Jedną z największych różnic między suchą zaprawą mieszaną a tradycyjną zaprawą jest to, że sucha zaprawa mieszana jest modyfikowana niewielką ilością dodatków chemicznych. Dodanie jednego dodatku do suchej zaprawy proszkowej nazywa się modyfikacją pierwotną, dodanie dwóch lub więcej dodatków nazywa się modyfikacją wtórną. Jakość suchej zaprawy proszkowej zależy od prawidłowego doboru składników oraz koordynacji i dopasowania różnych składników. Ponieważ dodatki chemiczne są droższe i mają większy wpływ na wydajność suchej zaprawy proszkowej. Dlatego przy wyborze dodatków należy nadać najwyższy priorytet ilości dodatków. Poniżej znajduje się krótki wstęp do metody doboru dodatku chemicznego eteru celulozowego.
Eter celulozowy jest również nazywany modyfikatorem reologii, domieszką stosowaną do dostosowania właściwości reologicznych świeżo zmieszanej zaprawy i jest stosowany w niemal każdym rodzaju zaprawy. Przy wyborze odmiany i dawki należy wziąć pod uwagę następujące właściwości:
(1) Retencja wody w różnych temperaturach;
(2) Efekt zagęszczający, lepkość;
(3) Związek konsystencji z temperaturą i wpływ na konsystencję w obecności elektrolitu;
(4) Forma i stopień eteryfikacji;
(5) Poprawa tiksotropii zaprawy i jej pozycjonowania (co jest konieczne w przypadku zaprawy malowanej na powierzchniach pionowych);
(6) Szybkość, warunki i zupełność rozpuszczania.
Oprócz dodania eteru celulozy (takiego jak eter metylocelulozy) do suchej zaprawy proszkowej, można również dodać poliwinyloestru kwasu winylowego, czyli wtórnej modyfikacji. Nieorganiczne spoiwa (cement, gips) w zaprawie mogą zapewnić wysoką wytrzymałość na ściskanie, ale mają niewielki wpływ na wytrzymałość na rozciąganie i wytrzymałość na zginanie. Polioctan winylu tworzy elastyczną warstwę w porach kamienia cementowego, umożliwiając zaprawie wytrzymywanie dużych obciążeń odkształcających i poprawiając odporność na zużycie. Praktyka wykazała, że dodanie różnych ilości eteru metylocelulozy i poliwinyloestru kwasu winylowego do suchej zaprawy proszkowej może przygotować cienkowarstwową zaprawę do łączenia płyt rozmazujących, zaprawę tynkarską, dekoracyjną zaprawę malarską i zaprawę murarską do bloczków z betonu komórkowego oraz zaprawę samopoziomującą do wylewania podłóg itp. Wymieszanie tych dwóch może nie tylko poprawić jakość zaprawy, ale także znacznie poprawić wydajność konstrukcji.
W praktyce, aby poprawić ogólną wydajność, konieczne jest użycie wielu dodatków w połączeniu. Istnieje optymalny stosunek dopasowania pomiędzy dodatkami. O ile zakres dawkowania i stosunek są odpowiednie, mogą one poprawić wydajność zaprawy z różnych punktów widzenia. Jednak gdy są stosowane samodzielnie, efekt modyfikacji zaprawy jest ograniczony, a czasami nawet negatywne skutki, takie jak dodanie samej celulozy, podczas gdy zwiększa spoistość zaprawy i zmniejsza stopień rozwarstwienia, znacznie zwiększają zużycie wody przez zaprawę i utrzymują ją wewnątrz zawiesiny, co prowadzi do dużego spadku wytrzymałości na ściskanie; Po zmieszaniu ze środkiem napowietrzającym, chociaż stopień rozwarstwienia zaprawy może być znacznie zmniejszony, a zużycie wody również znacznie zmniejszone, ale wytrzymałość na ściskanie zaprawy będzie miała tendencję do zmniejszania się z powodu większej liczby pęcherzyków powietrza. Aby w jak największym stopniu poprawić parametry zaprawy murarskiej, a jednocześnie uniknąć szkód dla innych właściwości zaprawy, konsystencja, warstwowość i wytrzymałość zaprawy murarskiej muszą spełniać wymagania projektu i odpowiednie specyfikacje techniczne. Jednocześnie nie stosuje się pasty wapiennej, co pozwala zaoszczędzić W przypadku cementu, ochrony środowiska itp. konieczne jest podjęcie kompleksowych działań, opracowanie i wykorzystanie domieszek kompozytowych z perspektywy redukcji wody, zwiększenia lepkości, zatrzymywania wody i zagęszczania oraz uplastycznienia napowietrzającego.
Czas publikacji: 08-05-2023