Efekt zagęszczającyEter celulozyZależy: stopień polimeryzacji eteru celulozy, stężenie roztworu, szybkość ścinania, temperatura i inne warunki. Właściwość żelująca roztworu jest unikalna dla alkilowej celulozy i jego zmodyfikowanych pochodnych. Właściwości żelowania są związane ze stopniem podstawienia, koncentracji roztworu i dodatkami. W przypadku pochodnych zmodyfikowanych hydroksyalkilu właściwości żelowe są również związane ze stopniem modyfikacji hydroksyalkilu. W przypadku MC i HPMC o niskiej lepkości można przygotować roztwór 10% -15%, średniej lepkości MC i HPMC można przygotować 5% -10% roztworu, a wysoka lepkość MC i HPMC mogą przygotować tylko 2% -3% roztworu, a zwykle klasyfikacja lepkości eteru celulozowego jest również oceniana z roztworem 1% -2%.
Eter celulozy o wysokiej masie cząsteczkowej ma wysoką wydajność pogrubienia, a polimery o różnych masach cząsteczkowych mają różne lepkości w tym samym roztworze stężenia. Lepkość docelową można osiągnąć jedynie poprzez dodanie dużej ilości eteru celulozy o niskiej masie cząsteczkowej. Jego lepkość ma niewielką zależność od szybkości ścinania, a wysoka lepkość osiąga lepkość docelową, wymagając mniejszego dodania, a lepkość zależy od wydajności pogrubienia. Dlatego, aby osiągnąć pewną spójność, należy zagwarantować pewną ilość eteru celulozy (stężenie roztworu) i lepkość roztworu. Temperatura żelu roztworu również zmniejsza się liniowo wraz ze wzrostem stężenia roztworu i żele w temperaturze pokojowej po osiągnięciu określonego stężenia. Stężenie żeluj HPMC jest stosunkowo wysokie w temperaturze pokojowej.
Spójność można również dostosować, wybierając wielkość cząstek i wybierając etyki celulozy o różnym stopniu modyfikacji. Tak zwana modyfikacja polega na wprowadzeniu pewnego stopnia podstawienia grup hydroksyalkilowych na strukturę szkieletu MC. Zmieniając względne wartości zastępcze dwóch podstawników, to znaczy względne wartości zastępcze DS i MS grup metoksy i hydroksyalkilowych, które często mówimy. Różne wymagania dotyczące wydajności eteru celulozy można uzyskać, zmieniając względne wartości podstawienia dwóch podstawników.
W wodnym roztworze eteru celulozy o wysokiej wartości ma wysoką tixotropię, która jest również główną cechą eteru celulozowego. Wodne roztwory polimerów MC zwykle mają płynność pseudoplastyczną i nietymotropową poniżej temperatury żelu, ale właściwości przepływu Newtonian przy niskich szybkościach ścinania. Pseudoplastyczność wzrasta wraz z masą cząsteczkową lub stężeniem eteru celulozy, niezależnie od rodzaju podstawnika i stopnia podstawienia. Dlatego etyki celulozy o tym samym stopniu lepkości, bez względu na MC, HPMC, HEMC, zawsze będą wykazywać te same właściwości reologiczne, o ile stężenie i temperatura są utrzymywane na stałym poziomie. Po żele strukturalne powstają w momencie podniesienia temperatury i występują wysoce tixotropowe przepływy. Wysokie stężenie i efekty celulozy o niskiej lepkości wykazują tixotropię nawet poniżej temperatury żelu. Ta nieruchomość jest bardzo korzystna dla dostosowania wyrównania i opadania w budowie zaprawy budowlanej.
Tutaj należy wyjaśnić, że im wyższa lepkośćEter celulozy, tym lepsza retencja wody, ale im wyższa lepkość, tym wyższa względna masa cząsteczkowa eteru celulozy i odpowiedni spadek jego rozpuszczalności, co ma negatywny wpływ na stężenie moździerza i wydajność budowy. Im wyższa lepkość, tym bardziej oczywisty efekt pogrubienia na zaprawę, ale nie jest całkowicie proporcjonalny. Niektóre pożywki i niskie lepkość, ale zmodyfikowany eter celulozy ma lepszą wydajność w poprawie wytrzymałości strukturalnej mokrej zaprawy. Wraz ze wzrostem lepkości poprawia się zatrzymanie wody w wodzie w eterze celulozy.
Czas po: 28-2024 kwietnia