wody, ale im wyższa lepkość, tym wyższa względna masa cząsteczkowa eteru celulozy i odpowiadające zmniejszenie jego rozpuszczalności, co ma negatywny wpływ na stężenie i wydajność zaprawy. Im wyższa lepkość, tym bardziej oczywisty efekt pogrubienia na zaprawę, ale nie jest całkowicie proporcjonalny. Niektóre pożywki i niskie lepkość, ale zmodyfikowany eter celulozy ma lepszą wydajność w poprawie wytrzymałości strukturalnej mokrej zaprawy. Wraz ze wzrostem lepkości poprawia się zatrzymanie wody w wodzie w eterze celulozy. 4. Opóźnienie eteru celulozy
Opóźnienie eteru celulozy: Trzecią funkcją eteru celulozy jest opóźnienie procesu nawodnienia cementu. Eter celulozy wypowiada moździerz o różnych korzystnych właściwościach, a także zmniejsza wczesne ciepło hydratacyjne cementu i opóźnia dynamiczny proces hydratacji cementu. Jest to niekorzystne dla użycia zapraw w zimnych regionach. Ten efekt opóźnienia jest spowodowany adsorpcją cząsteczek eteru celulozowego na produktach nawodnienia, takich jak CSH i CA (OH) 2. Ze względu na wzrost lepkości roztworu porów eter celulozy zmniejsza mobilność jonów w roztworze, opóźniając w ten sposób proces nawodnienia.
Czas postu: lutego 04-2023